ترکیب دارویی جدید برای بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلیکیستیک
رکنا: ترکیب متفورمین و قرصهای ضدبارداری خوراکی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت را در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلیکیستیک بهبود میبخشد و بدون تأثیر منفی بر سلامت روان و عملکرد جنسی، مؤثرترین نتایج را ایجاد میکند.
به گزارش گروه ترجمه رکنا به نقل از سایت علمی مداسکیپ، دادههای جدید ارائهشده در نشست سالانه انجمن پزشکی تولیدمثل آمریکا (ASRM) ۲۰۲۵ نشان میدهد مصرف همزمان متفورمین و قرصهای ضدبارداری خوراکی، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت را در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلیکیستیک (PCOS) به طور قابلتوجهی بهبود میبخشد.
به گفته دکتر «سانجانا ساتیش» از دانشگاه پنسیلوانیا در فیلادلفیا و همکارانش، PCOS همچنین با افزایش افسردگی و اضطراب و اختلال در عملکرد جنسی مرتبط است. ترکیب متفورمین و قرصهای ضدبارداری ترکیبی یکی از درمانهای اصلی این اختلال محسوب میشود، اما تاکنون پژوهشهای محدودی درباره تأثیر آن بر سلامت روان و عملکرد جنسی انجام شده است.
پژوهشگران دادههای مربوط به ۲۴۰ زن مبتلا به PCOS همراه با هایپرآندروژنیسم و شاخص توده بدنی (BMI) برابر یا بیشتر از ۲۵ را مورد بررسی قرار دادند. این بیماران بهطور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند و به مدت شش ماه تحت درمان با یکی از سه روش قرار گرفتند: قرصهای ضدبارداری ترکیبی خوراکی (COCP) شامل ترکیب استروژن و پروژسترون (۲۰ میکروگرم اتینیل استرادیول/۰.۱۵ میلیگرم دزوژسترل)، متفورمین با رهش طولانی (۲۰۰۰ میلیگرم در روز)، یا ترکیب هر دو دارو.
کیفیت زندگی، عملکرد جنسی، اضطراب و افسردگی شرکتکنندگان با استفاده از پرسشنامه اصلاحشده PCOSQ، مقیاس افسردگی مرکز مطالعات اپیدمیولوژیک، پرسشنامه اضطراب حالت–صفت (STAI) فرمهای Y-1 و Y-2، شاخص عملکرد جنسی زنان (FSFI) و مقیاس ناراحتی جنسی زنان (FSDS) اندازهگیری شد.
نمرات پرسشنامه اصلاحشده PCOSQ در تمام حوزهها در گروه ترکیبی نسبت به خط پایه بهبود چشمگیری نشان داد، به جز حوزه سلامت قاعدگی در گروه COCP و حوزههای موی زائد بدن و وزن در گروه متفورمین (P < 0.01 برای تمامی بهبودها).
نمرات افسردگی در گروههای COCP و ترکیبی تغییر معناداری نداشت، اما در گروه دریافتکننده صرفاً متفورمین بهطور چشمگیری بهبود یافت (P < 0.01). اضطراب حالت در گروههای متفورمین و ترکیبی بهبود یافت و اضطراب صفت در تمام گروهها کاهش نشان داد (P < 0.01 برای هر دو).
در مجموع، نمرات FSFI فقط در گروه COCP کاهش داشت (P = 0.02)، اما نمرات FSDS در گروههای COCP و متفورمین به طور معناداری کاهش یافت (P = 0.03 و P < 0.01 به ترتیب). پژوهشگران خاطرنشان کردند که «تفاوت معناداری در شیوع اختلال عملکرد جنسی قبل و بعد از مداخله در هیچیک از گروهها مشاهده نشد».
پژوهشگران تأکید کردند که اگرچه حجم نمونه نسبتاً کوچک از محدودیتهای مطالعه است، اما یافتهها حاکی از آن است که ترکیب COCP و متفورمین میتواند کیفیت زندگی مرتبط با سلامت را بهبود دهد، بدون آنکه اثر منفی بر سلامت روان یا عملکرد جنسی داشته باشد.
کاهش بار روانی بیماران
دکتر «مارک پی. ترولیس» که در این مطالعه نقشی نداشت، گفت: «سندرم تخمدان پلیکیستیک شایعترین اختلال هورمونی در میان زنان است و از دلایل اصلی اختلال در تخمکگذاری، ناباروری زنان و احتمالاً ناباروری در زوجها محسوب میشود.»
به گفته ترولیس، استاد دانشکده پزشکی دانشگاه مرکزی فلوریدا و مدیر مرکز IVF فلوریدای مرکزی در اورلاندو، دستورالعملهای کنونی بر لزوم راهبردهای درمانی مبتنی بر شواهد که به حوزههای کیفیت زندگی، نه فقط شاخصهای متابولیک یا تولیدمثلی، توجه دارند تأکید میکنند.
او افزود: «یافتههای جدید که نشان میدهد هر دو داروی COCP و متفورمین کیفیت زندگی مرتبط با سلامت را بهبود میدهند ــ و ترکیب این دو بیشترین بهبود را ایجاد میکند ــ با شواهد پیشین سازگار است. همچنین، بهبود خلقوخو (افسردگی و اضطراب) در بیشتر گروهها مشاهده شد، هرچند نتایج مربوط به عملکرد جنسی تا حدودی غیرمنتظره بود.»
به گفته وی، «اینکه نتایج عملکرد جنسی ممکن است به طور یکنواخت بهبود نیابد، باید با بیماران در میان گذاشته شود. انتخاب درمان باید بر اساس ویژگیهای فردی بیمار، خطر متابولیک و ترجیحات او انجام شود و پزشکان باید طبق توصیه دستورالعملها، غربالگری منظم و مداخله در حوزه سلامت روانی و جنسی زنان مبتلا به PCOS را در نظر بگیرند.»
ترولیس در پایان گفت، برای آینده، انجام پژوهشهای بیشتر جهت روشن شدن تأثیر این درمانها بر عملکرد جنسی و بررسی زیرگروههای مختلف PCOS ضروری است. وی افزود: «تحقیقات آتی همچنین باید بر پیامدهای بلندمدت سلامت روان، شاخصهای متمرکز بر بیمار، و طبقهبندی بر اساس BMI و خطر متابولیک تمرکز داشته باشد.»
ارسال نظر