حاکمیت شوری مرگبار بر بزرگ‌ ترین دریاچه داخلی ایران/ از آب دریاچه وان ترکیه برای احیای دریاچه ارومیه استفاده شود!

به گزارش رکنا، شرایط اقتصادی کشور سبب شده تا بسیاری از مسایل اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی ایران در حاشیه باقی بماند. حساسیت افکار عمومی به مسایلی که در زمره موضوعات خارج از اولویت دسته بندی می گردد، از دست رفته است و روز به روز بر تعداد آن افزوده می شود. موضوعات فراموش شده گاهی از اولویت رسیدگی توسط مسوولان نیز خارج شده و تبدیل به یک موضوع آرشیوی می شود تا کی گذر باد به کوی خزان افتد و صدایی در رسانه ها بپیچد و نتیجه ای جز مصاحبه و اظهارنظر در پی نداشته باشد.

در ماه های گذشته تصاویر بسیاری از روند خشک شدن دریاچه ارومیه در رسانه ها دست به دست شد به طوریکه واکنش های رسمی مسوولان بلند پایه کشور را در پی داشت. این تصاویر دهشتناک تنها یک پیام را به بیرون مخابره می کرد «نابودی سرزمین» اما با گذشت روزهای بیشتر از این واقعه مشخص شد که پیام این تصاویر به درستی برای متولیان امر مخابره و یا ترجمه نشده است.

مدیران دولت سیزدهم بعد از این اتفاقات در سطح وزارتخانه های نیرو و کشاورزی و همچنین سازمان محیط زیست تنها عملکرد دولت های قبل را زیر سوال بردند و اقدامات از پیش طراحی شده برای احیای دریاچه ارومیه را با رنگ و لعابی دیگر خوراک افکار عمومی کردند و تمامی توان خود را به کار بردند تا نشان دهند به فکر احیای این دریاچه هستند.

جعفر راستی، ماینده مردم شبستر در مجلس شورای اسلامی و عضو هیئت تحقیق و تفحص از ستاد احیای دریاچه ارومیه دوم دی ماه امسال در بازدید از پروژه انتقالآب از سد کانی سیب به دریاچه ارومیه در اظهاراتی تونل انتقال آب سد کانی‌سیب به دریاچه ارومیه را "شاهکار مهندسی ایرانی" دانست. وی در حاشیه این بازدید گفته بود: انتقال آب تنها هدف ستاد احیا نبود بلکه راهکارهای ۲۷ گانه برای احیای دریاچه ارومیه تدوین شده و تا زمانی که همزمان برای انجام آنها اقدام نشود این پروژه موفق نخواهد بود.

گزارشی در مورد دریاچه ارومیه به نمایندگان ارایه نشده است

در این باره عادل نجف زاده، نماینده مردم خوی در مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار رکنا، اظهار داشت: تاکنون گزارش تکمیلی در مورد دریاچه ارومیه و طرح احیای آن تا این لحظه به کمیسیون های تخصصی مربوطه و حتی مجمع نمایندگان استان ارایه نشد است و این یک کم کاری برای مدیران دولتی محسوب می شود.

وی افزود: با توجه به وظیفه رسالتی مجلس در حوزه نظارت نیز تذکرات کتبی و شفاهی برای اندیشیدن تدابیر لازم و اجرایی کردن آن در این حوزه به دولت داده شده است اما من به عنوان یک متخصص عرض می کنم که احیای این دریاچه نیازمند یک نگرش ملی و حتی بین المللی است و صرفا با انتقال آب سد کانی سیب به این دریاچه و انتقال فاضلاب تصفیه شده شهرهای مجاور هیچ اتفاق مثبتی در مورد احیای این دریاچه رخ نخواهد داد.

نماینده مردم خوی در مجلس شورای اسلامی دلیل موضوع را افت شدید آب دریاچه دانست و تصریح کرد: به قدری میزان شوری دریاچه افزایش یافته که حتی انتقال آب شیرین از منابع آبی که مجاور دریاچه هستند نیز توفیقی در احیای دریاچه نخواهد داشت.

نجف زاده بیان داشت: پیشنهاد مشخص ما این است که از منابع آبی غنی در سطح بین الملل از جمله آب دریاچه وان ترکیه برای احیای این دریاچه استفاده شود و این پیشنهاد با توجه به مناسبات مثبت ما با کشور دوست و همسایه ترکیه که هم پیمان استراتژیک ما است و دریافت نظرات کارشناسی در حوزه های اقلیمی و زیست محیطی قابلیت اجرایی دارد.

5 هزار میلیارد ریال بودجه کافی برای احیای دریاچه ارومیه نیست

وی اضافه کرد: ما می توانیم در شرایط فعلی از قبل محل تهاتر نفت یا سایر مسیرهای اقتصادی این انتقال آب را به سمت دریاچه ارومیه داشته باشیم و با توجه به مجاورت ترکیه با ایران و داشتن چند صد کیلومتر مرز مشترک این مساله حداقل در سطح دیپلماتیک و در حوزه دیپلماسی آب قابل طرح است و نباید از طرح موضوع ترسی داشته باشیم.

رییس گروه دوستی پارلمانی ایران و ترکیه ادامه داد: دریاچه ارومیه یک موجود زنده است و انتقال فاضلاب به این دریاچه می تواند به لحاظ بیولوژیکی و اکولوژیکی موجودات زنده این زیستگاه را تحت تاثیر قرار دهد.

نماینده مردم خوی در مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه عدد اعلام شده از سوی استاندار آذربایجان غربی در خصوص تامین اعتبار صد درصدی احیای دریاچه ارومیه، گفت: تخصیص اعتبار پنج هزار میلیارد ریالی برای احیای دریاچه ارومیه رقم مکفی برای این پروژه محسوب نمی شود و نباید مدیران استانی در این مورد سیاسی کاری کنند.

به نظر می رسد اختلاف نظرها در سطح مدیران کشور برای احیای این دریاچه که خشک شدن آن می تواند امنیت غذایی کشور را با مخاطره جدیروبه رو کند همچنان در همان سطح باقی مانده است و فرصت ها برای بررسی کارشناسی مستقل و ارایه راهکارهای لازم بیشتر از گذشته در حال پایمال شدن می باشد اما امیدهای اندک برای احیای این دریاچه با روند های طبیعی اکولوژیکی همچنان باقی است.