مریم کاویانی و خاطرات کودکی: وقتی "مدرسه موش‌ها" رنگ نوستالژی گرفت

شعری به یاد روزهای مدرسه موش‌ها

خانم مریم کاویانی در متن کوتاهی که به یاد این اثر ماندگار نوشته، حال و هوای مدرسه پر از موش‌های دوست‌داشتنی را به تصویر کشیده است:

توی مدرسه‌ای پر از موش و خیال، با دم‌باریک و گوش‌دراز کپل وسط کلاس نشسته چاق، با لقمه‌ پنیر، خوشحال و داغ!

عینکی همیشه درس‌خون و دقیق، دفتر به دست، منظم و شیک، نارنجی اما، بازیگوش و تند. موش کوچولوها، با قصه و شعر، یاد می‌گیرن مهر و شادی و خیر.

خانوم معلم، با صبر و صفا، می‌خنده حتی وقتِ خطا، می‌گه: «بچه‌ها! همکاری کنید، با همدیگه مهربونی کنید.»

تو شهر موش‌ها، نه فریبیه نه کینه ، نه جنگه و نه گریه دنیاشون ساده ولی عمیق، پر از امید و پر از نوید.

5805686884221962419

پیوند نوستالژی و هنر

این دل‌نوشته کوتاه و صمیمانه نشان از عمق تأثیر سریال "مدرسه موش‌ها" بر هنرمندان و مخاطبان دارد. یادآوری این اثر که با زبان شیرین عروسک‌ها مفاهیم ارزشمندی همچون دوستی، همکاری و مهربانی را به کودکان آموزش می‌داد، همواره با حس نوستالژی و خاطرات خوش همراه است. انتشار این تصویر و متن توسط مریم کاویانی، بار دیگر توجه‌ها را به اهمیت و جایگاه آثار هنری ماندگار در فرهنگ ما جلب کرد.

  • فیلم آواز باشکوه و احساسی ساره بیات با آهنگ فرزاد فرزین ! / میدونی دوست دارم آرزومی + موزیک ویدیئو

اخبار تاپ حوادث

وبگردی