گریز از نقطه مرگ! / موهای همسرم با قیچی از ته بریدم!

به گزارش رکنا، زمانی که دوران نوجوانی را می گذراندم ،اطرافیانم مرا پسری مودب و سربه زیر می شناختند که به همه عشق می ورزیدم و مهربانی هایم زبانزد دیگران بود اما طولی نکشید که ورق برگشت و من در حالی که شرایط روحی و روانی مناسبی نداشتم قیچی بزرگ را برداشتم و گلوی همسرم را گرفتم

این ها بخشی از اظهارات مرد ۲۸ ساله ای است که در پی شکایت همسرش به مرکز انتظامی احضار شده بود. این مرد جوان درباره سرگذشت خود و ماجرای شروع به قتل همسرش گفت:اگر چه در یکی از روستاهای حاشیه مشهد به دنیا آمدم اما از نظر اقتصادی و فرهنگی در سطح متوسط جامعه بودیم. دوران کودکی و نوجوانی خوبی داشتم چراکه همه اطرافیانم به من احترام می گذاشتند و مرا پسری مهربان و مودب می دانستند اما روزهای فلاکت بار  من از هنگامی آغاز شد که بعد از پایان تحصیلاتم در مقطع دبیرستان،تصمیم گرفتم وارد بازار کار شوم و دیگر درس و مدرسه و دانشگاه را فراموش کنم.

آن زمان به پیشنهاد پدرم و برای آن که حرفه ای بیاموزم ،در یک کارگاه بزرگ نجاری متعلق به یکی از دوستان پدرم مشغول کار شدم. به خاطر استعدادی که در زمینه هنر و مهارت آموزی داشتم ،خیلی زود فوت و فن چوب بری را آموختم و به شاگرد ماهر کارگاه تبدیل شدم. در میان چند کارگر هم سن وسال خودم که در نجاری کار می کردند با «امید» صمیمی تر بودم به طوری که رفتارهایمان برادرگونه شده بود و بسیار به یکدیگر نزدیک بودیم. برخلاف من که پسری ساکت و آرام بودم،امید پرشور وشر و هیجان بود. سرو صدایش در کارگاه می پیچید و شوخ طبعی هایش دیگران را وادار به خنده می کرد. حدود یک سال از رفاقت من و امید گذشته بود که روزی بعد از اتمام کار،بساط مصرف مواد مخدر از نوع «گل»را در گوشه کارگاه پهن کرد و از من هم خواست پای بساط بنشینم و با یکدیگر «گل»مصرف کنیم.

اولین دودی را که به گلویم فروبردم در واقع سرآغاز بدبختی و روزهای فلاکت بارم شد به طوری که ترسم از مواد مخدر فروریخت و خیلی زود موادمخدر صنعتی را هم امتحان کردم. زمانی به خودم آمدم که دیگر معتاد به شیشه شده بودم و همه درآمدم را صرف تامین هزینه های موادمخدر می کردم. پدر ومادرم وقتی از ماجرای اعتیادم مطلع شدند مرا در یکی از مراکز ترک اعتیاد بستری کردند .

بعد از گذشت ۶ ماه از این حادثه ،از مرکز ترک اعتیاد مرخص شدم و نزد خانواده ام بازگشتم. مادرم تصور می کرد اگر با دختری ازدواج کنم دیگر موادمخدر را فراموش خواهم کرد به همین دلیل در حالی که ۲۲ ساله بودم به خواستگاری دختری رفت که بسیار مهربان و برازنده بود. من با دیدن او،دل به عشقش بستم و با یکدیگر ازدواج کردیم. در این شرایط و به خاطر سابقه اعتیادم نمی توانستم در کارگاه نجاری کار کنم . این بود که به پوشاک فروشی روی آوردم و با کمک پدرم در یک فروشگاه مشغول کار شدم . حالا تقریبا می توانستم هزینه های زندگی را تامین کنم اما ناگهان شیوع کرونا دوباره اوضاع زندگی مرا به هم ریخت و در حالی کار وکاسبی ام تحت تاثیر کرونا قرارگرفت که من دوباره به استعمال «شیشه»روی آوردم . همسرم وقتی متوجه ماجرا شد تصمیم به طلاق گرفت اما آزمایش بارداری نشان داد که او چندماه دیگر صاحب فرزند می شود! به همین خاطر او از آستانه طلاق به زندگی مشترک بازگشت تا آینده فرزندش را به تباهی نکشاند.

من هم آن قدر غرق اعتیاد بودم که هیچ گاه بزرگ شدن دخترم را ندیدم. هنگامی که خمار می شدم همسرم را زیر ضربات مشت و لگد می گرفتم و آن قدر کتکش می زدم که بیهوش می شد. ولی من به خاطر شرایط روحی وروانی ناشی از تاثیر«شیشه»چیزی نمی فهمیدم تا این که چند روز قبل این ماجرا در حالی تکرار شد که من گردن همسرم را گرفتم و نه تنها موهای او را با قیچی از ته بریدم، بلکه می خواستم او را خفه کنم که به طرز معجره آسایی از زیر دستم فرار کرد و با برداشتن دخترم به خانه مادرش رفت. او از نقطه مرگ گریخت و دخترم را نیز از ویرانه ای نجات داد که مدت ها قبل جغد شوم اعتیاد در آن لانه کرده بود اما ای کاش.

با توجه به اهمیت این ماجرا و امنیتی که حصارهای آن در زندگی مشترک فروریخته بود تلاش کارشناسان دایره مددکاری اجتماعی کلانتری رسالت مشهد  با راهنمایی های تجربی و تخصصی سرهنگ مجتبی حسین زاده (رئیس کلانتری)برای ارائه راهکارهای قانونی و همچنین بررسی های روان شناختی دراین باره ادامه یافت.