نجات نوزادان زودرس با تکنولوژی رحم مصنوعی

به گزارش رکنا، یک شرکت نوآور مستقر در هلند، رحم مصنوعی جدیدی را برای کمک به زنده ماندن نوزادانی که بسیار زود به دنیا آمده‌اند و معمولاً شانس کمی برای بقا دارند، طراحی کرده است.

 این استارت‌آپ هلندی به نام «آکوا ومب» (Aqua Womb)، موفق به ایجاد یک سیستم پشتیبانی حیاتی شبیه رحم شده که به‌طور خاص برای نوزادان بسیار نارس طراحی شده است.

این فناوری نوین برای فراهم کردن محیطی امن و پایدار برای نوزاد طراحی شده است تا از قرار گرفتن در معرض زودهنگام هوا و خطرات ناشی از آن محافظت شود.

راهکاری جدید برای نوزادان نارس

هدف اصلی این فناوری، ارتقای مراقبت از نوزادان نارس با توسعه یک رحم مصنوعی است که به عنوان یک انکوباتور پر از مایع عمل می‌کند.

نوزادانی که در سنین ۲۲ تا ۲۴ هفتگی از بارداری متولد می‌شوند، با خطرات بسیار شدیدی روبه‌رو هستند. این نوزادان در حال حاضر با احتمال کم زنده ماندن و خطر بالای بیماری‌هایی مانند مشکلات مزمن ریوی و آسیب‌های مغزی مواجه‌اند.

در ایالات متحده، هزاران نوزاد هر ساله در این بازه زمانی به دنیا می‌آیند و تولد زودرس دومین علت اصلی مرگ در این نوزادان محسوب می‌شود.

یکی از دلایل اصلی ناتوانی این نوزادان برای ادامه حیات، عدم تکامل کافی ریه‌های آنها برای تنفس هوا است.

تجهیزات تهویه مکانیکی موجود ممکن است باعث آسیب به ریه‌های نابالغ نوزاد شوند. اما سیستم مصنوعی جدید طوری طراحی شده که محیطی امن‌تر را برای نوزاد فراهم آورده و او را از مواجهه زودهنگام با هوا محافظت می‌کند.

این دستگاه به نوزاد اجازه می‌دهد بدون نیاز به تماس با هوا، به‌صورت ایمن رشد کرده و بالغ شود.

شبیه‌سازی رحم انسانی

این فناوری نوآورانه امکان می‌دهد که نوزادان نارس در محیطی شبیه به رحم مادر نگهداری شوند، تا زمانی که ریه‌هایشان برای تنفس مستقل به میزان کافی تکامل پیدا کند.

به گزارش گاردین، این سیستم بر پایه یک محفظه شیشه‌ای پر از مایع آمنیوتیک مصنوعی در دمای نزدیک به دمای بدن توسعه یافته است.

ساختار بیرونی این محفظه به کمک لایه سیلیکونی مقاوم در برابر ضربات طراحی شده، که به نوزادان کمک می‌کند عضلات خود را تقویت کرده و حرکات طبیعی خود را حفظ کنند.

این رحم مصنوعی امکان انتقال سریع نوزاد از طریق سزارین به داخل یک کیسه پر از مایع را فراهم می‌آورد، که در آن‌جا به یک جفت مصنوعی متصل می‌شود.

این جفت مصنوعی که اندازه‌ای مشابه مشت یک فرد بالغ دارد، مسئولیت گردش خون و تبادل مواد مغذی و اکسیژن را به عهده دارد، همانند نقشی که جفت در دوران جنینی ایفا می‌کند.

این دستگاه به‌وسیله دو نوع لوله ویژه عمل می‌کند: کاتترهای بسیار حساس برای حذف دی‌اکسید کربن و مواد زائد از خون نوزاد، در کنار کانول‌های قوی‌تر که برای تامین مواد مغذی و اکسیژن به جریان خون طراحی شده‌اند.

این فرآیند پیچیده و حساس به حفظ پایداری نوزاد کمک می‌کند، در حالی که به او زمان کافی برای رشد اعضای حیاتی بدون استرس‌های ناشی از تنفس در هوای آزاد را می‌دهد.

چالش‌های اخلاقی و آینده فناوری

برای والدینی که تجربه تلخ نارس بودن فرزندان خود را پشت سر گذارده‌اند، این فناوری می‌تواند یک امید بزرگ برای آینده باشد. این فناوری ممکن است قادر باشد نوزادان آسیب‌پذیر را از بروز مشکلات جدی نجات دهد و شانس زندگی طولانی‌تری به آن‌ها بدهد.

یک مادر که فرزند ۲۲ هفته‌ای خود را از دست داده بود، اظهار داشت که اگر امکان دسترسی به این دستگاه وجود داشت، حاضر بود هر اقدامی انجام دهد.

با این وجود، این تکنولوژی هنوز در مراحل اولیه قرار دارد و نیازمند تایید مقامات سلامت و پشت سر گذاشتن چالش‌های اخلاقی است. سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) بررسی این فناوری و داده‌های مربوطه را آغاز کرده و در سپتامبر سال ۲۰۲۳ یک کمیته مشورتی برای ارزیابی آن تشکیل داده است.

از نگاه کارشناسان، فناوری رحم مصنوعی مرزهای اخلاقی تازه‌ای را پیش رو گذاشته است. «الیزابت کلوئی رومانیس»، محقق حقوق پزشکی از دانشگاه دورهام، در صحبت با گاردین هشدار داده که این فناوری مرحله جدید و ناشناخته‌ای از رشد انسان را به وجود می‌آورد که نیازمند تعریف دقیق و قانون‌گذاری خواهد بود.

در حالی که این فناوری هنوز برای استفاده عملی آماده نیست، جهان بی‌صبرانه منتظر این نوآوری بزرگ است. شرکت Aqua Womb زمان دقیق برای آزمایش‌های انسانی این فناوری را اعلام نکرده است.