فیلم زورگویی به کودکان در کف خیابان های تهران/ قانون حمایت از کودکان دکور نیست، لازم الاجرا است

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، کار کودک در خیابان ها و تکدی گری، یکی از مشکلات اجتماعی جامعه است که آسیب های جدی برای فرد و جامعه به دنبال دارد.حال  کار کودکان در خیابان های شهرهای کشور بخصوص تهران افزایش یافته است. تصاویری از رفتارهای سازمان یافته از به کارگیری کودکان در خیابان های مشاهده می شود.

براساس تبصره ماده ۶ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان برخورد با اینگونه رفتار با کودکان  بر عهده وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی است.

انسان هایی که قبل از  40 سالگی می میرند

مجید ابهری-آسیب شناس اجتماعی معتقد است: معمولاً کودکان کار دوره جوانی خود را نمی‌بینند و از مرحله کودکی به پیری می‌رسند، این کودکان با وجود کار سخت، نصف حقوق یک بزرگسال را دریافت می‌کنند، هیچ پوشش بیمه‌ای یا درمانی ندارند و اغلب مورد آزار جنسی قرار می‌گیرند، ۸۷ درصد کودکان کار دچار بیماری‌های ارتوپدی، ریوی و ناراحتی‌های پوستی هستند و اکثر این افراد به دلیل بیماری قبل از سن ۴۰ سالگی فوت می‌کنند.

وی با اشاره به این که از بیشتر کودکان کار و خیابانی برای کارهای مجرمانه یا دزدی استفاده می‌شود، می‌گوید: ۵۰ تا ۷۵ درصد از دزدی‌های لوازم خودرو، توسط این کودکان انجام می‌شود و جیب‌بری، دزدی، گدایی، انواع شغل‌های کاذب یا واقعی و سخت را انجام می‌دهند تا بتوانند روزگار خود را بگذرانند.

ابهری فرهنگ‌سازی در زمینه کمک صحیح و مؤثر به کودکان کار و خیابانی را حائز اهمیت می‌داند و می‌گوید: در جامعه باید معضل اجتماعی کودک کار و خیابانی با راهکارها اساسی و بررسی مسائل زمینه‌ای درباره آن‌ها حل شود تا آینده این کودکان و به دنبال آن جامعه به سمت تباهی نرود.

زخم هایی که جامعه را دچار سرطان می کند

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، کار کودکان تنها نابود کردن کودکی و سلامت و زندگی این کودکان نیست بلکه هر کودک کار، زخمی بر پیکر جامعه است و گسترش کار کودکان این زخم ها را به سرطانی مرگبار برای جامعه تبدیل می کند.

افزایش جمعیت کار کودک در خیابان ها منجر به افزایش جمعیتی در کشور می شود که به دلیل آنچه در کودکی بر آنها گذشته  نسبت به جامعه بی توجهی و بی علاقه می شوند و ممکن است در آینده نیز به فردی غیر قابل اطمینان و ضد اجتماعی تبدیل شوند.

از سوی دیگر کار کردن برای روزی چند هزار تومانی، کودکان را از تحصیلات دور می کند و این باعث کاهش سطح تحصیلات و توانمندی های آنها می شود. این مشکل باعث می شود که به طور عمومی، جامعه در زمینه تحصیلات و نیروی انسانی خود با افرادی که سطح آگاهی پایینی دارند مواجه شود که خود از موانع پیشرفت جامعه است.

و اما کار کودک در خیابان ها و گدایی، یعنی آنها به غذا، پوشاک، محل اقامت و بهداشت  مناسب دسترسی ندارند و طبق قانون اساسی کشور تامین همه این موارد از وظایف ارگان های دولتی است.

سازمان هایی که باید مانع کار کودک شوند

سازمان بهزیستی کشور و استان ها زیر مجموعه وزارت کار، تعاون، و رفاه اجتماعی از متولیان اصلی ایجاد فضای سالم و امن برای کودکان است و باید مانع شکل گیری تصاویر کار کودکان در کشور باشند. این سازمان با هدف کمک به افراد نیازمند و محروم، ارائه خدماتی مانند کمک هزینه‌ای، مسکن، غذا و پوشاک، بهداشت و درمان، تحصیلات و آموزش و ... را باید ارائه دهد.

در فضای کاهش کار کودک و ممانعت از این رفتار غیر قانونی در ایران می شود از سازمان های مردم نهاد بهره گرفت. این سازمان با هدف کمک به افراد نیازمند و محروم، ارائه خدماتی مانند کمک هزینه‌ای، مسکن، غذا و پوشاک، بهداشت و درمان، تحصیلات و آموزش و ... را ارائه می‌دهد که متاسفانه فعالیت سمن ها در ایران بسیار محدود است.

اجرا نشدن قانون حمایت از کودکان

قانون حمایت از اطفال و نوجوانان در تاریخ ۹۹/۰۲/۲۳ تصویب شد و طی نامه شماره ۲۸۷۵۳ مورخ ۹۹/۰۳/۲۲ از سوی رییس جمهور وقت به دستگاه ها ابلاغ شد.

بر طبق این قانون به کارگیری غیرقانونی طفل و نوجوان و یا وادارکردن یا گماردن او به کار یا خدمتی که از لحاظ جسمی، روانی، اخلاقی یا اجتماعی با نظر به وضعیت طفل و نوجوان برای وی مضر یا خطرناک باشد ممنوع است.

خرید و فروش یا هرگونه اقدام غیرقانونی که به موجب آن طفل یا نوجوان در ازای پرداخت وجه یا امتیاز و سایر موارد در اختیار دیگری قرار می گیرد ممنوع است.

وضعیتی که حیات یا سلامت جسمی یا روانی طفل و نوجوان به شدت تهدید و در معرض آسیب قرار گیرد، به‌نحوی که مداخله فوری و چاره‌جویی را ایجاب کند ممنوع است.

هرگونه وضعیت زیان‌بار ناشی از فقر شدید، آوارگی، پناهندگی، مهاجرت یا بی‌تابعیتی که به کودک یا نوجوان آسیب بزند ممنوع است.

در راستای اجرای دقیق این قانون ، همکاری و مشارکت تمامی دستگاه های اجرائی طبق موضوع ماده (۵) قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب ۸/۷/۱۳۸۶ الزامی شده است .دستگاه های اجرائی مکلفند در چهارچوب وظایف قانونی خود به اجرای این قانون دقت کنند.

وظایف پلیس و شهرداری در حمایت از کودکان و نوجوانان

نیروی انظامی جمهوری اسلامی ایران  باید  پلیس ویژه اطفال و نوجوانان ایجاد کند و مکلف است، نسبت به شناسایی اطفال و نوجوانان در وضعیت مخاطره‌آمیز  قرار دارند با انتقال آنان به نیروی انتظامی،حسب مورد برای معرفی به سازمان بهزیستی کشور یا مراجع قضائی و انجام حمایت‌های مورد نیاز بر اساس این قانون یا سایر قوانین مرتبط اقدام کند.

ضمن اینکه در مأموریت‌های مددکاران اجتماعی و انجام وظایف محوله در اجرای این قانون، حسب تقاضا جهت تأمین امنیت آنان و نیز اطفال و نوجوانان اقدام قانونی  لازم را به‌عمل آورد.

 و وضعیت های مخاطره آمیز و جرائم علیه اطفال و نوجوانان بزه‌دیده را حسب مورد به مراجع ذی‌صلاح قضائی و سازمان بهزیستی کشور گزارش کند.

در زمینه سامان‌دهی کودکان کار بنا به موضوع مسئله، وظایف بین سازمان‌ها تقسیم شده است؛ به‌طور مثال اگر کودک فاقد سرپناه مشخص است، قانون‌گذار وظیفه تعیین سرپناه برای این کودکان را به سازمان بهزیستی محول کرده است اما در زمینه جمع‌آوری باندها و گروه‌های هدایت‌کننده جریان کودکان کار این وظیفه به نیروی انتظامی واگذار شده است.

یا وظیفه جمع‌آوری متکدیان با شهرداری‌هاست اما اگر کودکان به زباله‌گردی و تکدی‌گری مشغول باشند، به‌طوری‌ که ما آن را تحت عنوان کودک کار یا کودک‌آزاری تلقی کنیم؛ قانون برای سامان‌دهی این مقوله برای سازمان‌های مختلف تکالیف معینی را مشخص کرده است. طبق قانون، وظیفه شناسایی این کودکان با ارگان‌های مختلفی همچون بهزیستی، نیروی انتظامی و شهرداری‌ها و کارشناسان اداره‌کل کار است ضمناً مردم، سازمان‌های مردم‌نهاد و به‌ویژه اصحاب رسانه در این زمینه نقش تأثیرگذاری دارند.

و در پایان باید تاکید داشت:اگر ارگان‌های دولتی در حمایت از اطفال کوتاهی کنند "مجرم" هستند.

خبرنگار : آزاده مختاری