خطای ساعت های هوشمند در سنجش سطح استرس: آیا قابل اعتماد هستند؟
رکنا: مطالعهای جدید نشان میدهد که ساعتهای هوشمند در تشخیص دقیق سطح استرس کاربران دچار اشتباه میشوند و ممکن است هیجان یا فعالیت جسمی را بهعنوان استرس شناسایی کنند، که این امر میتواند اعتماد کاربران را تحت تأثیر قرار دهد.

به گزارش رکنا، ساعتهای هوشمند ممکن است در ارزیابی سطح استرس شما چندان قابل اعتماد نباشند.
چالش در سنجش دقیق استرس
به گزارش رسانههای خبری، یافتههای یک مطالعهی جدید نشان میدهد که ساعتهای هوشمند توانایی دقیقی در اندازهگیری میزان استرس افراد ندارند و گاه ممکن است هیجانزدگی یا فعالیت بدنی شما را به اشتباه با استرس تفسیر کنند. محققان اشاره کردند که میان دادههای ثبتشده توسط ساعتهای هوشمند و استرسی که افراد خودشان گزارش میکنند، ارتباطی قابل توجه وجود ندارد.
ارتباط ضعیف با خستگی و خواب
در این پژوهش تنها رابطهای بسیار ضعیف بین دادههای ساعت هوشمند و احساس خستگی افراد مشاهده شد، در حالی که ارتباط بهتری میان ساعت و مدت خواب شرکتکنندگان وجود داشت. دکتر «ایکو فرید»، استاد روانشناسی بالینی دانشگاه لیدن هلند و نویسندهی اصلی این تحقیق، گفت این نتایج چندان غیرمنتظره نیستند، زیرا بررسی دادههای ساعتهای هوشمند عمدتاً بر اساس ضربان قلب انجام میشود؛ حال آنکه ضربان قلب تنها عامل تعیینکننده حس و حال افراد نیست و میتواند در شرایط مختلف مثل هیجان، ترس یا تحرک بدنی افزایش یابد.
عملکرد ناقص در شرایط هیجان
فرید توضیح داد که ساعت هوشمندش در مواردی مانند ورزش کردن در باشگاه یا ملاقات هیجانانگیز با یک دوست قدیمی، به اشتباه وضعیت او را استرسزا اعلام کرده است.
بررسی جامع با استفاده از ساعت هوشمند
این تحقیق که بر روی ۸۰۰ جوان با استفاده از ساعتهای گارمین ویوی اسمارت 4 انجام شد، میزان استرس، خستگی و خواب افراد را طی سه ماه مورد بررسی قرار داد. نتیجه نشان داد که حتی زمانی که افراد استرس واقعی خود را گزارش کرده بودند، ساعت هوشمند تغییر قابل توجهی در میزان استرس ثبت نکرده و در حدود یک چهارم موارد گزارش ساعت کاملاً مخالف با احساس واقعی فرد بود.
ارتباط بهتر با خواب
در حالی که عملکرد ساعت هوشمند در اندازهگیری خستگی جسمی ضعیف بود، رابطهی قویتری میان دادههای ساعت و مدت خواب افراد دیده شد. افزایش حدود دو ساعت خواب معمولاً با احساس استراحت بیشتر همخوانی داشت.
کمک بالقوه به تحقیقات روانشناسی
هدف اصلی این پژوهش، توسعهی روشهایی برای شناسایی ابتدایی مشکلات روانی از طریق دادههای ثبتشده توسط دستگاههای پوشیدنی بود. پژوهشها نشان دادهاند که کاهش سطح فعالیت بدنی میتواند یکی از نشانههای پیشبینیکنندهی افسردگی باشد، هرچند هنوز مشخص نیست که این موضوع به اثرات مثبت ورزش ارتباط دارد یا به کاهشی در سطح انرژی افراد در مراحل اولیهی مشکلات روانی.
نتیجهگیری از تحقیق
«مارگاریتا پانایوتو»، پژوهشگر دانشگاه منچستر انگلستان، اظهار داشت که این مطالعه نشان میدهد دادههای ساعتهای هوشمند چه اطلاعاتی را میتوانند به درستی ثبت کنند و چه اطلاعاتی را نمیتوانند. او تأکید کرد که اطلاعات پوشیدنیها نباید به تنهایی مبنای تصمیمگیری باشد و باید در کنار درک شخصی و شرایط واقعی زندگی افراد بررسی شوند.
-
فیلم طبیعت قالیکوه
ارسال نظر