کشف جدید دانشمندان: آیا واقعا می‌ توان زمان را به عقب برگرداند؟

دنیای اسرارآمیز زیراتمی فیزیک کوانتومی قوانین منحصر به فردی دارد که کاملاً متفاوت از دنیای عادی ماست. در این قلمرو، پدیده‌هایی همچون برهم‌نهی، درهم‌تنیدگی و حتی تله‌پورت نه‌تنها قابل پیش‌بینی بلکه بخشی از ذات این دنیا به‌شمار می‌روند. اکنون گروهی از پژوهشگران از آکادمی علوم اتریش و دانشگاه وین موفق شده‌اند مفهوم جدیدی تحت عنوان "زمان‌پیمایی کوانتومی" را به این عرصه اضافه کنند.

تحقیقات گسترده برای کنترل جریان زمان

تیمی از دانشمندان در مقالاتی علمی، امکان تسریع، کاهش سرعت و حتی معکوس کردن زمان در یک سیستم کوانتومی را مورد بررسی قرار دادند. میگل ناواسکوس از آکادمی علوم اتریش و فیلیپ والتر از دانشگاه وین، از نویسندگان این تحقیقات، این دستاورد را با تجربه تماشای فیلم مقایسه کردند. ناواسکوس توضیح می‌دهد: «در دنیای عادی (فیزیک کلاسیک)، فیلم بدون اختیار شما از ابتدا تا انتها پخش می‌شود. اما در دنیای کوانتوم شما ریموت کنترل در اختیار دارید؛ می‌توانید فیلم را عقب ببرید یا جلو بزنید.»

ابزار شگفت‌انگیز "کلید کوانتومی"

دانشمندان این موفقیت را از طریق بررسی تکامل یک فوتون منفرد هنگام عبور از یک کریستال به دست آوردند. ابزار آزمایشی موسوم به "کلید کوانتومی" باعث شد این فوتون به حالتی بازگردد که گویی هرگز سفری را آغاز نکرده است. البته این موضوع به معنای "بازگشت به گذشته" همانند فیلم‌های علمی-تخیلی نیست، بلکه به ترمیم یا تغییر وضعیت ذرات کوانتومی اشاره دارد. ناواسکوس این فرآیند را ترجمه زمانی نامیده است، اصطلاحی که وی پیش‌تر در سال ۲۰۲۰ مطرح کرده بود.

محدودیت‌های مشاهده در دنیای کوانتومی

با این حال، وضعیت در دنیای کوانتوم به این سادگی نیست. مشاهده هر ذره در این جهان، منجر به تغییر آن شده و مسیر زمانی دقیق آن تقریباً غیرممکن به‌نظر می‌رسد. پروتکل‌های "بازگشت زمانی" این پژوهش حتی بدون نیاز به درک کامل دینامیک درونی سیستم‌ها هم کارایی دارند. جالب‌تر آن که این سیستم نه‌تنها می‌تواند جریان زمان را به عقب بازگرداند، بلکه قابلیت حرکت به جلو نیز دارد. ناواسکوس توضیح می‌دهد که چگونه می‌توان در مدت زمان یک سال، یک سیستم را معادل ده سال مسن‌تر کرد.

چالش‌های پیاده‌سازی در ابعاد انسانی

اگرچه کشفیات کوانتومی نمایانگر پتانسیل خیره‌کننده علوم هستند، اما پیاده‌سازی آن‌ها در ابعاد انسانی همچنان محال به‌نظر می‌رسد. بازگرداندن وضعیت یک انسان به گذشته، به علت حجم عظیم اطلاعات زیستی و کوانتومی موجود در او، نیازمند میلیون‌ها سال زمان است. در نتیجه، هرگونه تلاش برای بازگشت زمان در ابعاد انسانی در عمل غیرممکن به‌نظر می‌رسد.

هدف واقعی: ارتقای پردازش کوانتومی

هدف اصلی این تحقیقات، بازگشت انسان‌ها به گذشته یا آینده نیست؛ بلکه تمرکز بر استفاده از این فناوری در بهبود خطاهای پردازشی در سیستم‌های کوانتومی است. کوچک‌ترین خطا در محاسبات کوانتومی می‌تواند کل فرآیند را مختل کند و اگر امکان بازگشت به‌وجود آید، دقت و کارایی این سامانه‌ها به میزان زیادی افزایش خواهد یافت. به زبان ساده، دانشمندان امید دارند کاربرد این فناوری مثل ایجاد یک "دکمه بازگشت" در دنیای کوانتوم باشد.