سکه امامی یا بهار آزادی؟ همه تفاوت‌هایی که قیمت و انتخاب شما را تغییر می‌دهد

به گزارش رکنا، سکه بهار آزادی، این عنوان به سکه‌های تمام طلای ضرب شده پس از انقلاب اسلامی تا حدود سال ۱۳۷۰ شمسی اطلاق می‌شود که معمولاً به آن «طرح قدیم» گفته می‌شود.

سکه امامی، از سال ~۱۳۷۰ شمسی (برخی منابع می‌گویند از ~۱۳۷۰–۱۳۷۱ یا بعد) طرح جدیدی عرضه شد که به آن «سکه امامی» یا «طرح جدید» می‌گویند.

یکی از نکات مهم: از نظر فیزیکی، این دو سکه تقریباً هیچ تفاوت مهمی با هم ندارند.

وزن: ~ ۸٫۱۳۳ گرم برای سکه کامل.

عیار: ۹۰۰ در هزار (معادل ۲۱٫۶ عیار) برای هر دو نوع.

قطر: برخی منابع ذکر کرده‌اند قطر هر دو حدود ۲۲ میلی‌متر است.

پس اگر بخواهیم خلاصه کنیم: از لحاظ طلای خالص – وزن و عیار – تفاوتی ندارند.

تفاوت‌های ظاهری، طراحی و سال ضرب

در همین بخش است که عمده تفاوت‌ها دیده می‌شوند:

طراحی سکه بهار آزادی (طرح قدیم): یک روی سکه نام «علی» درون شش‌ضلعی سه‌بار درج شده، عبارت «بانک ملی ایران» نیز دیده می‌شود. روی دیگر، تصویر بارگاه امام رضا (ع) همراه با عبارت «اولین بهار آزادی».

طراحی سکه امامی (طرح جدید): یک طرف تصویر روح‌الله خمینی (ره) درج شده است؛ طرف دیگر هم بارگاه امام رضا (ع) دیده می‌شود. عبارت «جمهوری اسلامی ایران» نیز غالباً وجود دارد.

سال ضرب: سکه بهار آزادی طرح قدیم تا حدود سال ۱۳۷۰ شمسی ضرب می‌شد. سپس طرح جدید (سکه امامی) از آن زمان شروع شد.

تفاوت در بازار، قیمت، نقدشوندگی و سرمایه‌گذاری

نقدشوندگی: سکه امامی به دلیل عرضه بیشتر و شناخته‌تر بودن، نسبت به سکه بهار آزادی بازار نقدشوندگی بالاتری دارد.

حباب و قیمت: اگرچه ارزش ذاتی (بر اساس وزن و عیار) یکی است، ولی در بازار قیمت سکه امامی معمولاً بالاتر است، به دلیل تقاضا بیشتر.

سرمایه‌گذاری:

اگر هدف شما سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت یا نقدشوندگی سریع است، سکه امامی گزینه بهتری به نظر می‌رسد.

اگر به جنبه کلکسیونی، تاریخی یا نگهداری طولانی‌مدت فکر می‌کنید، سکه بهار آزادی (طرح قدیم) می‌تواند جذاب باشد (اگر بتوان آن را پیدا کرد).