چطور با یک مکمل ساده، سموم شیمیایی را از بدن بیرون کنیم؟

بر اساس تحقیقات، این نوع مواد شیمیایی می‌توانند سال‌ها در بدن انسان باقی بمانند و به‌طور مداوم آسیب‌های جدی به سلامتی وارد کنند، زیرا این ترکیبات حتی در اندام‌های داخلی بدن مانند کبد و کلیه بازچرخانی می‌شوند.

راه‌حل موجود چیست؟

پژوهشگران به دنبال راهکارهای مختلف برای کاهش تأثیرات این مواد، یک شیوه ساده را شناسایی کرده‌اند: مصرف فیبر خوراکی محلول همراه وعده‌های غذایی. مطالعات اولیه نشان داده‌اند که استفاده منظم از این نوع فیبر می‌تواند غلظت مواد شیمیایی PFAS در بدن را به‌طور قابل‌توجهی کاهش دهد. این مطالعه، کاهش غلظت اسید پرفلوئوروکتانوییک (PFOA) و پرفلوئوروکتان سولفونات (PFOS) را به دنبال داشته است.

ارتباط فیبر و دفع مواد شیمیایی

تحقیقات نشان می‌دهند که فیبرهای محلول مانند بتا-گلوکان و پسیلیوم می‌توانند در روده ژل تولید کنند و اسیدهای صفراوی و مواد شیمیایی PFAS را به دام بیندازند. به دلیل شباهت شیمیایی این ترکیبات با اسیدهای صفراوی، استفاده از فیبر خوراکی می‌تواند به طور مؤثری به دفع PFAS از بدن کمک کند.

دیمیتِر بلو، یکی از پژوهشگران مطرح این حوزه، معتقد است که مصرف فیبرهای محلول در وعده‌های غذایی می‌تواند به کاهش سطح مواد شیمیایی غیرقابل تجزیه در بدن کمک کند. این روش ساده اما امکان کاهش آسیب‌های ناشی از PFAS را فراهم می‌کند.

آزمایش‌های مقدماتی

مطالعات اخیر نشان داده‌اند که رژیم‌های غذایی سرشار از فیبر با کاهش سطح PFAS در بدن ارتباط مستقیم دارند. یکی از این مطالعات اولیه، کاهش ۸ درصدی PFOS و PFOA را پس از مصرف مکمل فیبر طی چهار هفته ثبت کرده است.

در عین حال پژوهشگران تأکید می‌کنند که مصرف هر نوع مکمل باید تحت نظر پزشک انجام شود، زیرا این رویکرد نه تنها سلامت عمومی بدن، بلکه اثربخشی دفع مواد شیمیایی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

آینده‌ای امیدوارکننده

در پژوهش‌هایی که در مراحل اولیه قرار دارند، روش‌هایی مانند مصرف فیبر خوراکی، استفاده از رژیم‌های غذایی خاص و حتی داروهایی نظیر کلستی‌رامین در حال آزمایش هستند. این مواد نه تنها به کاهش سطح کلسترول خون کمک می‌کنند بلکه می‌توانند در دفع مواد شیمیایی ابدی همچون PFAS نیز مؤثر باشند.

هرچند تحقیقات هنوز در ابتدای مسیر قرار دارند، نتایج به دست آمده امیدوارکننده هستند. اما باید توجه داشت که راهکار قطعی برای مقابله با این مواد شیمیایی هنوز موجود نیست و همین امر اهمیت مشورت با پزشک پیش از هرگونه اقدام درمانی را افزایش می‌دهد.