فیلم/ از عشق گفتن به این زیبایی دیده بودی؟/دوش دیوانه شدم عشق مرا دید و بگفت، آمدم نعره مزن جامه مدر هیچ مگو/ عاشقانه های جگرسوز مولانا با شعرخوانی استاد گروس عبدالملکیان

مولانا جلال‌الدین محمد بلخی، شناخته‌شده با نام مولوی، یکی از بزرگ‌ترین شاعران تاریخ ادبیات پارسی است که در قرن هفتم هجری قمری زیسته است. او در سال 604 هجری در شهر بلخ، یکی از شهرهای خراسان قدیم، به دنیا آمد.

خانواده و مهاجرت به قونیه

پدر مولانا، بهاءالدین از علما و صوفیان برجسته زمان بود که به‌دلیل اختلافاتی که با سلطان محمد خوارزمشاه داشت، تصمیم به ترک بلخ گرفت. خانواده پس از مدتی سفر به شهرهای مختلف، نهایتاً در شهر قونیه ساکن شدند.

تحصیلات و تحول روحی

بعد از وفات پدر، مولانا تحت تعلیمات برهان‌الدین محقق ترمذی قرار گرفت و پیشرفت قابل توجهی در علم و عرفان داشت. او در سال 642 هجری قمری با شمس تبریزی ملاقات کرد؛ این دیدار تاثیر عمیقی بر روح و زندگی مولانا گذاشت. پس از این اتفاق، مولانا مسند تدریس و فتوا را ترک کرد و به فراگیری خودشناسی و معنویات پرداخت.

وفات و آثار جاودانه

مولانا در سال 672 هجری قمری در شهر قونیه دیده از جهان فرو بست. از آثار درخشان او می‌توان به مثنوی معنوی، دیوان غزلیات یا کلیات شمس، رباعیات، مکتوبات، فیه مافیه و مجالس سبعه اشاره کرد که همگی جزء گنجینه‌های ارزشمند ادبیات فارسی هستند.