در گفت و گو با رکنا مطرح شد؛
۷۶۰۰ پروژه آموزشی تا پایان سال کمبود کلاس در کشور را جبران می‌کند؟ / استاندارد ۲۶ نفر در کلاس؛ کلاس‌های ۴۰ نفره هنوز چالش آموزش و پرورش است
رکنا: معاون پیشین آموزش و پرورش درباره اثربخشی نهضت توسعه عدالت آموزشی پزشکیان و کاهش تراکم کلاس‌ها با بهره‌برداری از پروژه‌های جدید ابراز تردید کرد.
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، ابراهیم سحرخیز، معاون پیشین وزارت آموزش و پرورش در گفت و گو با رکنا گفت: پزشکیان پس از راه یابی به پاستور تصمیم گرفت تا با راه اندازی نهضت توسعه عدالت در فضا و تجهیزات آموزشی، با تمرکز بر مناطق نابرخودار کشور، در مدت یک سال با مشارکت مردم و بهره گیری از دیگر امکانات موجود مشکل کمبود فضای آموزشی را برطرف کند. اکنون باید دید ۲۴۰۰ پروژه ای که به گفته وزیر در کمتر از شش ماه به مرحله بهره‌برداری رسیده است آیا توانسته است سهم موثری در توسعه عدالت آموزشی داشته باشد؟ آیا آنها از جنس همان پروژه های همیشگی در حال ساخت، مقاوم سازی شده یا چیزی در حد الحاق یک یا دو اتاق به مدارس موجود نیست که نام پروژه روی آن گذاشته اند؟
وی در ادامه افزود: وقتی ۶۵ درصد از کلاس های دوره ابتدایی بین ۳۶ تا ۴۰ دانش آموز دارند. بر اساس آمار موجود پنج استان تهران، خراسان رضوی، اصفهان، البرز و خوزستان به ترتیب با ۲۶ ، ۹٫۹۳ ،۶٫۳۹, ۵٫۶۴ و ۵٫۱۲ درصد در مجموع ۵۳ درصد از کمبود کلاس های درس را به خود اختصاص داده اند که تازه سیستان و بلوچستان با ۵٫۰۸ درصد در رتبه ششم پس از خوزستان قرار می گیرد. تنها، شاخصی که می تواند به ثمر نشستن این نهضت را در ظرف زمانی یک سال یا شش ماه راستی آزمایی کند میزان کاهش تراکمی است که در کلاس مناطق بحرانی و نابرخودار کشور در آینده اتفاق می افتد.
معاون پیشین وزارت آموزش و پرورش گفت: اگر این ساخت و ساز ها از پراکندگی متوازنی برخودار باشند به طوری که کلاس های پر تراکم سهم بیشتری از آن داشته باشند می توان به چنین نهضتی در توسعه عدالت آموزشی امید بست. مسئله بعدی راستی آزمایی در تحقق امکان ساخت این تعداد به اصطلاح پروژه در مدت ۶ ماه و پیگری ساخت ۷۴۰۰ پروژه دیگر تا پایان سال است.
وی تاکید کرد: سازمان نوسازی به گفته رییس پیشین سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس ،تجربه ساخت ۲۷۰۰۰ کلاس درس در طی یکسال، در سال های پایانی دهه هشتاد را هم در کارنامه خود دارد باید دید با توجه به هزینه تقریبی چند میلیاردی برای ساخت یک باب کلاس استاندارد با مشاعات تعریف شده، آیا آموزش وپرورش توانسته است منابع کافی را در قالب کمک خیرین مدرسه ساز، اعانات مردمی یا محل بودجه های عمرانی دولت تامین کند یا نه؟ باید منتظر بود تا آموزش وپرورش علاوه بر اعلام شمار پروژه ها، یک گزارش تفکیکی نیز از توزیع جغرافیایی مدارس احداث شده در قالب تعداد کلاس بهره برداری شده منتشر کند تا ببینیم حق به حق دار رسیده است یا خیر؟
معاون پیشین وزارت آموزش و پرورش گفت: بر اساس آمار، کلانشهری مثل تهران با کمبود ۲۶ درصدی کلاس، بیش از دیگر نقاط نابرخودار کشور به این کمک عاجل نیاز دارد. منتظر خواهیم ماند تا ببینیم پزشکیان در همین یک قلم، یعنی نهضت توسعه عدالت در فضاهای آموزشی، پایان امسال می تواند با کاهش تراکم دانش آموزان در کلاس، کاستن از شمار مدارس دو نوبته، قدمی برای تقویت مدارس دولتی بردارند! آیا با بهره برداری از ۷۶۰۰ پروژه آموزشی تا پایان سال، نیاز استان های کشور به مدرسه و کلاس درس جبران خواهدشد؟
وی در پایان افزود: از یک سو با رفتن دانش آموزان افغانستانی، بیش از ۴۰۰ هزار نفر از شمار دانش آموزان دوره ابتدایی کاسته شده اما در عوض ۷۷۰۰ کلاس درس به اقرار معاون وزیر ، بیش از ۴۰ دانش آموز را در خود جای داده اند. بی خود نبود در برنامه هفتم توسعه آورده اند تراکم دانش آموزان در کلاس بیش از ۴۰ نفر نباشند یعنی تا ۴۰ نفر باکی نیست! این در حالی است که استاندارد تعریف شده برای هر کلاس برابر مصوبه شورای عالی آموزش وپرورش تنها ۲۶ نفر است.
ارسال نظر