خروج از NPT و بستن تنگه هرمز ایران را به سمت جنگ می‌ برد

به گزارش خبرنگار رکنا، حشمت‌الله فلاحت‌پیشه، رئیس پیشین کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس و استاد دانشگاه در گفتگو با خبرنگار پارلمانی مجلس با هشدار نسبت به طرح‌هایی همچون خروج از پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) و بستن تنگه هرمز تأکید کرد: این اقدامات بیش از آنکه دستاوردی برای ایران داشته باشد، به تحریم‌ها و انزوای بیشتر کشور منجر خواهد شد و حتی می‌تواند ایران را ذیل ماده ۴۲ فصل هفتم منشور سازمان ملل قرار دهد؛ وضعیتی که معنای آن «جنگ» است.

دو طرح خطرناک: خروج از NPT و بستن تنگه هرمز

فلاحت‌پیشه به رکنا گفت: الان دو طرح مطرح است که هر دو به شدت خطرناکند؛ یکی طرح خروج ایران از NPT در داخل مجلس و دیگری بستن تنگه هرمز که از سوی افراطیون خارج از مجلس مطرح می‌شود. هر دو طرح، تحریم‌ها را تحکیم و افزایش می‌دهد و ایران را به درگاه ماده ۴۲ فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد می‌برد که معنای آن جنگ است.

وی افزود: به عبارت دیگر اگر روزگاری ایران از انزوا خارج شود و بتواند جنگی که آمریکا و اسرائیل علیه ایران به راه انداختند را در مجامع بین‌المللی تحت پیگرد حقوقی قرار داده و طلب خسارت کند، عملاً تحت‌الشعاع این اشتباهات (دو طرح فوق) قرار خواهد گرفت. حتی فکر می‌کنم در چنین شرایطی صهیونیست‌ها هم سعی می‌کنند سیاست‌های تجاوزگرانه علیه ایران را ذیل این ادبیات تعریف کنند.

پیامدهای بستن تنگه هرمز

این استاد دانشگاه با اشاره به پیامدهای بستن تنگه هرمز گفت: موضوع بستن تنگه هرمز هم یک گام دیگر برای انزوای بیشتر ایران است، زیرا ۸۴ درصد نفتی که از تنگه هرمز خارج می‌شود به شرق آسیا می‌رود؛ ۷ میلیون بشکه نفتی که روزانه صادر می‌شود به چین و هند می‌رود؛ دو کشوری که نقش مهمی در پیوستن ایران به بریکس و شانگهای داشتند. این دو پیمان نو منطقه‌گرایانه به نوعی تنفس برای ایران به حساب می‌آیند ولی این اقدام عملاً به معنای پس راندن کشورهایی است که اگر دوست ایران نباشند، دشمن هم نیستند، اما با چنین اقدامی بدل به دشمن می‌شوند.

خروج از NPT و برداشت خطرناک جهان

فلاحت‌پیشه درباره پیامدهای خروج ایران از NPT نیز هشدار  داد و گفت: شاید ایرانی‌ها فکر کنند خروج از NPT به معنای ساخت بمب اتم نیست، اما فضای سیاسی به حدی در دست دشمنان ایران است که خروج ایران از این پیمان بین المللی را به نشانه ساختن بمب در نظر می‌گیرند و ایران را ذیل ماده ۴۲ فصل هفتم می‌برند ودر واقع،  به جنگ تحریک می‌کنند.

تصمیم‌گیری در حوزه کلان سیاست خارجی

وی در پاسخ به این پرسش که "آیا موضوع خروج از NPT در حوزه اختیارات مجلس هست یا خیر؟" گفت: من معتقدم ما در عصر روایت‌ها به سر می‌بریم. به عنوان مثال ترامپ برای توجیه حمله نظامی به ایران، کوچک‌ترین نظراتی که یک زمانی در کشورمان مطرح شده را منتشر می‌کن تا توجیهی برای این حمله بیابد. این ادبیات از این منظر خطرناک است که ایران در گذشته هم تاوان بلوف‌های انجام‌نشده افراطیون را داده است. به هر حال موضوع هسته‌ای جزو مقوله‌های کلان سیاست خارجی است و در شورای عالی امنیت ملی تصمیم‌گیری می‌شود و بعد از نهایی شدن باید به امضای رهبری برسد.

افراطیون نان تحریم را می‌خورند؛ سفره خالی برای مردم، مقام و موهبت برای افراطیون

این سیاستمدار کهنه‌کار همچنین در پاسخ به اظهارنظر یکی از نمایندگان مجلس مبنی بر اینکه «مکانیسم ماشه تأثیری بر میزان فروش نفت ایران ندارد» چنین توضیح داد: این یک نگاه خوشبینانه است. من فکر می‌کنم تأثیرات تحریم دو گونه است؛ یکی اثری که بر سفره مردم می‌گذارد و دیگری تأثیری که بر زندگی افراطیون می‌گذارد. افراطیون نان شعارهای تند را می‌خورند و هرچه اوضاع مملکت بدتر و تحریم‌ها بیشتر شود، این افراطیون هستند که از مناصب و مواهب بالاتری برخوردار می‌شوند.

بازگشت قطعنامه‌ها و فشار مضاعف بر ایران

فلاحت‌پیشه با اشاره به بازگشت قطعنامه‌ها افزود:  بازگشت ۶ قطعنامه، بهانه ها را از کشورهایی می‌گیرد که در خصوص وزارت خزانه‌داری آمریکا تعلل می‌کنند. زیرا طبق مقررات سازمان ملل، همه کشورها موظف هستند در مقاطع چندماهه‌ای که در قطعنامه‌ها آمده است، گزارش تحریم ایران را به سازمان ملل متحد بدهند و این، کار آمریکا را برای تحریم بیشتر ایران راحت‌تر می‌کند.

او در ادامه خاطرنشان کرد: اگر این صحبت‌ها و سخنرانی‌ها با هدف مقابله با فضای روانی مکانیسم ماشه صورت می‌گیرد، قابل توجیه است، ولی مسئولان باید بر اساس واقعیات روی زمین تصمیم بگیرند. واقعیت این است که الان پرونده ایران تنها پرونده فعال ذیل فصل هفتم منشور ملل متحد است. یعنی آمریکا و متحدانش موفق شدند ایران را به عنوان یک تهدید علیه صلح و امنیت بین‌الملل معرفی کنند و مثل همیشه در تهدید ایران بزرگنمایی صورت بگیرد؛ و این، ناکامی در سیاست خارجی ایران است.