اعدام مخوف ترین قاتل سریالی 10 زن در شیراز + عکس
حوادث رکنا: دومین قاتل سریالی ایران که ماجرای جنایت های او یادآور فیلم های جنایی است در کشور عراق به دنیا آمده بود.
به گزارش گروه جنایی رکنا، دومین قاتل The Murderer تاریخ جنایی ایران محمدعلی وکیلی صاحب سیف القلم مشهور به سیف القلم است. سیف القلم فرزند سید عبدالطیف و متولد سال 1287 در کشور عراق و از مادری عرب بود که پس از مدتی پدر و مادر او از یکدیگر جدا می شوند و سیف القلم باتفاق پدر خود راهی هندوستان شد و به شرارت و جنایت Crime پرداخت که از جمله با اجاره سالن آمفی تئاتر بنام امپریال و استخدام جوانان ناآگاه و بیگناه به عنوان بازیگر Actorتئاتر و شعبده بازی ، مردم را به نمایش شعبده بازی خود دعوت می کند و با عنوان اینکه سر انسانی را می برد و دوباره او را زنده می کند.
تعداد 28 نفر جوان را در مدت کمتر از یک ماه در آنجا کشت و در موردی دیگر با همدستی شخصی افغانی به نام محمد صوبه دار حدود 40 نفر از رانندگان وسائط نقلیه را به نام کافر می کشد و خودرو آنان را سرقت Stealing می کرد تا اینکه در سال 1312 هجری شمسی از هندوستان به ایران و به شیراز رفت و با درج اطلاعیه ای در روزنامه خود را پزشک Doctor تحصیل کرده در اروپا و آمریکا و هندوستان معرفی کرد.
او با اجاره خانه ای در محله لب آب شیراز موسوم به خانه مرمر سیاه، به طبابت و معاینه زنان در معالجه مشکل نازایی، بوسیله داروهای گیاهی (به قول خودش) مشغول شد و هر بار در مطب خود یا در کوچه و بازار Store زنی را فریب می داد و به خانه خود می برد و با دادن نسبت بیماری پوستی، او را وادار به خوردن شربت مخصوص خود که سیانور حل شده در آب بود، می کرد.
لازم به ذکر است که مونس تنهایی او کتاب راسپوتین کشیش جنایتکار دربار تزار روسیه نیکلای دوم بوده که الهام بخش سیف القلم در استفاده از سم سیانور برای گرفتن جان انسان ها شده بود. او به این ترتیب حدود 10زن را به قتل Murder رساند که نهایتا با شهادت پارچه فروشی که سیف القلم لباس های دو نفر از مقتولان را به او فروخته بود منزل او توسط ماموران تامینات شیراز مورد بازرسی قرار گرفت و در کمال ناباوری همه جنازه های مقتولان در زیرزمین خانه او کشف شد و سیف القلم به دام افتاد و بعد از دستگیری توسط پلیس Police شیراز با ادعای اینکه من سید اولاد پیغمبر هستم و با این کار می خواستم نسل زنان هرزه و بیماریهای مقاربتی را از بین ببرم می خواهد که خود را تبرئه کند. سیف القلم در سال 1314 در شیراز در ملا عام به دار مجازات آویخته شد.
اخبار اختصاصی سایت رکنا را از دست ندهید:
اولین فیلم از ضربات شمشیر به سر نگار 7 ساله توسط پدر رزمی کار + فیلم وحشتناک 16+
اولین فیلم از لحظه برخورد نفتکش سانچی ایرانی با کشتی چینی + فیلم تکاندهنده
قتل عام بی رحمانه 90 اسب کولبران در اشنویه + عکس
زوایای پنهان از پرونده قاتل دانش آموز 10 ساله مشهدی + عکس منتشر نشده از قاتل
اخاذی زن شیطان صفت از مردان پولدار +عکس
نقشه شوم برای رقیب عشقی + عکس
قتل برای مخفی ماندن ارتباط شیطانی عروس + عکس
مومیایی کشف شده کجا دفن شد؟! / ناگفته های عجیب فرماندار شهر ری
چانه زنی ممنوع / خط و نشان ظریف به ترامپ
مبارزه جالب یک حیوان مادر با مار پیتون برای نجات توله اش+ فیلم
مرگ تلخ جوان زندانی به خاطر ایدز در زندان کرج + عکس
دردسر بزرگ برای ستار به خاطر کتک زدن نامزدش هنگام خرید عروسی
نویسنده این مطلب واقعی وجنائی بواقع حق مطلب را ادا نموده اما بد نیست حقیر هم مطلبی را به این قضیه اضافه کنم. اول اینکه محله لب آب در شیراز محله ای بسیار قدیمی است که میتوان گفت زادگاه داش آکل و بسیاری از جوانمردان و لوطیهای غیرتمند قدیم است. و حدود آن از جنوب به خیابان سیبویه و شمال آن به حرم مطهر شاهچراغ ع ختم میشود و از شرق به خیابان حسینی و دانشسرای قدیم و از غرب به خیابان احمدی منتهی میگردد. سیف القلم آن جانی بالفطره زنان ساده ای را که بیشتر دارای طلاجات مشهود بودند را فریب میداده و به قتل میرسانده و اما شهربانی آن زمان افسرغیور و شرافتمند و با غیرتی را در خدمت خود داشت که همه ایشان را سروان حکیمیان می نامیدند و این افسر بود که سیف القلم را دستگیر کرد. البته این افسر وظیفه شناس بعد از مدتی ترفیع گرفت و تا آخر خدمت که با درجه سرهنگ تمامی بازنشسته شدند. و احتمالا چند سالی میشود که به رحمت حق پیوسته اند که خدایشان بیامرزد. و این درست است که در سنه 1314 سیف القلم به دار مجازات آویخته شد ولی نام منحوسش تا چهار الی پنج دهه بعد همچنان در وجود زنان شیرازی خصوصا محله لب آب و محله های متصل ایجاد وحشت و رعب کرده بود و زنان و دختران همیشه با همراه به بیرون از خانه میرفتند. حال از عمر آن وقایع حدود هشت دهه گذشته ولی در نیروی انتظامی شیراز و کشور عزیزمان ایران پرسنل و افسران خدوم و زحمتکشی را دارا هستیم که خدمت شبانه روزی تمامی آنها را ارج نهاده و به آنها خسته نباشید میگوئیم.