زندان مخوف اسرائیل محل نگهداری فلسطینیهای غزه / آنها هرگز نور خورشید را نمیبینند
رکنا سیاسی: اسرائیل دهها فلسطینی از نوار غزه را در زندان زیرزمینی «راکفت» نگه میدارد، جایی که زندانیان از جمله غیرنظامیان از نور طبیعی، غذای کافی و ارتباط با خانوادههای خود محروم هستند و نگرانیهای جدی حقوق بشری را به همراه دارد.
بازداشتشدگان در زندان «راکفِت» شامل یک پرستار و یک نوجوان هستند که از ژانویه تاکنون از نور طبیعی محروم شدهاند.
به گزارش گروه ترجمه رکنا، به نقل از گاردین، اسرائیل دهها فلسطینی از نوار غزه را در یک زندان زیرزمینی نگه میدارد که در آن هرگز نور خورشید دیده نمیشود، از غذای کافی محروم هستند و از دریافت اخبار خانوادهها یا جهان بیرون منع شدهاند.
بازداشتشدگان شامل دستکم دو غیرنظامی هستند که بدون اتهام و محاکمه نگه داشته شدهاند: یک پرستار که در لباس کاری خود بازداشت شده و یک نوجوان فروشنده غذا، به گفته وکلای کمیته عمومی علیه شکنجه در اسرائیل (PCATI) که نماینده هر دو نفر هستند.
این دو نفر از ژانویه در مجتمع زیرزمینی «راکفت» نگه داشته شدهاند و از شکنجهها و ضربوشتمهای منظم سخن گفتهاند که مشابه شکنجههای مستند شده در سایر مراکز بازداشت اسرائیل است.
زندان راکفت در اوایل دهه ۱۹۸۰ برای نگهداری تعداد کمی از خطرناکترین عناصر جنایت سازمانیافته در اسرائیل تأسیس شد، اما چند سال بعد به دلیل غیرانسانی بودن تعطیل شد. وزیر امنیت راستگرای افراطی، ایتامار بنگویِر، پس از حملات ۷ اکتبر ۲۰۲۳ دستور بازگشایی آن را صادر کرد.
سلولها، یک «حیاط» کوچک برای ورزش و اتاق ملاقات با وکلا همگی زیرزمینی هستند، بنابراین زندانیان بدون هیچ نور طبیعی زندگی میکنند.
این زندان در ابتدا برای تعداد کمی از زندانیان امنیت بالا با سلولهای انفرادی طراحی شده بود و در زمان تعطیلی آن در سال ۱۹۸۵، ظرفیت ۱۵ نفر را داشت. دادههای رسمی بهدست آمده توسط PCATI نشان میدهد که در ماههای اخیر حدود ۱۰۰ نفر در آن زندانی شدهاند.
طبق آتشبس میانمدتی که در اکتبر میانجیگری شد، اسرائیل ۱۷۰۰ زندانی فلسطینی از نوار غزه را که بهطور نامحدود بدون اتهام نگه داشته شده بودند و همچنین ۲۵۰ زندانی فلسطینی محکومشده در دادگاههای اسرائیل را آزاد کرد.
با این حال، گستردگی بازداشتها به گونهای بوده که حتی پس از این آزادی دستهجمعی، حداقل ۱۰۰۰ نفر دیگر همچنان تحت همان شرایط توسط اسرائیل نگه داشته میشوند.
PCATI اعلام کرد: «اگرچه جنگ رسماً به پایان رسیده، [فلسطینیها از نوار غزه] همچنان تحت شرایط جنگی قانونی مورد مناقشه و خشونتآمیز زندانی هستند که ناقض قوانین بینالمللی بشردوستانه و برابر با شکنجه است.» این شامل دو زندانی راکفت است که وکلای PCATI نمایندگی آنان را بر عهده دارند.
بنگویِر به رسانههای اسرائیل و یکی از اعضای پارلمان گفت که راکفت برای نگهداری از نیروهای نخبه حماس و نیروهای ویژه حزبالله که در لبنان اسیر شدهاند، بازسازی میشود.
اما دو نفر بازدید شده توسط وکلای PCATI در سپتامبر، یک پرستار ۳۴ ساله که در دسامبر ۲۰۲۳ هنگام کار در بیمارستان بازداشت شده و یک نوجوان که در اکتبر ۲۰۲۴ هنگام عبور از یک ایست بازرسی اسرائیل دستگیر شده، بودند.
وکیل PCATI، جانان عبدو، گفت: «در مورد مشتریانی که دیدیم، صحبت از غیرنظامیان است. مردی که با او صحبت کردم ۱۸ ساله بود و فروشنده غذا بود. او از یک ایست بازرسی جادهای بازداشت شد.»
سرویس زندانهای اسرائیل (IPS) به پرسشها درباره وضعیت و هویت دیگر زندانیان راکفت پاسخ نداد، که نام آن به معنی «گل سیکلامن» در عبری است.
دادههای محرمانه اسرائیل نشان میدهد که اکثریت فلسطینیهای اسیر شده در جنگ، غیرنظامی بودهاند. دیوان عالی اسرائیل در سال ۲۰۱۹ حکم کرد که نگهداری اجساد فلسطینیها برای استفاده در مذاکرات آینده قانونی است و گروههای حقوق بشری این رویه را با زندانیان زنده از غزه نیز متهم کردهاند.
سوءاستفاده منحصر به فرد
شرایط زندانیان فلسطینی «بهطور عمدی وحشتناک» است، به گفته تال اشتاینر، مدیر اجرایی PCATI. زندانیان کنونی و سابق و افشاگران نظامی اسرائیل، همه نقضهای سیستماتیک قانون بینالمللی را گزارش کردهاند.
با این حال، راکفت نوع خاصی از سوءاستفاده را تحمیل میکند. نگه داشتن افراد زیر زمین بدون نور خورشید برای ماهها تأثیرات شدید روانی دارد. اشتاینر گفت: «بسیار دشوار است که فردی در چنین شرایط سرکوبگر و دشوار، سالم بماند.»
این شرایط همچنین سلامت جسمی را تحت تأثیر قرار میدهد و عملکردهای زیستی پایه مانند ریتمهای شبانهروزی مورد نیاز برای خواب و تولید ویتامین D را مختل میکند.
با وجود اینکه اشتاینر به عنوان وکیل حقوق بشر فعالیت دارد و از زندانهای مجتمع در رملا، جنوب شرق تلآویو، بازدید کرده، تا پیش از دستور بازگشایی بنگویِر از وجود زندان زیرزمینی اطلاعی نداشت.
این زندان پیش از تأسیس PCATI تعطیل شده بود، بنابراین تیم حقوقی برای کسب اطلاعات بیشتر به آرشیو رسانهای قدیمی و خاطرات رافائل سویسا، رئیس IPS در اواسط دهه ۱۹۸۰، رجوع کرد.
اشتاینر گفت: «[سویسا] نوشت که میدانست نگه داشتن فرد زیر زمین ۲۴ ساعته در هفت روز هفته بسیار بیرحمانه و غیرانسانی است، بدون توجه به اعمال او.»
تابستان امسال، وکلای PCATI مأمور نمایندگی دو نفر در زندان زیرزمینی شدند و عبدو و همکارش توانستند برای اولین بار از آن بازدید کنند.
آنها توسط نگهبانان ماسکدار و مسلح به پایین یک پله کثیف هدایت شدند، به اتاقی که بقایای حشرات مرده روی زمین دیده میشد. توالت بسیار کثیف بود و عملاً غیرقابل استفاده بود.
دوربینهای نظارتی روی دیوارها، حق قانونی ملاقات محرمانه را نقض میکرد و نگهبانان هشدار دادند که جلسه کوتاه میشود اگر درباره خانوادههای زندانیان یا جنگ غزه صحبت کنند.
عبدو گفت: «از خودم پرسیدم اگر شرایط اتاق وکلا اینقدر تحقیرآمیز است، وضعیت زندانیان چگونه است؟ پاسخ خیلی زود آمد وقتی آنها را ملاقات کردیم.»
مشتریان خمیده وارد شدند و نگهبانان سر آنها را به زمین فشار دادند و دستان و پاهایشان را زنجیر کردند.
سجا مشرقی بارانسی، وکیل دوم PCATI گفت دو زندانی ۹ ماه در راکفت بودهاند و پرستار با پرسشی آغاز کرد: «من کجا هستم و چرا اینجا هستم؟» نگهبانان نام زندان را به او نگفته بودند.
قاضیانی که بازداشت مردان را در جلسات ویدیویی کوتاه تصویب کردند، در طی آنها زندانیان وکیل نداشتند و شواهد علیه خود را نشنیدند، فقط گفتند که آنها «تا پایان جنگ» در آنجا خواهند بود.
آنها سلولهای بدون پنجره و تهویه، هر کدام سه یا چهار نفره، توصیف کردند و اغلب احساس تنگی نفس و خفگی داشتند.
زندانیان به وکلا گفتند که با ضرب و شتم منظم، حملات سگهای با زین فلزی و لگد زدن نگهبانان مواجه هستند، علاوه بر اینکه مراقبت پزشکی کافی دریافت نمیکنند و به مقادیر غذایی سطح گرسنگی محدود شدهاند. دیوان عالی اسرائیل این ماه حکم کرد که دولت فلسطینیان را از غذای کافی محروم کرده است.
آنها زمان بسیار محدودی خارج از سلول در یک محوطه زیرزمینی کوچک دارند، گاهی فقط پنج دقیقه هر دو روز یک بار. تشکها صبح زود حدود ساعت ۴ گرفته میشوند و شب دیر بازگردانده میشوند و زندانیان روی چارچوبهای آهنی در سلولهای خالی میمانند.
توصیف آنها با تصاویر بازدید تلویزیونی بنگویِر از زندان مطابقت دارد که برای تبلیغ تصمیمش به بازگشایی زندان زیرزمینی انجام شد. او گفت: «این جای طبیعی تروریستهاست، زیر زمین.»
او بارها درباره بدرفتاری با زندانیان فلسطینی مباهات کرده، سخنانی که توسط گروگانهای سابق حملات ۷ اکتبر گزارش شده، باعث افزایش سوءاستفاده حماس هنگام اسارت شده است.
این شامل نگه داشتن گروگانها در تونلهای زیرزمینی برای ماهها، محروم کردن از غذا، جدا کردن از اخبار خانوادهها و جهان بیرون و شکنجه روانی و جسمی، از جمله دستور به کندن قبر روی دوربین بوده است.
سرویسهای اطلاعاتی اسرائیل هشدار دادهاند که رفتار با زندانیان فلسطینی امنیت کلی کشور را به خطر میاندازد.
مشرقی بارانسی گفت پرستار آخرین بار در ۲۱ ژانویه سال جاری نور روز را دیده، زمانی که به راکفت منتقل شد، پس از گذراندن یک سال در زندانهای دیگر از جمله مرکز نظامی مشهور سد تِیمان.
پرستار، پدر سه فرزند، از زمان بازداشت هیچ خبری از خانواده خود نداشته است. تنها اطلاعات شخصی که وکلا میتوانند با زندانیان غزه در میان بگذارند، نام خویشاوندی است که اجازه پذیرش پرونده را داده است.
مشرقی بارانسی گفت: «وقتی به او گفتم: ‘با مادرت صحبت کردم و او اجازه دیدار با تو را به من داده’، حداقل این چیز کوچک را به او میگویم که مادرش زنده است.»
وقتی زندانی دیگر پرسید همسر باردارش به سلامت زایمان کرده، نگهبان فوراً مکالمه را قطع کرد و تهدید کرد. هنگام بردن مردان، صدای آسانسور شنیده شد که نشان میدهد سلولهایشان حتی عمیقتر زیر زمین است.
نوجوان به او گفته بود: «تو اولین کسی هستی که از زمان بازداشت دیدهام» و آخرین درخواستش: «لطفاً دوباره بیا و من را ببین.»
IPS در بیانیهای گفت «در چارچوب قانون و تحت نظارت بازرسهای رسمی فعالیت میکند» و افزود که «مسئول فرآیند قانونی، طبقهبندی زندانیان، سیاست دستگیری یا بازداشتها نیست».
وزارت دادگستری پرسشها درباره راکفت و زندانیان را به ارتش اسرائیل ارجاع داد و ارتش نیز آن را به IPS ارجاع داد.
ارسال نظر