تراژدی نجات طوطی دریایی؛ پرتاب جوجه ها از صخره برای زندگی!
رکنا: هر سال در جزیرهای کوچک در جنوب ایسلند، سنتی زیبا اجرا میشود؛ مردم جوجههای پافین گمشده را در دل شب نجات داده و با پرتاب آنها به سوی اقیانوس، زندگی و پرواز دوباره به آنها میبخشند.
به گزارش رکنا، در یکی از جزایر کوچک واقع در جنوب ایسلند، هر ساله در پایان تابستان، مراسمی جالب توجه و امیدبخش برگزار میشود. در این مراسم، مردم محلی با دقت به دنبال جوجههای پافین گمشدهای میگردند که در راه رسیدن به اقیانوس سردرگم شدهاند.
بر اساس گزارشی از نشریه نشنال جئوگرافیک، اهالی این جزیره شبهنگام به جستوجوی جوجههایی میپردازند که ممکن است در زیر خودروها، میان کانتینرها، یا حتی بالای برجهای نور گرفتار شده باشند. این جوجههای کوچک پس از پیدا شدن، صبح روز بعد با دستان افراد محلی از بالای صخرههای سبز جزیره به سوی اقیانوس پرتاب میشوند تا مسیرشان را بهدرستی پیدا کنند.
جزیره وستمانائیار و رشادت اهالی آن
با آغاز اواخر تابستان، جزیرهی وستمانائیار (Vestmannaeyjar) رنگ و بوی دیگری به خود میگیرد. در تاریکی شب، مردم محلی خانههای خود را ترک کرده و در خیابانها و اطراف بندر، به دنبال جوجهپافینهایی میگردند که به دلیل نور مصنوعی شهر گمراه شدهاند. این پرندگان به جای پرواز به سوی اقیانوس، در میان خانهها، ماشینها و دیگر مکانهای دور از دریا فرود میآیند.
![]()
شبیخون گربهها و پرندگان شکاری
بدشانسی برخی از این جوجهها، آنها را به طعمهای آسان برای گربهها یا پرندگان شکاری تبدیل میکند. به همین دلیل، صدها نفر از ساکنان جزیره با همکاری به نجات این پرندگان کوچک میپردازند. آنها جوجهها را در جعبههای امن قرار داده و صبح روز بعد، از صخرههای جزیره به سوی اقیانوس رها میکنند تا بتوانند سفر حیاتی خود را آغاز کنند.
هدف نجات و هشدار درباره انقراض
این سنت قدیمی از گذشتههای دور نسل به نسل منتقل شده و امروزه بخشی از برنامههای حفاظت از پافین اطلس به شمار میرود؛ پرندهای که در سالهای اخیر جمعیتش به شدت کاهش یافته و اکنون در فهرست گونههای آسیبپذیر قرار دارد. به گفتهی متخصصان، حدود ۴۰ درصد از کل پافینهای دنیا در ایسلند زندگی میکنند. هرچند سرنوشت این پرندهها به شدت تحت تأثیر تغییرات اقلیمی و کاهش منابع غذایی در اقیانوس اطلس شمالی قرار گرفته است.
یک تعهد انسانی به محیط زیست
با وجود همهی این چالشها، ساکنان جزیره باور دارند که نجات هر تعداد جوجه نیز اهمیت دارد و میتواند به بقای این گونه کمک کند. برای مردم محلی، این تلاش تنها یک رسم کهن نیست؛ بلکه تعهدی انسانی به حفظ طبیعت و بخشی از پیوند عمیق آنها با محیط زیست است.
ارسال نظر