دعوای المیرا شریفی‌مقدم و مجری زن جنجالی: من اصلا نمی‌شناسم شما کی هستید و کجا اجرا داشتید, تهمت زدن و قضاوت نابجا و دروغگویی برای دیده شدن، نشانه مسلمانی نیست

ماجرا از آنجا آغاز شد که محدث تک‌فلاح، یکی از مجریان زن، در اظهاراتی مدعی شد که به دلیل عدم تمکین به گریم (آرایش) و تن ندادن به استانداردهای ظاهری مورد نظر صداوسیما، از ادامه همکاری با تلویزیون کنار گذاشته شده است. او همچنین وضعیت گریم و پوشش مجریان مرد را نیز مورد نقد قرار داد.

المیرا شریفی‌مقدم به اظهارات یکی از مجریان زن درباره کنار گذاشته شدن از تلویزیون به دلیل آرایش نکردن واکنش نشان داد.

در این رابطه مشاهده کنید: مجری بدون آرایش از صداوسیما کنار گذاشته شد!

احتمالا بریده حرف‌های محدث تک‌فلاح را دیده‌اید که مدعی است به خاطر عدم تن دادن به گریم، حاضر به ادامه همکاری با تلویزیون نشده. همچنین گفته وضعیت پوشش و گریم مجریان مرد هم واجد نقد است و…

المیرا شریفی‌مقدم زیر پست تک‌فلاح یک کامنت قابل تامل به اشتراک گذاشته:«من اصلا نمی‌شناسم شما کی هستید و کجا اجرا داشتید. کاش دو تا مطلب درباره استانداردهای تصویر و اجرا و گریم می‌خوندید؛ بعد اظهارنظر می‌کردید. تهمت زدن و قضاوت نابجا و دروغگویی برای دیده شدن، نشانه مسلمانی نیست. حتما اعلامات دروغ شما رو پیگیری می‌کنم.»

تک‌فلاح هم جواب داده: «و به این فکر کنید که با این لحن نامناسب، اگر صحت عرائضم ثابت شد چه!» شریفی‌مقدم در پاسخ نوشته:«مشکل شخصی خودتون رو جای دیگری باید پیگیری می‌کردید.» و صفحه دو مسئول اصلی صدا و سیما را «تگ» کرده است.

موضع خانم شریفی‌مقدم به قدری درست و منطقی است که نیاز به افزودن گزاره‌های دیگر، در رد نظر ناصواب تک‌فلاح نیست. فقط چند نکته اضافه می‌کنیم: گریم مجری صرفا دلیل زیبایی‌شناسانه ندارد و مساله فنی مثل جلوگیری از بازتاب نورهای فراوان استودیو مهم‌تر است.

به طور بدیهی، مخاطب باید در قاب تلویزیون «زیبایی» ببیند. از قضا چند بار به چهره و پوشش غیر آراسته برخی مجریان اشاره کردیم و گفتیم این یک ضعف بزرگ برای تلویزیون محسوب می‌شود.

ما به عنوان مخاطب پی‌گیر تلویزیون متوجه آرایش غلیظ مجریان نشدیم! گریم چند بانو هم چیزی زیادتر از آرایش عرفی، ندارد. خانم ‌تک‌فلاح مطمئن است که تلویزیون ایران را تماشا می‌کند؟! یا گیرنده خانه آن‌ها مثل محمد مایلی کهن به همسایه وصل است؟!

نقد باید مستدل و اقناعی باشد؛ نه این که از آن بوی خودنمایی برای «دیده شدن» بلند شود. تلویزیون به قدری مشکل دارد که طرح ادعای اجبار به آرایش غلیظ، در آن گم است. ضمنا، یک بانو چرا حرمت دیگر زنان را نگه نداشت و نظری عبث در فضای عمومی به زبان آورد؟