باور نکردنی: بخورید و وزنتان کاهش یابد!

کاهش وزن بدون کم‌خوری و ورزش شدید

طبق یک مطالعه، حذف اسید آمینه سیستئین از رژیم غذایی باعث می‌شود که چربی سفید به چربی قهوه‌ای کالری‌سوز تبدیل شود. این مکانیسم نوآورانه می‌تواند اثرات کاهش وزن قابل توجهی به همراه داشته باشد، بدون آنکه نیازی به کم‌خوردن یا افزایش فعالیت بدنی باشد.

وقتی به چربی بدن فکر می‌کنیم، معمولاً چربی سفید به ذهن خطور می‌کند. این نوع چربی انرژی را ذخیره کرده و در صورت مصرف بیش از حد کالری، تجمع پیدا می‌کند؛ امری که می‌تواند به بیماری‌هایی نظیر دیابت و بیماری‌های قلبی منجر شود. اما در نقطه مقابل، چربی قهوه‌ای به جای ذخیره انرژی، آن را می‌سوزاند و در فرآیندی به نام گرمازایی به تولید گرما می‌پردازد.

این ویژگی چربی قهوه‌ای دانشمندان را به مطالعه آن علاقه‌مند کرده است، چرا که افزایش فعالیت چربی قهوه‌ای یا تبدیل چربی سفید به چربی قهوه‌ای‌مانند، می‌تواند به افراد کمک کند کالری بیشتری بسوزانند و سلامت کلی خود را بهبود بخشند.

نقش حذف سیستئین در کاهش وزن

اخیراً پژوهشگران به این نتیجه رسیده‌اند که کاهش اسید آمینه سیستئین می‌تواند باعث تغییر رفتار چربی‌ها شود و چربی سفید را به چربی قهوه‌ای تبدیل کند. دکتر کریستیان استادلر، یکی از محققان این پروژه از مرکز تحقیقات زیست‌پزشکی پنینگتون، اظهار داشت که حذف این اسید آمینه می‌تواند کاهش وزن را مستقل از کاهش مصرف کالری رقم بزند.

سیستئین، عامل کلیدی در متابولیسم بدن

سیستئین یک اسید آمینه غیرضروری است، به این معنی که بدن می‌تواند آن را تولید کند و نیاز نیست لزوماً از طریق رژیم غذایی تامین شود. اما نقش آن در ساخت پروتئین و فرآیندهای متابولیکی بدن بسیار مهم است.

در این مطالعه، ارتباط محدودیت سیستئین با تغییرات متابولیکی در بدن انسان و موش مورد بررسی قرار گرفت. برای این کار، از داده‌های یک آزمایش کنترل‌شده به نام "CALERIE-II" استفاده شد که اثرات کاهش کالری طولانی‌مدت را بر بزرگسالان سالم و غیرچاق ارزیابی می‌کرد.

تجربه کاهش وزن شدید در موش‌ها

در بخش دیگری از این پژوهش، موش‌هایی که از نظر ژنتیکی دستکاری شده بودند تا از آنزیم تولید کننده سیستئین محروم باشند، تحت رژیم غذایی بدون سیستئین قرار گرفتند. نتیجه چشمگیر بود؛ این موش‌ها توانستند طی تنها یک هفته ۲۵ تا ۳۰ درصد از وزن خود را کاهش دهند که بیشتر این کاهش، ناشی از آب شدن چربی‌ها بود.

علاوه بر این، بازگرداندن سیستئین به رژیم غذایی، فرآیند کاهش وزن را متوقف کرده و به حالت عادی بازگرداند. این یافته‌ها تأیید کرد که اثرات کاهش وزن به طور مشخص به حذف سیستئین مرتبط است.

تأثیرات مثبت کمبود سیستئین بر بدن

کمبود سیستئین باعث افزایش فرآیندی به نام قهوه‌ای شدن چربی سفید شد که منجر به افزایش مصرف انرژی و چربی‌سوزی گردید. این اثرات بدون نیاز به کاهش کالری مصرفی یا افزایش فعالیت فیزیکی مشهود بود. همچنین، موش‌های چاقی که از رژیم پرچرب تغذیه شدند و سپس تحت رژیم کم‌سیستئین قرار گرفتند، حدود ۳۰ درصد از وزن خود را در عرض یک هفته از دست دادند. علاوه بر این، این تغییرات بهبود کنترل قند خون، کاهش التهاب در بافت چربی و افزایش مصرف انرژی را به همراه داشت.

چالش‌ها و محدودیت‌های مطالعه

با وجود دستاوردهای این پژوهش، برخی محدودیت‌ها نیز وجود دارد. برای مثال، شدت کاهش وزن در موش‌ها بسیار زیاد و در برخی مواقع خطرناک بود، به طوری که این روش برای انسان‌ها قابل‌اجرا نیست. همچنین، هنوز مشخص نیست دستکاری مصرف سیستئین در انسان چقدر ایمن و مؤثر خواهد بود.

این پژوهش به شناخت بهتر نقش سیستئین در تنظیم متابولیسم بدن کمک کرده و راه‌حلی جدید برای مبارزه با چاقی ارائه داده است. در آینده، محققان ممکن است روی روش‌هایی تمرکز کنند که تأثیرات کاهش سیستئین را بدون خطرات مرتبط با آن شبیه‌سازی کنند.

نتایج این تحقیقات در مجله Nature Metabolism منتشر شده است.