چگونه عادات رانندگی شخصیت و سلامت روان شما را آشکار می‌ کند؟

به گزارش رکنا، وقتی ذهن فردی دچار افت شناختی می‌شود، این تغییرات می‌توانند در جنبه‌های مختلف زندگی روزمره او آشکار شوند. یکی از موارد جالب توجه این است که بر اساس تحقیقات، بعضی از علائم اولیه افت شناختی ممکن است در عادات رانندگی افراد نیز دیده شود. به عبارت دیگر، نحوه انتخاب زمان و مسیرهای رانندگی می‌تواند نشانی از وضعیت سلامت ذهنی فرد در آینده باشد.

پژوهشگران دانشگاه واشنگتن دریافتند که تمایل به رانندگی کمتر و استفاده مکرر از مسیرهای آشنا می‌تواند نشانه‌ای از نیاز فرد به کمک و مداخله زودرس باشد و همچنین او را در معرض خطرات بیشتری مانند تصادفات قرار دهد.

مشاهده تغییرات شناختی از طریق رفتار رانندگی

مطالعات نشان داده‌اند که جمع‌آوری داده‌های رانندگی به همراه سایر علائم می‌تواند در شناسایی به موقع اختلالات شناختی مفید باشد. محققان از ترکیب داده‌های GPS خودرو با آزمون‌های استاندارد مربوط به سن، حافظه و عوامل جمعیتی، موفق شدند دقت تشخیص افت شناختی را در بیماران مبتلا به اختلال خفیف شناختی (MCI) تا ۸۷ درصد افزایش دهند.

به گفته پژوهشگران، شناسایی زودهنگام سالمندانی که در معرض خطر تصادفات قرار دارند، یک اولویت سلامت عمومی محسوب می‌شود. با این حال، فرآیند تشخیص افراد با ریسک بالا در سیستم رانندگی اغلب زمان‌بر و چالش‌برانگیز است.

گانش بابولال، پژوهشگر در زمینه نورولوژی، اظهار داشت: «ما مشاهده کردیم که با بررسی داده‌های GPS می‌توانیم با دقت بیشتری نسبت به روش‌هایی همچون سن، آزمون‌های شناختی یا عوامل ژنتیکی مرتبط با آلزایمر ، مشکلات شناختی را شناسایی کنیم.»

در این تحقیق، اطلاعات رانندگی ۵۶ فرد مبتلا به MCI با ۲۴۲ فرد سالم، مشابه از نظر ویژگی‌های جمعیتی، و با میانگین سنی ۷۵ سال مورد مقایسه قرار گرفتند. این پژوهش داده‌های ثبت‌شده از خودروهای آن‌ها را به همراه نتایج آزمون‌هایی که میزان حافظه، توجه و عملکردشان را ارزیابی می‌کرد، به مدت ۴۰ ماه تحت تحلیل قرار داد. نتایج نشان داد که رفتار رانندگی میان افراد مبتلا به MCI با در نظر گرفتن عواملی مانند سن، تحصیلات و خطر ژنتیکی آلزایمر تفاوت داشت:

این افراد کمتر رانندگی می‌کردند، به تعداد مکان‌های کمتری مراجعه داشتند، مسیرهای ساده‌تر را انتخاب کرده و به طور کلی با سرعت‌های پایین‌تری حرکت می‌کردند.

تحلیل داده‌های رانندگی به محققان کمک کرد تا ۸۲ درصد از افراد با MCI را به درستی شناسایی کنند. به گفته آن‌ها، اگرچه برخی از این موارد ممکن است به دلیل خودکنترلی در سنین بالا باشد، اما این رفتارها همچنین می‌توانند زنگ خطری برای بروز مشکلات شناختی باشند.

بابولال توضیح داد: «بررسی رفتار رانندگی روزمره روشی با هزینه کم، کم‌مزاحمت و قابل‌اعتماد برای پایش توانایی‌های شناختی و عملکردی افراد به شمار می‌رود.»

هرچند گاهی رانندگی ممکن است یک فعالیت ناخودآگاه به نظر برسد اما در واقع نیازمند تلاش ذهنی بالا و هماهنگی پیچیده است. به همین دلیل، بی‌دقتی و حواس‌پرتی در زمان رانندگی می‌تواند بسیار خطرناک باشد.

بررسی گسترده‌تر این نظریه

برای گسترش نتایج تحقیقات، پژوهشگران قصد دارند این مطالعه را در بین گروه‌های بزرگ‌تر و با تنوع بیشتر اجرا کنند و عواملی چون نوع خودرو، منطقه جغرافیایی و شرایط پزشکی را نیز در مدل‌های خود لحاظ کنند.

بابولال تأکید کرد: «با این رویکرد می‌توانیم افرادی که در معرض خطر هستند را پیش از وقوع حوادث شناسایی کنیم. متأسفانه، در حالت عادی، معمولاً پس از وقوع حادثه متوجه این مشکلات می‌شویم. البته باید این نکته را نیز در نظر داشت که احترام به استقلال افراد، حفظ حریم خصوصی و رعایت اصول اخلاقی از اهمیت بالایی برخوردار است.»