nfc چیست؟ / جدول های مربوط

به گزارش رکنا، NFC (Near Field Communication) یک فناوری ارتباطی بی سیم است که برای انتقال داده‌ها بین دستگاه‌ها در فواصل کوتاه (حداکثر 10 سانتی‌متر) استفاده می‌شود. این فناوری به دستگاه‌ها این امکان را می‌دهد که با هم ارتباط برقرار کنند و داده‌ها را بدون نیاز به تماس فیزیکی یا کابل‌ها منتقل کنند.

NFC در بسیاری از کاربردها مثل پرداخت‌های موبایلی، دسترسی به کارت‌های شناسایی، سیستم‌های حمل و نقل و تبادل اطلاعات بین گوشی‌ها یا دستگاه‌های مختلف استفاده می‌شود. این فناوری از استانداردهای RFID (شناسایی با فرکانس رادیویی) برای انتقال داده‌ها بهره می‌برد، اما در فاصله‌های بسیار کوتاه‌تری عمل می‌کند.

NFC چیست و چگونه کار می‌کند؟

NFC (ارتباط میدان‌نزدیک) یک فناوری ارتباطی بی‌سیم است که به دستگاه‌ها اجازه می‌دهد در فاصله‌های کوتاه (حداکثر 10 سانتی‌متر) اطلاعات را با یکدیگر تبادل کنند. برخلاف فناوری‌هایی مانند وای‌فای و بلوتوث ، که محدوده پوشش وسیع‌تری دارند، NFC محدوده‌اش بسیار محدودتر است. به همین دلیل این فناوری به عنوان یک استاندارد ارتباطی مبتنی بر مجاورت شناخته می‌شود و بیشتر در دستگاه‌های موبایل، تبلت‌ها، اسپیکرها، و حتی کنسول‌های بازی مانند نینتندو سوییچ و 3DS استفاده می‌شود.

تفاوت NFC و RFID

NFC و RFID (شناسایی با فرکانس رادیویی) مشابه هم هستند، اما تفاوت اصلی آنها در برد انتقال است. در حالی که RFID می‌تواند در فواصل بسیار طولانی‌تری کار کند (حدود 30 متر و بیشتر)، NFC فقط در فواصل چند سانتی‌متری عمل می‌کند. این ویژگی NFC باعث می‌شود که برای کاربردهای حساس به امنیت، مانند پرداخت‌ها و انتقال داده‌های شخصی، ایده‌آل باشد.

دستگاه‌های مجهز به NFC

اولین گوشی اندرویدی که به فناوری NFC مجهز بود، نکسوس اس بود که در سال ۲۰۱۰ عرضه شد. از آن زمان به بعد، بسیاری از گوشی‌های هوشمند و دستگاه‌های دیگر، از جمله آیفون‌ها (از آیفون ۶ به بعد)، ساعت‌های هوشمند و حتی دستگاه‌های پوشیدنی، این فناوری را در اختیار دارند. برخی از شرکت‌ها مانند شیائومی، بسته به بازار هدف، ممکن است NFC را در مدل‌های خاصی از دستگاه‌ها غیرفعال کنند.

کاربردهای NFC

NFC طی سال‌های اخیر کاربردهای زیادی پیدا کرده است. در این بخش به مهم‌ترین و رایج‌ترین کاربردهای این فناوری می‌پردازیم:

1. انتقال اطلاعات

با انتشار اندروید ۴ و معرفی ویژگی Android Beam، انتقال اطلاعات از طریق NFC ممکن شد. کاربران می‌توانند با نزدیک کردن دو گوشی به هم، فایل‌ها، لینک‌ها یا اطلاعات دیگر را ارسال کنند. البته این ویژگی به تازگی با قابلیت Nearby Share جایگزین شده که از بلوتوث و Wi-Fi Direct استفاده می‌کند.

2. پرداخت‌های موبایلی

سرویس‌هایی مانند Google Pay، Apple Pay و Samsung Pay از NFC برای پرداخت‌های موبایلی استفاده می‌کنند. کاربران می‌توانند گوشی یا ساعت هوشمند خود را نزدیک دستگاه‌های کارتخوان قرار دهند و مبلغ را پرداخت کنند.

3. اتصال سریع

اسپیکرها، هدفون‌ها و دیگر گجت‌های بی‌سیم برای اتصال سریع به گوشی‌ها از NFC استفاده می‌کنند. این اتصال سریع معمولاً با NFC انجام می‌شود و سپس ارتباط بلوتوث برای انتقال داده‌ها برقرار می‌شود.

4. حمل و نقل عمومی

در برخی از شهرها، مانند لندن، هنگ‌کنگ و سنگاپور، سیستم حمل و نقل عمومی از فناوری NFC استفاده می‌کند. کاربران می‌توانند با استفاده از کارت‌های NFC یا گوشی‌های هوشمند خود هزینه سفر را پرداخت کنند.

5. گیمینگ

نینتندو از NFC برای اتصال اسباب‌بازی‌های فیزیکی به بازی‌های ویدیویی استفاده می‌کند. اسباب‌بازی‌هایی مانند Amiibo با بهره‌گیری از NFC، ویژگی‌های جدیدی به بازی‌ها اضافه می‌کنند.

6. اتوماسیون خانگی

پلتفرم‌های خانه‌های هوشمند مانند HomeKit از اپل و Home Assistant از NFC پشتیبانی می‌کنند. کاربران می‌توانند از تگ‌های NFC برای کنترل دستگاه‌ها یا اتوماسیون تنظیمات خانگی استفاده کنند.

NFC در برابر بلوتوث و UWB

NFC، بلوتوث و UWB (باند فوق وسیع) سه فناوری ارتباطی بی‌سیم هستند که برای اتصال گجت‌ها به یکدیگر استفاده می‌شوند. تفاوت‌های مهمی بین این فناوری‌ها وجود دارد:

NFC برای اتصال سریع در فواصل بسیار کوتاه (چند سانتی‌متر) طراحی شده است و نیازی به فرایند جفت شدن ندارد.

بلوتوث به فاصله بیشتری نیاز دارد و فرایند جفت شدن را به طور معمول انجام می‌دهد.

UWB برای اتصال‌های دقیق‌تر و پوشش فواصل بیشتر استفاده می‌شود، اما مصرف انرژی بالاتری دارد.

تگ NFC چیست؟

تگ NFC یک قطعه کوچک از تکنولوژی NFC است که به‌عنوان یک برچسب یا چیپ الکترونیکی برای ذخیره‌سازی اطلاعات و تبادل داده‌ها با دستگاه‌های مجهز به NFC عمل می‌کند. این تگ‌ها می‌توانند در انواع مختلفی از جمله تگ‌های چسبان (برچسبی)، کارت‌ها، دستبندها و حتی جواهرات باشند. تگ‌های NFC به‌طور معمول بدون نیاز به باتری عمل می‌کنند و از انرژی دستگاه‌هایی که با آنها ارتباط برقرار می‌کنند، برای ارسال اطلاعات استفاده می‌کنند.

ویژگی‌های تگ NFC

بدون نیاز به باتری

تگ‌های NFC به‌طور معمول نیازی به منبع انرژی داخلی ندارند. آنها انرژی خود را از دستگاه‌های خواننده NFC دریافت می‌کنند که معمولاً از فاصله‌ای کوتاه (چند سانتی‌متر) این ارتباط برقرار می‌شود.

ظرفیت محدود برای ذخیره‌سازی اطلاعات

تگ‌های NFC اطلاعاتی مانند URLها، شماره‌های تماس، متن یا داده‌های ساده دیگر را می‌توانند ذخیره کنند. ظرفیت ذخیره‌سازی آن‌ها نسبت به دیگر فناوری‌ها مانند کارت‌های حافظه محدودتر است.

کاربرد آسان

برای استفاده از تگ NFC، تنها کافی است دستگاه با فناوری NFC (مانند گوشی هوشمند) را به نزدیک تگ ببرید تا اطلاعات آن خوانده یا منتقل شود.

کاربردهای تگ NFC

تگ‌های NFC در بسیاری از زمینه‌ها کاربرد دارند، از جمله:

دسترسی و امنیت:

تگ‌های NFC برای کنترل دسترسی به ساختمان‌ها، سیستم‌های امنیتی و کارت‌های شناسایی استفاده می‌شوند. به‌طور مثال، در هتل‌ها از تگ‌های NFC برای دسترسی به اتاق‌ها استفاده می‌شود.

پرداخت‌ها و خرید:

کارت‌های بانکی یا برچسب‌های NFC در کیف‌های پول به‌طور گسترده برای انجام تراکنش‌های بدون تماس (contactless) به‌کار می‌روند.

تبلیغات و بازاریابی:

بسیاری از تبلیغات و برچسب‌ها از تگ‌های NFC استفاده می‌کنند تا اطلاعات اضافی یا پیشنهادهای خاص را به مشتریان منتقل کنند. برای مثال، با نزدیک کردن گوشی به یک برچسب NFC روی پوستر تبلیغاتی، مشتریان می‌توانند اطلاعات بیشتری را دریافت کنند.

اتوماسیون خانگی:

تگ‌های NFC می‌توانند در سیستم‌های خانه هوشمند برای انجام وظایف خاص مانند روشن کردن یا خاموش کردن دستگاه‌ها، تنظیم دما یا تغییر حالت‌های مختلف سیستم‌های خانگی به‌کار روند.

کالاهای هوشمند:

در برخی محصولات مصرفی، تگ‌های NFC به‌عنوان برچسب برای تأیید اصالت کالا و شناسایی محصولات در فرآیندهای لجستیکی استفاده می‌شوند.

نحوه کارکرد تگ NFC

دستگاه خواننده:

تگ NFC برای انتقال اطلاعات به دستگاه‌های خواننده (مثل گوشی یا کارت‌خوان) نیاز به یک دستگاه مجهز به NFC دارد. این دستگاه‌ها می‌توانند اطلاعات ذخیره‌شده در تگ را با استفاده از فرکانس رادیویی خوانده یا نوشته کنند.

انتقال داده:

هنگامی که دستگاه خواننده و تگ NFC به‌هم نزدیک می‌شوند، دستگاه خواننده به‌طور خودکار اطلاعات موجود در تگ را دریافت می‌کند و آن را پردازش می‌کند.

خواندن و نوشتن:

در بسیاری از تگ‌های NFC، شما می‌توانید اطلاعات جدیدی را به آنها اضافه کنید یا اطلاعات موجود را تغییر دهید. این ویژگی باعث می‌شود که تگ‌های NFC در کاربردهایی مانند برنامه‌های وفاداری و مدیریت موجودی کالا مفید باشند.

انواع تگ‌های NFC

تگ‌های NFC به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:

تگ‌های خواندنی (Read-Only):

این تگ‌ها تنها برای خواندن اطلاعات طراحی شده‌اند و نمی‌توان اطلاعات جدیدی به آنها اضافه کرد.

تگ‌های قابل نوشتن (Read/Write):

این نوع تگ‌ها به کاربران این امکان را می‌دهند که اطلاعات جدید به آنها اضافه کنند یا اطلاعات موجود را تغییر دهند.

تگ‌های قابل برنامه‌ریزی:

این تگ‌ها به‌ویژه برای برنامه‌نویسان و توسعه‌دهندگان مفید هستند، زیرا می‌توانند برای انجام کارهای خاص، مانند دسترسی به اطلاعات خاص یا اجرای دستورات خاص، برنامه‌ریزی شوند.

دستگاه خواننده‌ی NFC چیست؟

دستگاه خواننده‌ی NFC، که به آن "NFC Reader" یا "NFC Reader/Writer" هم گفته می‌شود، یک دستگاه الکترونیکی است که برای ارتباط با تگ‌های NFC استفاده می‌شود. این دستگاه می‌تواند داده‌ها را از تگ‌های NFC بخواند و یا اطلاعات جدید را روی آنها بنویسد. دستگاه‌های خواننده NFC معمولاً در کیف پول‌های دیجیتال، کارت‌خوان‌ها، تلفن‌های هوشمند، سیستم‌های پرداخت موبایلی، سیستم‌های کنترل دسترسی، و بسیاری از گجت‌های دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند.

ویژگی‌های دستگاه خواننده‌ی NFC

پشتیبانی از ارتباط بی‌سیم

دستگاه‌های خواننده NFC برای برقراری ارتباط با تگ‌های NFC از امواج رادیویی با فرکانس‌های خاصی استفاده می‌کنند. این ارتباط بی‌سیم است و نیاز به اتصال فیزیکی ندارد.

برد محدود

برد دستگاه خواننده NFC معمولاً محدود به چند سانتی‌متر است. این ویژگی باعث می‌شود که داده‌ها به‌طور ایمن و بدون هیچ‌گونه تداخل خارجی انتقال یابند.

عملکرد سریع

دستگاه‌های خواننده‌ی NFC به سرعت قادر به شناسایی تگ‌های NFC و خواندن اطلاعات آن هستند. این فرآیند معمولاً در عرض چند میلی‌ثانیه انجام می‌شود.

قابلیت نوشتن و خواندن

برخی از دستگاه‌های خواننده NFC به کاربران این امکان را می‌دهند که علاوه بر خواندن اطلاعات از تگ‌ها، اطلاعات جدید نیز روی تگ‌های NFC بنویسند.

کاربردهای دستگاه خواننده‌ی NFC

دستگاه‌های خواننده‌ی NFC در بسیاری از زمینه‌ها کاربرد دارند که برخی از مهم‌ترین آنها عبارتند از:

پرداخت‌های موبایلی:

دستگاه‌های کارت‌خوان یا گوشی‌های هوشمند مجهز به NFC برای انجام پرداخت‌های بدون تماس از طریق سرویس‌های مانند Google Pay، Apple Pay و Samsung Pay استفاده می‌کنند.

کنترل دسترسی:

در ساختمان‌ها، هتل‌ها، یا مکان‌های مختلف، از دستگاه‌های خواننده NFC برای باز کردن درب‌ها و دسترسی به مناطق خاص استفاده می‌شود. کاربران می‌توانند کارت‌ها یا گوشی‌های هوشمند خود را به دستگاه خواننده نزدیک کنند تا دسترسی آن‌ها تایید شود.

خواندن اطلاعات تگ‌ها:

دستگاه‌های خواننده NFC می‌توانند برای خواندن اطلاعات از تگ‌های NFC روی محصولات، کارت‌ها، یا تبلیغات استفاده شوند. این تگ‌ها می‌توانند شامل اطلاعات مربوط به کالاها، وب‌سایت‌ها، یا اطلاعات تماس باشند.

اتوماسیون و خانه‌های هوشمند:

در سیستم‌های خانه‌های هوشمند، دستگاه‌های خواننده NFC می‌توانند برای انجام اتوماسیون‌های خاص مانند کنترل لوازم خانگی، تنظیم دما یا روشن و خاموش کردن دستگاه‌ها مورد استفاده قرار گیرند.

گیمینگ:

برخی از دستگاه‌های خواننده NFC در کنسول‌های بازی مانند نینتندو سوییچ برای اتصال تگ‌های NFC مانند Amiibo استفاده می‌شوند.

انواع دستگاه‌های خواننده NFC

دستگاه‌های خواننده NFC می‌توانند به دو دسته اصلی تقسیم شوند:

آیا گوشی من از NFC بهره می‌برد؟

برای اینکه متوجه شوید گوشی شما از فناوری NFC پشتیبانی می‌کند یا خیر، می‌توانید روش‌های مختلفی را امتحان کنید. این روش‌ها به شما کمک می‌کنند که سریعاً بررسی کنید آیا NFC در گوشی شما فعال است یا نه.

1. بررسی تنظیمات گوشی:

در اکثر گوشی‌های اندرویدی و آیفون‌های جدید، می‌توانید NFC را در تنظیمات پیدا کنید.

گوشی‌های اندرویدی:

به بخش تنظیمات (Settings) بروید.

به بخش اتصالات (Connections) یا اتصال (Connection) بروید.

گزینه NFC یا اتصال بی‌سیم NFC را جستجو کنید.

اگر گزینه‌ی NFC وجود دارد، آن را فعال کنید یا بررسی کنید که فعال است.

گوشی‌های آیفون (از آیفون 6 به بعد):

به بخش تنظیمات (Settings) بروید.

به General بروید و سپس NFC را جستجو کنید.

اگر گزینه‌ای تحت عنوان NFC نمایش داده نشد، به این معناست که این ویژگی به‌طور پیش‌فرض فعال است و نیازی به فعال‌سازی ندارد.

2. بررسی ویژگی‌ها و مشخصات گوشی:

اگر نمی‌خواهید وارد تنظیمات گوشی شوید، می‌توانید مشخصات گوشی خود را جستجو کنید. در وب‌سایت‌های رسمی سازندگان گوشی‌ها یا از طریق منابع معتبری مانند GSMArena، مشخصات دقیق گوشی خود را بررسی کنید تا ببینید آیا NFC در آن گنجانده شده است.

3. بررسی با استفاده از اپلیکیشن‌ها:

برخی اپلیکیشن‌ها وجود دارند که می‌توانند بررسی کنند که آیا گوشی شما NFC را پشتیبانی می‌کند یا نه. این اپلیکیشن‌ها معمولاً قابلیت شبیه‌سازی و آزمایش NFC را دارند.