شوهرم 29 سال دارد. نزديك به شش سال از زندگي مشتركمان ميگذرد اما هنوز قدرت تصميمگيري ندارد. در مواجهه با مسائل جزئي از ديگران مشورت ميخواهد و در شرايط ساده نيز نميتواند به تنهايي تصميمگيري كند. بعضي مواقع مجبور ميشوم به جاي او تصميم بگيرم و در نهايت اگر اتفاق بدي رخ دهد بايد جوابگوي آن اتفاق نيز باشم. اين ضعف در تصميمگيري او آزردهخاطرم ميكند. چه راهكاري را براي بهتر شدن رفتارهايش توصيه ميكنيد؟
ارسال نظر