چرا در دوران یائسگی افزایش وزن اتفاق می‌ افتد؟

نقش هورمون‌ها در افزایش وزن

یکی از عوامل اصلی این پدیده، کاهش سطح هورمون استروژن است. این هورمون در دوران میانسالی با سرعت زیادی کاهش می‌یابد و می‌تواند تاثیرات متعددی بر بدن بگذارد. کاهش توده عضلانی، افزایش اشتها و اختلال در سوخت‌وساز بدن از جمله پیامدهای کاهش استروژن هستند.

علاوه بر این، کاهش استروژن ممکن است منجر به مشکلاتی در سوخت و ساز قند خون شود. این وضعیت که به آن "مقاومت به انسولین" گفته می‌شود، می‌تواند تبدیل قند به چربی در بدن را تسریع نماید.

خطرات قلبی و یائسگی

انجمن قلب آمریکا تاکید دارد که دوران یائسگی، دوره‌ای است که خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی برای زنان به شکل چشمگیری افزایش می‌یابد. این مسئله اهمیت توجه به تغییرات وزن و سلامت عمومی در این دوران را دوچندان می‌کند.

چالش‌های کاهش وزن در یائسگی

یکی از چالش‌های مهم در این دوران، مقاومت بدن به رژیم‌های غذایی و ورزش‌های رایج است. دکتر پمیندا کاباندوگاما، متخصص غدد درون‌ریز و چاقی، بیان می‌کند که تغییرات هورمونی باعث می‌شود کاهش وزن به یک فرآیند دشوارتر تبدیل شود.

وی می‌افزاید داروهای خانواده جی‌ال‌پیــ۱ مانند سماگلوتاید (اوزمیپیک و ویگووی) و تیرزپاتاید (مانجارو) می‌توانند در این مسیر کمک کننده باشند. اما پزشکان تأکید دارند که استفاده بی‌رویه از این داروها حتی برای زنانی که شاخص توده بدنی طبیعی دارند یا اضافه وزن آنها زیاد نیست، ممکن است خطرآفرین باشد. تهوع، درد شکم و مشکلات گوارشی از جمله عوارض جانبی این داروها هستند.

نقش داروها در کاهش اشتها

نشریه ووگ گزارش داده است که این داروها نه‌تنها حساسیت به انسولین را بهبود می‌دهند و سرعت حرکت دستگاه گوارش را کاهش می‌دهند - که به حس سیری منجر می‌شود - بلکه با گیرنده‌های استروژن در بدن نیز تعامل دارند. در دوران یائسگی، کاهش استروژن می‌تواند هورمون‌های مربوط به گرسنگی مانند گرلین و لپتین را تحت تأثیر قرار دهد و حس گرسنگی را افزایش دهد.

ترکیب درمان هورمونی با دارو

بر اساس مطالعات اخیر، ترکیب درمان هورمونی با داروهای جی‌ال‌پیــ۱ می‌تواند نتایج موثرتری به همراه داشته باشد. به عنوان نمونه، پژوهشی که در کلینیک مایو انجام شده نشان داده است زنانی که از هر دو درمان استفاده کرده‌اند حدود ۳۰ درصد بیشتر از افرادی که تنها سماگلوتاید مصرف می‌کردند، وزن کم کرده‌اند.