یونیفرم دختران در مدارس ایران به شادی دانش آموزان توجه ندارد/ رئیس پلیس پایتخت بوسنی فارغ التحصیل مدرسه ایرانی است

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، اینکه در کشورهای مختلف جهان، نظام های آموزشی به چه شکلی فعالیت می کنند را به راحتی می توان با جست و جو کردن چند کلیدواژه به دست آورد؛ ولی در نهایت این معلم ها هستند که می توانند جزء به جزء و مو به مو، از تجربیات خودشان در تدریس کردن در کشورهای دیگر سخن بگویند.

محمدمهدی خانجانی، معلم زبان فارسی مجتمع کالج فارسی بوسنیایی، است. مدرسه ای که زیر نظر آموزش و پرورش بوسنی فعالیت می کند و ارتباطی با نظام آموزش و پرورش ایران ندارد.

تحویل بچه ها از پوشک تا دیپلم در مدارس اروپا

او در گفت و گو با خبرنگار رکنا می گوید: این مدرسه از نظر اداری زیرمجموعه آموزش و پرورش بوسنی است. مجتمع کالج فارسی بوسنیایی در سه مقطع مهدکودک ، دبستان و دبیرستان دانش آموز می پذیرد. به اصطلاح اروپایی ها می گویند ما بچه ها را از پوشک تا دیپلم تحویل می گیریم. مهدکودک این مدرسه به نام بهار و دبستان، به نام گلستان و به زبان بوسنیایی جولستان است. لازم به ذکر است این مدرسه شبانه روزی است و در مقاطع ابتدایی و مهدکودک هم دانش آموزان را از ساعت 8 صبح تا 4 بعد از ظهر دانش آموز می پذیریم.

خانجانی در ادامه در خصوص ویژگی های این مدرسه می گوید: این مجتمع، که سال 1999 تاسیس شده است، مواد درسی آموزش و پرورش بوسنی را تدریس می کند؛ اما ما برنامه های فرهنگی مازاد از جمله برای ایام محرم و ماه رمضان داریم. همچنین به عنوان زبان دوم، زبان فارسی در مدرسه ما تدریس می شود. در واقع زبان های بوسنیایی و انگلیسی در مرحله اول و فارسی در مرحله دوم آموزش داده می شود که آموزش زبان، مربوط به کلاس هشتم به بعد است. آموزش زبان فارسی به عنوان درس رسمی است و نمره آن در کارنامه دانش آموزان ثبت می شود و در معدلشان تاثیر می گذارد.

این معلم در ادامه می گوید: در حال حاضر، این مدرسه حدود 500 دانش آموز در سه مقطع دبیرستان، دبستان و مهدکودک دارد. حدود 210 دانش آموز در مهدکودک که از 6 ماه تا 6 سالگی بچه ها را شامل می شود، حدود 190 نفر در دبستان که از 6 سالگی تا کلاس نهم را شامل می شود و در دبیرستان حدود 32 دانش آموز داریم.

رئیس پلیس پایتخت بوسنی از فارغ التحصیلان مدرسه ای ایرانی

محمدمهدی خانجانی، در ادامه تاکید می کند: سابقه درخشان این مدرسه باعث شده است تا استقبال خوبی از آن در سطح کشور شود. کمتر مدرسه ای در بوسنی همانند ما فعالیت می کند. برای مثال رئیس پلیس پایتخت بوسنی، معاونان شهرداری پایتخت و... از فارغ التحصیلان مدرسه ما هستند. علی رغم اینکه وهابیت سعی می کند نسبت به مدرسه ما نفرت پراکنی کند؛ اما ما سعی می کنیم خود را بدون توجه به حواشی، به اصل کار خودمان رسیدگی کنیم و مردم دید مثبت نسبت به مدرسه ما دارند.

وی با اشاره به اینکه جمعیت بوسنی حدودا 60 درصد مسلمان و 40 درصد مسیحی است، می گوید: 98 درصد دانش آموزان این مدرسه مسلمان هستند. تعداد کمی دانش آموز مسیحی داریم و این نشان می دهد یک پدر و مادر با اعتماد کامل فرزندش را به این مدرسه می فرستد. چند سال پیش، یک فارغ التحصیل داشتیم که می گفت روز اول که مادرم من را در این مدرسه ثبت نام کرد، او در نظرم، بدترین آدم روی کره زمین بود چراکه من را به این مدرسه آورد؛ اما روزی که فارغ التحصیل شدم بهترین انسان دنیا مادرم بود چراکه من را در مدرسه ای ثبت نام کرد که در آن یاد گرفتم چگونه زندگی کنم.

فضای مدرسه 8 هکتار است؛ اینجا به آسایش دانش آموزان اهمیت داده می شود

این معلم زبان فارسی در ادامه می گوید: مساحت مدرسه هشت هکتار است. فضاهای آموزشی و تفریحی مدرسه به صورت کامل تجهیز هستند و در مدرسه زمین فوتسال، سالن بدن سازی، سالن بزرگ غذاخوری و... داریم. وجود داشتن این موارد، اخلاق خوش و صمیمیت را بین دانش آموزان ایجاد می کند. در این مدرسه، بین معلم ها و بچه ها فضایی صمیمی وجود دارد و اینگونه نیست که کسی فکر کند در فضای رسمی آموزشی گیر افتاده است. همه با هم، مثل خواهر و برادر هستند.

قبلا تفکیک جنسیتی داشتیم؛ الان نه

او در ادامه می گوید: سالهای گذشته که حدودا 900 دانش آموز داشتیم، این امکان وجود داشت که از نظر جنسیتی کلاس ها را برای راحتی بیشتر، تفکیک کنیم که این فقط برای داخل کلاس ها بود و دختران و پسران دانش آموز در فضای تفریحی مدرسه در کنار هم بودند. 

لباس فرم مدرسه پوشیده است ولی دانش آموزان خارج از مدرسه ملزم به رعایت حجاب نیستند

محمدمهدی خانجانی، می افزاید: ما پوشش اجباری در مدرسه نداریم اما یونیفرمی که برای بچه ها طراحی کرده ایم کاملا پوشیده و متناسب با فرهنگ بومی بوسنی و اروپا است. دانش آموزان ما وقتی در مدرسه هستند یونیفرم را می پوشند؛ ولی خارج از مدرسه آزاد هستند که انتخاب کنند و برخی از آنها بیرون از مدرسه حجاب ندارند. برای مثال یکی از برنامه هایی که ما در مدرسه داریم جشن حجاب است؛ به این صورت که دانش آموزانی که بعد از چند سال در مدرسه حضور پیدا می کنند و یونیفرم مدرسه را می پوشند، ب حجاب علاقه مند می شوند و به ما اعلام می کنند که دوست دارند محجبه باشند لذا ما برای این دسته از افراد جشن می گیریم.

او در ادامه می گوید: برای لباس فرم، روسری های رنگی در نظر گرفته ایم. لباس این دانش آموزان به گونه ای است که بعضی از بچه ها راغب هستند حتی خارج از مدرسه هم آن را بپوشند و جوری نیست که از پوشیدن آن خجالت بکشند؛ چراکه هم کیفیت خوبی دارد و هم با نشاط است.

لباس فرم مدارس در ایران بانشاط بچه ها سازگار نیست

این معلم در ادامه با اشاره به اینکه یکی از اشکالات آموزش و پرورش ایران عدم توجه به لباس فرم دانش آموزان است می گوید: لباس فرم مدارس دخترانه در ایران به شکلی است که با نشاط بچه ها سازگار نیست. لباس مدرسه بیشتر شبیه لباس سرآشپزها یا مهمانداران هواپیماست! 

سند تحول آموزش و پرورش خوب است اما اجرا نمی شود

محمدمهدی خانجانی، می گوید: سند تحول آموزش و پرورش ایران سند خوبی است؛ اما در مرحله اجرا، به آن به درستی عمل نمی شود. کتب درسی باید متناسب با موقعیت جغرافیایی دانش آموزان منتشر شوند. درسی مثل کار و فناوری، نباید در تمام کشور محتوای یکسانی داشته باشد. در استانهای شمالی کشور می تواند یک محتوا و در استانهای مرکزی یک محتوای مجزا داشته باشد. باید به تفکیک استان و منطقه کتاب داشته باشیم، کما اینکه در بوسنی هم کتب درسی ایالتی هستند. 

وی با اشاره به اینکه کارهای پرورشی و فرهنگی نیز همه ابلاغیه ای و ستادی است، می گوید: معام ها و معاون های پرورشی می گویند ما فقط منتظریم ابلاغیه ها از وزارتخانه به دست ما برسد بعد ما عکسش را بگیریم و برای اداره کل بفرستیم. این ابلاغیه ها آنقدر از معلم ها وقت می گیرد که دیگر فرصتی برای نشان دادن خلاقیتشان به دست نمی آورند.

این معلم در ادامه تاکید می کند: معلم ها باید در امور پرورشی آزادی باشند و آموزش و پرورش کلیات را تصویب کند نه اینکه به جزئیات تدریس هر معلم ورود کند. 

او می افزاید: در مدرسه ما در بوسنی، هر دو هفته یک بار، دانش آموزان را به اردو می بریم و واحدهای درسی کمتری نسبت به ایران داریم. یکی از نقدهایی هم که به نظام آموزشی در داخل کشور وارد می شود این است که واحدهای آموزشی زیاد است؛ یعنی واحدهای عمومی بعضا بسیار زیاد و واحدهای تخصصی بیش از حد تخصصی هستند. این در حالی است که در کشورهای دیگر، عموما شرایط اینطور نیست و واحدهای درسی کمتر است.

او در ادامه به رتبه بندی معلمان اشاره می کند و می گوید: یک معلم پرکار که هیچ انگیزه ای ندارد و فقط منتظر است سر ماه شود و حقوقش را بگیرد با معلمی که شاد و با انگیزه است چقدر تفاوت دارد؟ در بوسنی معلم ها با توجه به سطح و تجربه کاری که دارند حقوق دریافت می کنند. مثلا حقوق معلمی که سال اول تدریسش است با حقوق معلمی که 10 سال سابقه کاری دارد متفاوت است. همچنین همه معلم ها، سالیانه هم از طرف مدرسه و هم از سوی خانواده ها امتیاز می گیرند و معلم با توجه به ترازی که دریافت می کند، حقوقشان افزایش یا کاهش می یابد. همچنین به واسطه همین امتیازها، پذیرش معلم در مدارس برتر تغییر می کند. اینها تجربیات موفقی است که نظام آموزش و پرورش ایران می تواند از نظام های آموزشی بین المللی یاد بگیرد.

محمدمهدی خانجانی در پایان می افزاید: البته این را باید اضافه کنم بوسنی کشور مترقی در حوزه آموزشی نیست ولی تجربیات خوبی را از کشورهای اروپایی موفق در این حوزه در یافت کرده است و سعی می کند آنها را اجرایی کند.