۷۵ درصد افراد نیازمند سلامت روان در کشورهای کمدرآمد خدمات دریافت نمیکنند
رییس انجمن روانشناسی تربیتی ایران اعلام کرد که در کشورهای با درآمد کم و متوسط، بیش از ۷۵ درصد افراد مبتلا به اختلالات روانشناختی، نورولوژیک و سوءمصرف مواد هیچ خدمات درمانی دریافت نمیکنند. همچنین WHO برآورد کرده که همهگیری کووید-۱۹ باعث افزایش ۲۵ درصدی شیوع اضطراب و افسردگی در جهان شده است، وضعیتی که فشار بیسابقهای بر سیستمهای سلامت روان وارد کرده است.

به گزارش رکنا به نقل از ایسنا ،رییس انجمن روانشناسی تربیتی ایران با ارائه آماری نگرانکننده از وضعیت سلامت روان در جهان اعلام کرد که در کشورهای با درآمد کم و متوسط، بیش از ۷۵ درصد افراد مبتلا به اختلالات روانشناختی، نورولوژیک و سوءمصرف مواد هیچ خدمات درمانی دریافت نمیکنند. وی همچنین به تاثیر همهگیری کووید-۱۹ بر سلامت روان اشاره کرد و گفت: «WHO برآورد میکند که شیوع اضطراب و افسردگی در سطح جهان پس از کرونا ۲۵ درصد افزایش یافته است و این فشار بیسابقهای بر سیستمهای بهداشتی وارد کرده است.»
فریبرز درتاج در گفتوگو با خبرنگاران و به مناسبت هفته سلامت روان (۱۹ تا ۲۵ مهر ماه) با اشاره به شعار امسال «دسترسی به خدمات سلامت روان در بحرانها و شرایط اضطراری: یک اولویت همگانی» گفت: «این هفته فرصتی است تا به یکی از حیاتیترین و در عین حال مغفولماندهترین ابعاد سلامت در جهان امروز توجه کنیم. بحرانها، از بلایای طبیعی و درگیریهای مسلحانه تا همهگیریها و شوکهای اقتصادی، شکافهای ساختاری نظامهای سلامت روان را بیش از پیش آشکار میکنند.»
وی با ارائه تصویری جهانی از وضعیت سلامت روان افزود: «سلامت روان اساس رفاه فردی و عملکرد مؤثر جامعه است، اما گزارش جهانی سلامت روان WHO در سال ۲۰۲۲ نشان میدهد که فاصله بین نیاز و ارائه خدمات در بسیاری از کشورها بسیار زیاد است.»
درتاج جمعیتهای در معرض خطر را نیز معرفی کرد و گفت: «پناهندگان، مهاجران، جوامع درگیر جنگ، بازماندگان بلایا و کادر درمان گروههای پرریسک هستند که فشار روانی بحرانها بهطور نامتناسبی بر دوش آنها سنگینی میکند.»
او با بیان اینکه چالشهای کنونی فراتر از یک بحران ساده است، تأکید کرد: «امروزه با مسائلی مانند افزایش انگ و باورهای غلط فرهنگی، فقدان ادغام خدمات، کمبود نیروی انسانی متخصص، چالشهای نوین و تأثیر تغییرات اقلیمی بر سلامت روان روبرو هستیم که نیازمند راهکارهای چندوجهی است.»
درتاج ادامه داد: «در بسیاری از جوامع، درخواست برای کمک روانشناختی همچنان با برچسبهای منفی همراه است و در بحرانها این مانع بزرگی برای دسترسی به خدمات ایجاد میکند. خدمات سلامت روان غالباً از نظام مراقبتهای بهداشتی اولیه جدا هستند و این جدایی، فرصتهای طلایی مداخله زودهنگام را از دست میدهد. همچنین شکاف جهانی نیروی کار در حوزه سلامت روان، یک بحران جدی است و تربیت و توزیع عادلانه کارشناسان سلامت روان در مناطق محروم و بحرانزده ضرورت دارد.»
وی در پایان به فرصتهای فناوری در حوزه سلامت روان اشاره کرد و گفت: «خدمات سلامت روان دیجیتال، از جمله اپلیکیشنها و مشاورههای آنلاین، فرصتهای بزرگی برای دسترسی ایجاد کردهاند، اما چالشهایی مانند کیفیت، اثربخشی، حریم خصوصی و دسترسی عادلانه نیازمند چارچوبهای نظارتی قدرتمند است. علاوه بر این، اضطراب اقلیمی و استرس ناشی از بلایای مرتبط با تغییرات آبوهوایی تهدیدی جدی برای سلامت روان جمعی محسوب میشوند.»
ارسال نظر