فقر و بی ثمره بودن تحصیل سبب اشتغال کودکان / کاهش آموزش های مهارتی در مدارس به جای افزایش

محرومیت از تحصیل | به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، اگر محرومیت افرادی که فرزندانشان را از تحصیل باز می دارند  یک قانون بود چرا اجرا نشد و اگر قانون نبود چرا بیان شد. به هر حال ثابت می کند که دولت با این معضل مواجهه داشته است. پس چه اقداماتی انجام شده است. احمد حسین فلاحی، سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی، در گفت و گو با رکنا به موضوع محرومیت کودکان از تحصیل پرداخت.

روستائیان نمی خواهند فرزندشان برای درس به شهر دیگر روند

فلاحی گفت: محرومیت کودکان از تحصیل به مقولات زیادی وابسته است. تا حدی محرومیت آنها را ناشی از فرهنگ منطقه است. برخی از بچه ها برای مقطع بالاتر از دبستان باید به شهرهای مجاور بروند. این سبب نارضایتی خانواده می شود. هم در رابطه با دختران و هم رابطه با پسران صادق است. البته حساسیت بر دختران دلایل بیشتری دارد. خوانواده هایی هستند که نمی خواهند دخترانشان از آنها دور شود.

 انقلاب معضلات فرهنگی برای حضور در مدرسه را برچید

سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس بیان کرد: همین مسائل فرهنگی که گفتیم، وابسته به مسائل اقتصادی است. در رابطه با کارهایی است که ما انجام نداده ایم. همان خانواده می گذاشت دخترش به مدرسه برود اگر در همان روستا مدرسه بود. در گذشته یعنی قبل از انقلاب، خانواده ها با محتوای کتاب و منش مدرسه مشکل داشتند. اما بعد از انقلاب جایی برای چنین نگرانی ای نیست. چرا که متن کتب مطابق فرهنگ است و فضای مدرسه ها نیز حساسیت زا نیست.
وی در ادامه بیان کرد: مدارس روستایی منابع محدودی می خواهد. نیاز به یک مدرسه با چند کلاس نیست. در واقع شش مقطع با یک کلاس تشکیل می شود. درست است که ما از معضلات فرهنگی می گوییم، اما همین معضل فرهنگی نبود اگر این روستاها مدرسه داشتند. براحتی می توانستیم با مدارس کوچک تا مقطع متوسطه مدارس را ایجاد کنیم. اگر این امکانات فراهم شود، دانش اموزان از درس خواندن محروم نمی مانند.

فقر و بی ثمره بودن تحصیل سبب اشتغال کودکان است

فلاحی گفت: اما محرومیت از تحصیل به سبب بی میلی خانواده کودکان، تنها خاستگاه فقر ندارد. در واقع بسیاری از خانواده ها درک نمی کنند اگر بچه هایشان درس بخوانند چه ثمره ای دارد. آنها تا خواندن و نوشتن رضایت می دهند و دیگر نمی خواهند بچه هایشان ادامه دهد. این مخصوص دختران یا پسران نیست. با توجه به آمار بالای تحصیل کردگان بیکار، آنها حق هم دارند. پدر یا مادر روستایی می گوید فلان کس چه شد با درس خواندن؟ پس به فرزندش می گوید کار کن و کمک خانواده باش. درس فایده ندارد. این تاحدی با افزایش وضع کودکان کار در کشور ارتباط دارد. بسیاری از این کودکان با این رویکرد به بازار کار فرستاده شدند. خانواده های آنها آینده ای با تحصیل برای آنها نمی بینند.

والد کودک کار تصور می کند  درس بچه اش را به جایی نمی رساند

این نماینده مجلس گفت: پدر کودک کار می گوید درس نتیجه ای برای کودک نخواهد داشت. پس او را به کار می فرستد. نیاز به رفع موانع اقتصادی است. نیاز است امکانات به مناطق برده شود. نیاز است که فرهنگسازی شود. نیاز است که اگر درس خواندن ارزش است، ثمربخش هم باشد. یعنی خانواده ها ببینند که درس خواندن بچه های آنها را به جایگاهی مناسب می رساند. می شود قوانین بازدارنده گذاشت اما فرهنگسازی مقدمه ی این کار است. خانواده باید توجیه شود که درس ارزش است، موفقیت و رشد می آورد، تامین کننده است. وگرنه می گوید بچه کار کند.

آموزش مهارتی باید 50 درصد می شد اما 2 درصد هم کاهش شد

وی در پایان گفت: قرار بود 50 درصد آموزش در کشور ما مهارتی شود. وقتی این تصمیم را گرفتند. قرار بود آمکوز کار در دوره تحصیل به بچه ها داده شود. آن زمانی که تصمیم گرفتند 38 درصد بود امروز به 36 درصد رسیده است. دو درصد هم افت کردیم. خب می بینیم که دانشگاه و دیپلم برای زندگی فرزندان خروجی ندارد. ما خواستیم تحصیل برای محصلان خروجی داشته باشد. برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.