رکنا گزارش می دهد
وقتی تسلیت می‌فرستند اما پهپاد نمی‌فرستند/ کم توجهی مرگبار سازمان محیط زیست در برابر شهادت محیط بانان
در حالی‌که شمار قربانیان میان محیط‌بانان رو به افزایش است و درگیری‌های مستقیم با شکارچیان مسلح جان نیروهای خط مقدم حفاظت را تهدید می‌کند، سازمان حفاظت محیط زیست همچنان از تجهیز یگان‌ها به ابزارهای نوین مانند پهپادهای شناسایی دور مانده است. فعالان و تشکل‌های محیط زیستی بارها خواستار استفاده از پهپاد برای پایش مناطق حفاظت‌شده شده‌اند، اما پاسخ موثر و کافی نگرفتند.نتیجه، تکرار خون و تسلیت است.
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، دیروز، محمود شهمرادی، محیط‌بان دلاور پارک ملی گلستان، در جریان گشت و کنترل منطقه، هدف گلوله شکارچیان غیرمجاز قرار گرفت و به شهادت رسید. این واقعه تلخ، تنها یک نمونه از زنجیره بلندبالای جان‌باختن حافظان طبیعت ایران است؛ جان‌هایی که بی‌تجهیزات، بی‌حمایت، و در سایه سکوت مسئولان یکی‌یکی از دست می‌روند.
محیط‌بانان؛ مدافعان بی‌سلاح خطوط مقدم
قتل محیط‌بانان را باید در ردیف شهادت مرزبانان قرار داد؛ مرزبانانی که از تمامیت ارضی کشور دفاع می‌کنند و محیط‌بانانی که از حیات وحش، منابع طبیعی و میراث زیستی ایران محافظت می‌کنند. اما تفاوت این‌جاست که مرزبانان اسلحه دارند و تجهیزات، اما محیط‌بانان اغلب حتی بی‌سیم درست و حسابی هم ندارند.
طبق بررسی‌ها، به‌طور میانگین هر سال چهار محیط‌بان در ایران جان خود را از دست می‌دهند. آمار رسمی دو سال پیش نیز حاکی از آن بود که تاکنون ۳۹ محیط‌بان شهید در بنیاد شهید ثبت شده‌اند که حال به بیش از 40 محیط بان کشته شده رسیده ایم.
در استانداردهای جهانی، به ازای هر هزار هکتار، باید یک محیط‌بان فعال وجود داشته باشد. اما در ایران، این عدد به یک محیط‌بان برای هر ۱۲ هزار هکتار کاهش یافته است؛ یعنی فقط یک‌دوازدهمِ استاندارد جهانی. آن هم در شرایطی که همین تعداد اندک باید از ۱۱ درصد از کل عرصه‌های طبیعی کشور حفاظت کنند.
ماجرای پهپادها و پاسخ‌های بی‌ربط
در شرایطی که تکنولوژی‌های نوینی مثل پهپاد می‌توانند نقش کلیدی در کاهش خطرات برای محیط‌بانان ایفا کنند، نه‌تنها اقدام مؤثری در این زمینه صورت نگرفته، بلکه حتی پاسخ‌های نهادی نیز غیرمسئولانه است.
یوسف فرهادی بابادی، فعال محیط زیست، در گفت‌وگو با رکنا می‌گوید: «در سامانه شفافیت، نامه‌ای به وزارت دفاع ارسال کردیم و پرسیدیم که آیا امکان فروش پهپاد به منظور پایش و نظارت بر مناطق حفاظت‌شده وجود دارد؟ وزارت دفاع پاسخ داد که این مسئله باید از طریق سازمان حفاظت محیط زیست پیگیری شود.»
وی تأکید می‌کند که استفاده از پهپادهایی که قابلیت تصویربرداری، شناسایی پلاک خودرو و چهره شکارچیان غیرمجاز را دارند، می‌تواند برخورد فیزیکی مستقیم را به حداقل برساند و ضریب ایمنی محیط‌بانان را افزایش دهد.
به گفته او، در صورت شناسایی شکارچی متخلف، امکان ردیابی موقعیت مکانی و پیگیری قضایی بدون درگیری فراهم می‌شود؛ اما در عمل، اراده‌ای از سوی سازمان حفاظت محیط زیست برای اجرای این راهکارها دیده نمی‌شود.
سکوت سازمان، جان‌باختن محیط‌بانان
فرهادی بابادی می‌افزاید:«متأسفانه خانم شینا انصاری، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، هیچ‌گونه تمایلی به تعامل با فعالان این حوزه از خود نشان نداده‌اند. درخواست‌های مکرر ما برای جلسه رسمی، حتی در حد مشاوره اولیه، بی‌پاسخ مانده است.»
او این بی‌اعتنایی را همدستی غیرمستقیم با چرخه خشونت علیه محیط‌بانان می‌داند و تصریح می‌کند که بدون وجود اراده سیاسی، هیچ برنامه‌ای، از خرید پهپاد گرفته تا تجهیز مناطق بحرانی، راه به جایی نخواهد برد.
خون محیط‌بانان، بهای بی‌عملی سازمان‌ها
با شهادت محمود شهمرادی، آن هم تنها چند ماه پس از شهادت هدایت‌الله دیده‌بان، پرسشی سنگین دوباره در فضای عمومی مطرح شده است و آن سوال این است که تا کی قرار است فقط محیط‌بانان کشته شوند و مسئولان تنها هنرشان تسلیت گفتن باشد؟
این‌بار نباید اجازه داد خون یک محیط‌بان دیگر هم به پرونده بی‌پایان بی تدبیری ها اضافه شود. زمان آن رسیده که سازمان حفاظت محیط زیست مسئولیت مستقیم خود در قبال جان حافظان طبیعت را بپذیرد. در غیر این‌صورت، نام «محیط‌بان» برای همیشه مترادف خواهد شد با «کشته‌شده در بی‌عدالتی و بی‌توجهی».
-
فیلم و عکس / دکوراسیون فوق العاده سبز خانه مریم سلطانی / از آینه کنسول شاهانه و مجسمه با کلاس تا مبلمان و ...
ارسال نظر