در دوران عقد هستیم اما همسرم به من مشکوک است

سوءظن یك اختلال روان‌شناختی به شمار می‌رود كه افراد را درگیر مسائل مختلفی می‌كند. نه‌تنها این مشكلات در قالب روانی است، بلكه در قالب اجتماعی و فردی نیز آسیب‌های بی‌شماری را به جامعه تحمیل می‌سازد كه منجر به فروپاشی و از هم پاشیدگی زندگی می‌شود.
شك و سوءظن حساسیت‌هایی را در زندگی ایجاد می‌كند كه منجر به ایجاد اختلافات می‌شود. افرادی كه به همه جوانب زندگی خود و دیگران شك دارند، معمولا زندگی پر از تلاطم و آسیب را طی می‌كنند و این آسیب را در سطح گسترده رواج می‌دهند.
افراد شكاك نظام تربیتی و الگوهای یادگیری‌شان ضعیف بوده است و همین رفتارهای معیوب را از درون خانواده خود به جامعه انتقال داده‌اند.
شك و تردید در نظام خانواده و اجتماع نابهنجاری‌های بسیاری را رواج می‌دهد و روابط اجتماعی را سست و بی‌عنصر می‌كند. افراد شكاك منزوی و تنها بوده و هیچ ارتباط سالم و بهنجاری با جامعه و اطرافیان خود برقرار نمی‌كنند.
این افراد در زندگی خانوادگی خود شاد و پر‌نشاط زندگی نمی‌كنند و همیشه درگیر رفتارهای منفی و افكار آزاردهنده خود هستند. این افراد تمایل به بررسی و جست‌وجو‌‌های افراطی دارند و همین افراط‌گرایی منجر می‌شود تا كنترلگری‌شان به‌شدت افزایش یابد. هیچ وقت روابط صمیمانه و دوستانه‌ای ندارند و در سطح خرد و كلان اختلافات زیادی را ایجاد می‌كنند.
خانواده یك محیط امن برای شكل‌گیری شخصیت افراد به شمار می‌رود و این محیط اگر سالم باشد، محیطی سرشار از آرامش و آسایش می‌شود. برای رسیدن به اوج آرامش باید ارتباطاتی با محتوای كلامی مناسب و رفتارهای شایسته وجود داشته باشد و به همین منظور باید ارتباطات صمیمانه جایگزین رفتارهای نامطلوب اجتماعی و خانوادگی شود، از این رو برای برطرف ساختن احساس شك و تردید در روابط خانوادگی باید رفتارهای منفی را دور ساخت و بیشتر به جنبه‌های مثبت زندگی فكر كرد تا شك و تردید در روابط خانوادگی از بین برود.
این موضوع كه زن و شوهر به یكدیگر ممكن است شك داشته باشند نیز باید از همه لحاظ مورد ارزیابی قرار گیرد.
گاهی اوقات دیده می‌شود شدت سوءظن تا حدی بالاست كه سوءظن باعث می‌شود افراد كنترل رفتار خود را نداشته باشند و این حد شدید كنترلگری را از افراد می‌گیرد.
در برخی خانواده‌ها دیده می‌شود زن و مرد نسبت به هم در ابتدای زندگی احساس می‌كنند همسرشان رفتارهای مشكوكی دارند و ممكن است با افرادی در ارتباط باشند، حتی دیده می‌شود این افراد احساس می‌كنند همسرشان مدام در حال خطا كردن هستند، از این رو سعی در چك كردن همسر خود دارند و مدام رفتارهای همسر را زیر ذره‌بین می‌گیرند یا دنبال همسر خود راه می‌افتند و در جست‌وجوی به دست آوردن اشكالی هستند.
گاهی اوقات افراد احساس می‌كنند به دلیل دوست داشتن صرف است كه مرتكب چنین رفتارهایی می‌شوند و ابتدا با دوست داشتن اشتباه گرفته می‌شود و تصور بر این است كه حساسیت‌ها ناشی از دوست داشتن است و بعد از گذشت مدتی طرف مقابل احساس می‌كند این رفتار به صورت افراط درآمده و از قالب دوست داشتن خارج شده است و این دوست داشتن ظاهری به شكل كنترلگری می‌رسد و باعث می‌شود عملكردهای افراد مختل شود. با قطع شدن عملكردهای مثبت زندگی روابط دوستانه‌شان كاهش پیدا می‌كند و دائما به دنبال پیدا كردن یك اشتباه و خطا در طرف مقابل هستند. اگر این مساله به صورت افراطی باشد، یك نوع اختلال به شمار می‌رود. این اختلال را اغلب پارانوئید مطرح می‌كنند كه ویژگی‌های این اختلال سوءظن به طرف مقابل است.