وقتی فقر کودکی را به بازجویی کشاند/ آرش 10 ساله چه گفت؟

به گزارش اختصاصی رکنا، پسری 10 ساله به نام آرش در اتاقی منتظر نشسته بود. او دست‌های کوچکش را به هم می‌مالید و نگاهش را به زمین دوخته بود. بازپرس مردی میان‌سال با لباسی مرتب وارد اتاق شد و به آرامی به سمت صندلی روبه‌روی آرش نشست.

بازپرس با صدای ملایمی گفت: آرش می‌دانی چرا اینجا هستی؟

آرش سرش را بالا برد و نگاهی به مرد انداخت، ولی چیزی نگفت. بازپرس ادامه داد: به من بگو چه شد که دست به دزدی زدی؟

پسرک در حالی که دستانش را به هم می‌فشرد، کم‌کم لب به سخن گشود و گفت: من فقط می‌خواستم برای مادرم یک لباس نو بخرم. خیلی وقت‌ها همه چیز به نظر شکسته و کهنه است. او همیشه به من می‌گوید که باید تلاش کنم، اما ما هیچ‌وقت پول نداریم. دوست داشتم چیزی را که نیاز داریم، داشته باشیم، همین.

بازپرس مکث کرد و سپس سوال بعدی را پرسید: تو فکر کردی وقتی چیزی را می‌دزدی، چه اتفاقی می‌افتد؟

آرش با چشمانی غمگین جواب داد: نه، من فقط می‌خواستم خوشحال باشیم. هیچ‌وقت به این فکر نکردم که ممکن است کارم بد باشد. من فکر نمی‌کردم کسی آسیب ببیند.

بازپرس نگاهش را به آرش دوخت و ادامه داد: گاهی وقت‌ها وقتی ما دست به کاری می‌زنیم، متوجه عواقب آن نیستیم. تو باید یاد بگیری که هر انتخابی، عواقب خود را دارد. این کار فقط به خودت آسیب نمی‌زند، بلکه دیگران را  هم تحت تأثیر قرار می‌دهد.

آرش ساکت شد و به زمین نگاه کرد. در دلش احساس پشیمانی داشت، اما نمی‌دانست چه باید بگوید.

فقر، عامل پنهان جرایم کودکانه

کودکانی که در خانواده‌های دچار فقر زندگی می‌کنند، اغلب نقش‌هایی فراتر از سن خود بر عهده می‌گیرند، مانند تأمین نیازهای خانواده. این کودکان بیشتر از سایر افراد مستعد انجام رفتارهایی هستند که بدون درک عواقب آن انجام می‌شود. در چنین شرایطی، احساس شرم یا گناه به تنهایی کافی نیست و نیاز به حمایت روانشناختی و بازپروری اجتماعی دارند.

در مواردی که کودکان به دلیل فقر و مشکلات خانوادگی مرتکب سرقت می‌شوند، باید به عوامل روانشناختی و اجتماعی این رفتار توجه کرد. این کودکان اغلب تحت فشارهای شدید اقتصادی و عاطفی قرار دارند و ممکن است نتوانند پیامدهای رفتارهای خود را به درستی درک کنند. 

در این گونه موارد، لازم است که روانشناسان کودک و مشاوران اجتماعی به کمک آنها بیایند تا بتوانند با آموزش‌های مناسب و حمایت‌های خانوادگی، از تکرار چنین رفتارهایی جلوگیری کنند. همچنین، اقدامات حمایتی از سوی دولت و نهادهای اجتماعی در زمینه رفاه و حمایت از خانواده‌های نیازمند می‌تواند در کاهش این مشکلات مؤثر باشد.