مراحل تکامل پوشش بدنی اردک ها

به گزارش رکنا، پوشش بدن اردک ها در روزهای بدو تولد از کرک بوده که عایق حرارتی خوبی برایش فراهم می کند. زمانی که این کرک ها با روغن ناشی از پرها پوشیده شود نسبت به آب مقاوم می شود؛ بنابراین پرنده قادر است بلافاصله بعد از خروج از تخم شنا کند.

طبق این تعریف می توان شرایطی را مهیا نمود تا جوجه اردک های پرورشی بلافاصله پس از خروج از دستگاه جوجه کشی وارد محیطی شوند که دسترسی به آب برایشان مقدور باشد. کرک ها تا 100 روزگی به سرعت رشد کرده و در اقلیم های معتدل بدون وجود مادر، عایق خوبی را برای زنده ماندن اردک های جوان ایجاد می کنند.

پوشش بدن جوجه اردک ها پس از 14 روزگی

از 14 روزگی ساختار پوشش بدن اردک ها تغییر کرده و رشته ای می شوند و تا 30 روزگی رشد کرک های تازه کامل شده و به صورت دسته ای عایق حرارتی خوبی را برای پرندگان در حال رشد جهت حفظ دمای بدن در شرایط محیطی سرد ایجاد می کنند.

زمان پر درآوردن جوجه اردک

رشد پرهای ناحیه سینه از 14 روزگی شروع شده و تا 35 روزگی کامل می شود. رشد پرهای قسمت پشت بلافاصله بعد از 30 روزگی شروع و پوشش پری پشت و پهلو در 60 – 50 روزگی کامل می شود. پرهای اولیه و ثانویه پروازی از 24 روزگی قابل اندازه گیری هستند و تا سن بلوغ در سن 56 روزگی به سرعت رشد می کنند. این سن مصادف با سن پردرآوری اردک کله سبز وحشی جوان است.

پر ریزی اردک ها در 45 روزگی به بعد (تغییر پوشش)

در 54 روزگی پرهای تازه درآمده سینه جایگزین پرهای قبلی می شوند. این پر ریزی، گاها به عنوان پر ثانویه تلقی می شود که از قسمت فوقانی گردن شروع شده و فولیکول های پر در حال تکامل سریع ظاهر شده و اغلب این حالت را به نام پرهای سوزنی توصیف می کنند. کندن این پرها در هنگام پرکنی دشوار است و ظاهر پرندگان کشتار شده را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین تا پرریزی کامل در سن 70 روزگی، زمان مناسبی بری ارائه پرنده به بازار نیست.

استفاده از پر اردک در محصولات مختلف

کاربرد پرهای اردک بسیار است؛ پرهای اردک به خصوص کرک ها جزو محصولات جانبی ارزشمندی هستند که برای عایق بندی لباس ها و لحاف و پر کردن متکا در صنعت مبلمان گران قیمت استفاده می شود. پرها و کرک های بازیابی شده بعد از پرکنی، شسته و خشک شده و توسط تجهیزات مخصوص از هم جدا می شوند. وزن پرها و کرک های شسته و خشک شده حدود 5/3 درصد وزن بدن اردک است.

افزایش کیفیت پر اردک ها

نحوه و محیط پرورش اردک  می تواند رشد و کیفیت پرها و کرک ها را تحت تاثیر قرار دهند. چون رشته کرک ها (فلامینت ها : رشته های ظریفی که رشد کرده و دسته های کرکی را می سازند) خیس و کثیف شده و به هم می چسبند و این مساله کیفیت را که توسط واژه هایی از قبیل قدرت پرکنی، اندازه دسته های کرک و ارزش اقتصادی اندازه گیری می شوند را به طور قابل توجهی کاهش می دهد. فراهم ساختن گرمای کافی در طول دوره پرورش و جوجه کشی اردک جهت ایجاد محیط راحت و به دور از ادحام و تجمع جوجه ها و بستر تمیز و هوای تازه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اختصاص 2/00 مترمربع فضا به ازای هر قطعه پرنده برای رشد و تکامل پرها و کرک ها ضروری است که مانع از کثیف شدن پرندگان به دلیل تجمع، هنگام استراحت و انتقال به کشتارگاه می شود.