کشف اسرار حلقه های عجیب و بشکه های دفن شده در دریا / فیلم
رکنا: صدها بشکه مواد شیمیایی خطرناک در اعماق اقیانوس آرام کشف شده‌اند که دهه‌ها پیش در نزدیکی لس‌آنجلس دور ریخته شده‌اند و هنوز با تأثیرات سمی خود محیط زیست دریایی را تهدید می‌کنند.
به گزارش رکنا، در عمق آب‌های اقیانوس آرام ، حلقه‌های سفید و مرموزی در اطراف بشکه‌های حاوی مواد شیمیایی که به زیر آب فرو رفته‌اند، دیده شده‌اند. این حلقه‌ها شواهد جدیدی را درباره ماهیت و منشأ این زباله‌های خطرناک ارائه می‌دهند.
هزاران بشکه پر از مواد شیمیایی پرخطر در اواسط قرن بیستم در نزدیکی مناطق ساحلی لس‌آنجلس و جزیره کاتالینا دور ریخته شده‌اند. امروزه ربات‌های زیرآبی همچنان در میان بقایای این بشکه‌ها به بررسی و نمونه‌برداری مشغول‌اند. تحقیقات نشان می‌دهند که این بشکه‌ها هنوز تأثیرات مخربی بر محیط زیست دریایی دارند و حلقه‌های سفید مرموزی که اطراف آنها شکل گرفته‌اند، از این تأثیرات پرده برمی‌دارند.
تعداد بشکه‌ها و نقش آنها در آلودگی محیط دریایی
دانشمندان با استفاده از فناوری سونار توانسته‌اند حدود ۲۷ هزار بشکه را در محدوده سن پدرو شناسایی کنند. با این حال، این تنها بخشی کوچک از تخمین نیم میلیون بشکه‌ای است که احتمالا توسط شرکت‌های تولیدکننده DDT، مانند Montrose Chemical، به دریای آزاد دور ریخته شده‌اند. آزمایشات نشان می‌دهد که مواد سمی همچون حشره‌کش DDT هنوز در کف این منطقه یافت می‌شوند، اما بشکه‌ها منشأ مستقیم این آلودگی نیستند.
Johanna Gutleben، زیست‌شناس دانشگاه کالیفرنیا، توضیح می‌دهد: «در آب‌های این منطقه غلظت DDT بالا است، اما در اطراف بشکه‌ها تغییر خاصی مشاهده نمی‌شود. اگر منشأ DDT همین بشکه‌ها بودند، باید غلظت بیشتری در نزدیکی آنها دیده می‌شد.»
پیدایش حلقه‌های سفید و بررسی ماهیت محتویات بشکه‌ها
حلقه‌های سفید که در اطراف بشکه‌ها رشد کرده‌اند، مدارک حیاتی درباره محتویات آنها ارائه می‌دهند. بررسی نمونه‌های جمع‌آوری‌شده از رسوبات زیر دریایی نشان می‌دهد که این مواد بسیار قلیایی بوده و به هیچ وجه اسیدی نیستند.
Gutleben می‌افزاید: «ضایعات اصلی DDT معمولاً اسیدی بوده و غالباً در بشکه‌ها ذخیره نمی‌شدند. این سوال مطرح است که چه مواد خطرناک‌تری در بشکه‌ها ذخیره شده‌اند؟»
شکل‌گیری اکوسیستم‌های ناشناخته در کنار بشکه‌ها
تحقیقات روی رسوبات اطراف سه بشکه نشان داده که مواد اطراف آنها چنان سخت هستند که برای برداشت آنها به ابزارهای مخصوص نیاز بوده است. این رسوبات بسیار قلیایی تنها محیطی برای رشد میکروب‌های خاص هستند که معمولاً در چشمه‌های آبگرم و هیدروترمال یافت می‌شوند.
مواد سخت تشکیل‌دهنده این منطقه عمدتاً از بروسیت ساخته شده‌اند و واکنش این ترکیبات قلیایی با منیزیم موجود در آب دریا، ساختاری شبیه بتن ایجاد کرده است. با حل شدن این ماده، سطح pH رسوبات افزایش یافته و حلقه‌های عجیب و شبح‌مانندی از کربنات کلسیم شکل گرفته‌اند.
اثرات بشکه‌های غرق‌شده بر محیط زیست دریایی
Paul Jensen، زیست‌شناس دریایی، می‌گوید: «این یافته‌ها نشان می‌دهند که حتی پس از ۵۰ سال، بشکه‌ها هنوز اثرات زیست‌محیطی خود را بر اکوسیستم دریایی و موجودات میکروسکوپی منطقه حفظ کرده‌اند.»
ارسال نظر