همسرم 63 سال دارد و بيش از 30 سال از زندگي مشتركمان ميگذرد. همسرم هر كاري كه قصد انجامش را دارد، بدون مشورت با من انجام ميدهد. مادر همسرم به بيماري اسكيزوفرنيا مبتلاست و همسرم نيز از دارو استفاده ميكند، اما به هيچ عنوان حاضر نيست كه بپذيرد بيمار است. به تازگي در خريد مايحتاج زندگي هم كوتاهي ميكند، پرخاشگري و فحاشي ميكند و به همين دليل رفت و آمدمان با اقوام بسيار محدود شده و اعتقاد فرزندانم بر اين است كه قاطع نبودن و سهلگيري من باعث شده كه پدرشان چنين رفتارهايي داشته باشد. تمام اين رفتارها باعث آزردگي خاطرم ميشود. چه راهكاري را توصيه ميكنيد كه جو حاكم، آرام و قابلپذيرشتر شود؟
ارسال نظر