گنج 1700 ساله زیر بازار / سکه‌ های طلای امپراتوری از دل خاک بیرون آمد

به گزارش سرویس اجتماعی ساعدنیوز، گروهی از باستان‌شناسان به همراه دانشجویان دانشگاه ورونا تحقیقات خود را در منطقه‌ای از بازارهای قدیمی جنوب‌شرقی این شهر، در محلی به نام «فوندو اکس پاسکوالیس» آغاز کردند. در این پروژه، آن‌ها موفق شدند طی مدت سه ماه، مساحتی بیش از 800 متر مربع از منطقه‌ای را که پیش‌تر هیچ‌گاه کاوش نشده بود، بررسی کنند.

گزارش‌ها حاکی است که سه عدد از سکه‌های موردنظر، زیر کف یکی از ستون‌های ساختمان واقع در بازار کشف شده‌اند. این سکه‌ها توسط امپراتوران والنس (378–364 میلادی)، ماگنوس ماکسیموس (388–383 میلادی) و آرکادیوس (408–383 میلادی) در ضرابخانه بیزانس ضرب شده‌اند. متخصصان باستان‌شناسی معتقدند که این سکه‌ها به دلیل نادر بودن و استثنایی بودنشان، احتمالاً تنها به عنوان هدیه‌های خاص از طرف امپراتورها به نزدیکان‌شان اهدا می‌شده‌اند.

در همین تحقیقات، در سال 2025، 19 آمفورای سفالی (ظرف‌های بزرگ سفالی) در یک ردیف کشف شد. این تعداد در ادامه کشفیات سال 2024 که شامل 23 آمفورای مشابه بود، قرار گرفت. مطالعات کارشناسان نشان می‌دهد که این ظروف سفالی برای نگهداری یا انتقال کالا به کار نمی‌رفته‌اند؛ بلکه هدف از کار گذاشتن آن‌ها در خاک، تقویت بستر زمین، افزایش زهکشی و تأمین استحکام زیرساختی برای ساختمان‌های بلند و باریکی بوده که احتمالاً به‌عنوان انبار مورد استفاده قرار می‌گرفته‌اند.

ظروف سفالی برای افزایش پایداری و زهکشی زمینمطالعات نشان می‌دهد این ساختمان‌ها با اولین اسکله رودخانه‌ای منطقه در ارتباط بوده‌اند. این اسکله در نزدیکی رودخانه‌ای بسیار پهن‌تر از امروزه واقع شده بود. یافته‌های این پژوهش‌ها مشخص ساختند که منطقه جنوبی شهر که پیش‌تر کاربردش مبهم باقی مانده بود، محلی برای پهلوگیری کشتی‌ها و انتقال کالاهایی بوده که از طریق دریا و رودخانه به این شهر می‌آمدند. به این ترتیب، بندر رودخانه‌ای شهر وسعتی به مراتب بیشتر از تخمین‌های قبلی داشته و شامل انبارها و محل‌های تخلیه بار نیز بوده است.

تصویری از محل کشف سکه‌ها در بازار قدیمی وروناعلاوه بر کشف سکه‌ها، در این فصل حفاری یک خیابان سنگ‌فرش‌شده نیز شناسایی شد. این خیابان از مسیر اصلی جدا شده و از میان دو ساختمان بزرگ از شش بنای مرتبط با بازار عبور می‌کرد. به طرز شگفت‌انگیزی، روی سنگ‌فرش‌های این خیابان هنوز هم می‌توان رد چرخ ارابه‌هایی را مشاهده کرد؛ ردهایی که بیش از 1700 سال پیش بر روی این سنگ‌ها جا مانده‌اند.