چرا بیشتر مشکلات عاطفی شما دائمی هستند؟ پاسخ علمی به 69% اختلافات

به گزارش رکنا، بخش زیادی از تنش‌های میان زوجین ریشه در تفاوت‌های عمیق روانی و شخصیتی پایدار دارد. اما با شناخت و پذیرش این حقایق، می‌توان روابطی سالم‌تر و همراه با همدلی بیشتر را ساخت.

بسیاری از زوج‌ها، چه در روابط طولانی مدت و چه در روابط کوتاه‌تر، خود را درگیر چرخه‌ای از اختلافات تکراری و مشابه می‌بینند. این مشاجرات، هرچند ممکن است در لحظه حل شوند، اما مدتی بعد با همان الگو و سرعت قبلی بازمی‌گردند. این تکرار اختلافات، پرسش‌هایی را در ذهن افراد ایجاد می‌کند: «آیا چیزی را فراموش کرده‌ایم؟»، «آیا داریم اشتباه می‌کنیم؟» این در حالی است که تحقیقات علمی نشان می‌دهند حدود ۶۹ درصد از اختلاف‌های زناشویی، ماندگار و دائمی هستند.

این نتیجه که حاصل چندین دهه پژوهش توسط جان گاتمن و سایر متخصصان روابط انسانی است، نشان‌دهنده نکته‌ای کلیدی است: بخش بزرگی از این تفاوت‌ها از مسائل بنیادی و پایدار ناشی می‌شود. درک این دلیل می‌تواند نگرش ما به اختلافات را به کلی تغییر دهد.

چرا ریشه اصلی اختلاف‌ها نادیده گرفته می‌شود؟

بیشتر اوقات، زوج‌ها تصور می‌کنند که مشاجراتشان درباره موضوعاتی مشخص و روزمره است: مثلاً وظایف خانه، مسائل مالی یا نحوه تربیت فرزندان. اگرچه این موضوعات به‌ظاهر ساده به نظر می‌رسند، اما تحقیقات حاکی از آن است که علت اصلی اختلاف‌ها اغلب بسیار عمیق‌تر است.

یک پژوهش منتشرشده در مجله Frontiers in Psychology نشان می‌دهد واکنش‌های احساسی افراد هنگام تعارض، معمولاً از یک نیاز تهدیدشده در رابطه نشأت می‌گیرد، نه از خود موضوع. برای مثال:

• وقتی افراد احساس می‌کنند استقلال‌شان محدود شده است، خشم نشان می‌دهند.
• برعکس، وقتی احساس می‌کنند حمایت احساسی کافی دریافت نمی‌کنند، به ‌احتمال زیاد دچار ناراحتی و دلخوری می‌شوند.

به این ترتیب، بسیاری از اختلافات به میل فرد برای به رسمیت شناخته‌شدن، امنیت یا ارزشمندی بازمی‌گردند. به‌عنوان نمونه:

• بحث بر سر کارهای خانه می‌تواند بازتاب نیاز به مشارکت و احترام باشد.
• مشاجرات مالی ممکن است ناشی از اضطراب‌های ناشی از امنیت یا کاهش منابع مالی باشد.
• اختلافات درباره زمان‌بندی و همراهی با یکدیگر، اغلب نیاز به فضای فردی یا صمیمیت را بازتاب می‌دهند.

آیا تعارض‌های دائمی به معنای شکست رابطه است؟

زمانی که دو انسان وارد رابطه‌ای می‌شوند، جهان درونی و تفاوت‌هایشان نیز همراهشان به رابطه منتقل می‌شود. این تفاوت‌ها شامل حوزه‌هایی نظیر شیوه تفکر، نحوه پردازش احساسات و سبک تعامل است. چنین تفاوت‌هایی کاملاً طبیعی بوده و منجر به ایجاد اصطکاک در رابطه می‌شوند.

این مسئله دو پیامد مهم دارد:

1. اختلافات تکرارپذیر معمولاً پیش‌بینی‌پذیر هستند و در موضوعاتی مانند نیازهای احساسی یا ارزش‌های بنیادین ظاهر می‌شوند.
2. وجود این تعارض‌ها لزوماً نشانه ضعف در رابطه نیست و بازتاب تفاوت‌های طبیعی انسانی است.

اما مشکل از جایی آغاز می‌شود که زوج‌ها در وضعیت تکرار و انسداد گرفتار می‌شوند، جایی که انتقادها و رفتارهای مخرب همچون تحقیر رابطه را تهدید می‌کند.

چگونه زوج‌های موفق تعارض‌ها را مدیریت می‌کنند؟

زوج‌هایی که می‌توانند تعارض‌های پایدار را بهتر مدیریت کنند، از مسیر خاصی برای رفع آن استفاده می‌کنند. این گروه از افراد به‌جای تلاش برای حذف کامل اختلاف‌ها، رویکردهای زیر را در پیش می‌گیرند:

1. آن‌ها می‌پذیرند که همه اختلاف‌ها قابل حل نیستند و تفاوت‌ها بخشی از رابطه خواهند بود.
2. در مواجهه با اختلاف‌ها، کنجکاوی و تلاش برای فهم معنای پشت رفتار طرف مقابل را اولویت می‌دهند.
3. به جای نقد، بر احساساتی که پشت رفتار طرف مقابل نهفته توجه می‌کنند.
4. به دنبال همکاری و یافتن راه‌حل‌هایی مشترک هستند.
5. بازگشت تعارض‌ها را طبیعی می‌دانند و آن را فرصتی برای ایجاد همدلی بیشتر می‌دانند.

در نهایت، پذیرش اینکه تعارض‌ها بخشی از روابط انسانی هستند، باعث تسهیل درک متقابل می‌شود. تمرکز بر شناخت عمیق‌تر و احترام به تفاوت‌ها می‌تواند رابطه‌ای پایدارتر و معنادارتر بسازد.