کشف جرم مرموز در مدار نپتون: دانشمندان چه یافته‌ اند؟

این جرم مرموز چه ویژگی‌هایی دارد؟

تصویر منتشر شده، مدارهای تمام اجرام تحت بررسی در پیمایش منشاء منظومه شمسی بیرونی را نشان می‌دهد. در این تصویر، مدار جرم 2020 VN40 پررنگ‌تر و به سمت بالا و چپ متمایل است؛ در حالی که مدارهای سیارات بزرگی همچون مشتری، زحل، اورانوس و نپتون با دایره‌های سفید نمایش داده شده‌اند.

به نقل از ساینس‌دیلی، یافته‌های جدید به دانشمندان اجازه می‌دهد رفتار اجرام در مناطق دوردست منظومه شمسی و چگونگی رسیدن آنها به چنین موقعیت‌هایی را بهتر درک کنند. این کشف، نظریه‌ای که می‌گوید بسیاری از اجرام دوردست به طور موقتی توسط نیروی گرانش نپتون به دام افتاده‌اند، را قوت می‌بخشد.

دکتر رزماری پایک، پژوهشگر ارشد در این مرکز می‌گوید: «این یکی از گام‌های مهم در مسیر شناسایی بهتر منظومه شمسی بیرونی است و نشان می‌دهد که حتی در فواصل دور که تحت تاثیر نپتون هستند، می‌توان اجرامی یافت که سرنخ‌های ارزشمندی برای فهم تکامل منظومه شمسی به ما بدهند.»

پیمایش LiDO و نقشی که ایفا کرد

کشف این جرم توسط پیمایش اجرام دوردست با انحرافات بالا (LiDO) صورت گرفته است. این پروژه با استفاده از تلسکوپ‌های کانادا، فرانسه و هاوایی به دنبال شناسایی اجرام غیرمعمول در منظومه شمسی بیرونی بوده است. همچنین، رصدخانه‌های جمینای و ماژلان باد نیز در این تحقیقات نقش داشتند. تمرکز این پیمایش بر اجرامی با مدارهای فراتر از صفحه مدار زمین و مناطق کمتر کاوش شده منظومه شمسی بیرونی بوده است.

دکتر سامانتا لالر، یکی از اعضای کلیدی این تیم می‌گوید: «تعداد زیادی از اجرام کوچک در منظومه شمسی که مدارهای بسیار بزرگ و متمایلی دارند، ما را شگفت‌زده کرده‌اند.»

ویژگی مدار جرم 2020 VN40

میانگین فاصله این جرم از خورشید، حدود ۱۴۰ برابر فاصله زمین تا خورشید است و مسیری با شیب بسیار بالا را در منظومه شمسی طی می‌کند. نکته جالب در مورد این جرم، نوع حرکت آن در مقایسه با نپتون است. بیشتر اجرام فرانپتونی زمانی که نپتون در نزدیک‌ترین فاصله به خورشید قرار دارد، طبق الگوهای ساده‌ای از مدار خود تبعیت می‌کنند. اما 2020 VN40 زمانی به خورشید نزدیک می‌شود که نپتون نیز در فاصله نزدیکی قرار دارد. البته، به دلیل شیب مدار آن، این اجرام عملاً نزدیک به یکدیگر نیستند.

در واقع، این نزدیکی تنها از منظر نقشه‌های دو‌بعدی به نظر می‌رسد؛ در صورتی که اجرام دیگر تاکنون همواره از چنین نزدیکی در مسیرهایشان اجتناب کرده‌اند.

یافته‌های جدید و اهمیت آنها

روث موری-کلی، یکی از نویسندگان این تحقیق می‌گوید: «کشف جزئیات جدید مانند یافتن ریتمی پنهان در آهنگی است که قبلاً تصور می‌کردیم با آن آشنا هستیم. این یافته‌ها ممکن است دیدگاه ما نسبت به حرکت اجرام دوردست را متحول کند.»

کشف مدارهایی با انحراف زیاد، نشان‌دهنده تنوع بی‌پایانی از حرکات منحصر به فرد و پیش‌بینی‌نشده است. پروژه LiDO تاکنون بیش از ۱۴۰ جرم در مناطق دوردست شناسایی کرده و انتظار می‌رود فعالیت‌های آینده آن کشفیات بیشتری به همراه داشته باشند.

تماس با گذشته منظومه شمسی

دانشمندان خواهان استفاده از تلسکوپ‌های بیشتر برای کشف اجرام مشابه با 2020 VN40 هستند. کاترین وُلک، یکی از اعضای تیم تحقیقاتی، اظهار داشت: «این تازه شروع کار است. ما در حال عبور از دریچه‌ای جدید به سوی تاریخچه عظیم منظومه شمسی هستیم.»