پسر

معمولا زوج های جوان، برسر جنسیت فرزند نیامده اختلاف نظر دارند ؛بعضی از آنها طرفدار دختر و بعضی دیگر طرفدار فرزند پسر هستند . و البته خیلی از افراد هم برایشان جنسیت فرزند چندان اهمیتی ندارد . شاید بارها شنیده باشید بعضی از پدرها وقتی می شنوند که فرزند به دنیا آمده شان دختر است،ناراحت می شوند و نسبت به همسر خود بد اخلاقی می کنند. حال که امروزه با توجه به پیشرفت علم پزشکی می توان چند ماه زودتر از زایمان جنسیت دختر و پسرها را مشخص کرد، بعضی از زنان باردار از ترس بد رفتاری و بی توجهی همسرانشان و برای اینکه بتوانند چند ماهی بد اخلاقی های شوهرانشان را به تاخیر بیندازند ترجیح می دهند تا از جنسیت دختر یا پسر بودن فرزند خود تا موقع زایمان با خبر نشوند.
هر چند شنیدن چنین نظراتی در این قرن خیلی عجیب و قابل باور نیست. و این موضوع را بیشتر در خانواده اعرابو جاهل قبل از ظهور اسلام بیشتر شنیده ایم.
جایگاه فرزند پسر در خانواده های امروزی
خانواده هایی که به نسبت مدرنتر و امروزی تر هستند می گویند: فرزند دختر و یا پسر برای ما فرقی نمی کند و فقط کافیست فرزندشان سالم و صالح باشد به محض دیدن نتیجه ی سونوگرافی و دیدن جنسیت فرزند پسر ،دست از پا نمی شناسند و با تمام وجود احساس خوشحالی و شعف می کنند . اما در واقع چرا خانواده ها بیشتر پسر دوست دارند ؟
فرق گذاشتن در میان دختر و پسر از دوران جاهلیت به یادگار مانده است؛ از همان زمانی که مردمانشان در انسان شناختن زن، تردید داشتند و بابت دختردار شدنشان احساس تاسف و شرم ساری می کردند و دخترانشان را پس از به دنیا آمدن زنده به گور می کردند . ولی دین اسلام جایگاه زن و مرد را یکسان قرار داد و به مبارزه این افکار غلط پرداخت.
رغبت به داشتن فرزند پسر فقط مخصوص ایرانی ها نیست و این تمایل در بین جوامع دیگر نیز به ویژه در شرق آسیا و در کشورهایی که سنت ها بر فرهنگ تسلط دارد نیز دیده می شود.
به پدر ها و مادرها توصیه میشود در محبت کردن به یکی از فرزندنشان به ویژه پسر دقت کنند و زیاده روی نکنند که موجب دلخوری و ناراحتی فرزندان دیگر می شود.