حقوق و تکالیف دوران نامزدی چیست؟

در بسیاری از موارد خانواده دختر با اجرای صیغه محرمیت تلاش می‌کنند روابط دختر و پسر در چارچوب شرع قرار گیرد، در حالی که این اصطلاح عرفی بوده و در قانون همان نکاح موقت نامیده می‌شود. بسیاری از خانواده‌های متشرع بدون اطلاع از اثرات حقوقی محرمیت که در قانون همان نکاح موقت خوانده می‌شود، ناخواسته با مشکلاتی روبه‌رو می‌شوند خانواده‌ها برای نکاح موقت مبلغ ناچیزی برای مهریه تعیین می‌کنند که با پایان یافتن دوره محرمیت طرفین می‌توانند برای نکاح دائم اقدام کنند. مشکل از آنجا شروع می‌شود که مرد به دلایلی با جاری شدن نکاح دائم مخالفت می‌کند، با این امتناع خانواده دختر متضرر شده و با دریافت مهریه ناچیز دختر به خانه پدر برمی‌گردد، چه‌بسا در طول مدت نکاح موقت، زوجیت نیز واقع می‌شود. شکل دوم این خسارت زمانی است که خانواده دختر با دریافت مهریه اصلی با نکاح موقت موافقت می‌کند، در این صورت نیز اگر دختر از نکاح دائم امتناع ورزد، ضرر متوجه مرد خواهد شد. در مقابل مدت محدود این نکاح موقت مرد متقبل پرداخت مهریه‌ای‌ سنگین خواهد
شد.
این شرایط احتمالی برای هر دو طرف نکاح قابل وقوع است و از نظر قانونی نیز نمی‌توان هیچ‌یک را ملزم به نکاح دائم کرد و عده قبل از عقد نکاح، تعهد ایجاد نمی‌کند. در مراسم خواستگاری توافق پسر و دختر یا خانواده‌های دو طرف درباره روابط آنها ایجاد تعهد نمی‌کند، زیرا طبق ماده 1035 قانون مدنی وعده ازدواج، ایجاد علقه زوجیت نمی‌کند اگرچه تمام یا قسمتی از مهریه بین طرفین مقرر شده پرداخت شده باشد، بنابراین هر یک از زن و مرد، مادام که عقد نکاح جاری نشده است، می‌تواند از وصلت امتناع کند و طرف دیگر نمی‌تواند به هیچ‌‌وجه او را مجبور به ازدواج یا از جهت صرف امتناع از وصلت مطالبه خسارت کند، بنابراین نامزدی قراردادی جایز است و هیچ لزوم و اجباری در آن راه ندارد.