داستان یک دایناسور 125 ساله: کشف مهم پژوهشگران در ولز
تبلیغات

 به گزارش رکنا، یک فسیل‌ قدیمی که بیش از ۱۲۵ سال در موزه ملی ولز نگهداری می‌شد، به تازگی مشخص شد که متعلق به گونه‌ای ناشناخته از دایناسورهای گوشت‌خوار عظیم‌الجثه دوران تریاس است. این کشف نشان‌دهنده ارزش و اهمیت نمونه‌های تاریخی در روشن کردن اسرار گذشته سیاره زمین است.

بنابر گزارش‌های منتشر شده از پژوهشگران دانشگاه بریستول، بررسی‌های تازه این فسیل با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، تصویری دقیق‌تر از این کشف تاریخی ارائه کرده است. این فسیل نخستین بار در سال ۱۸۹۹ کشف و در موزه ملی ولز به نمایش گذاشته شد، اما حالا سرنوشت واقعی‌اش روشن شده است.

استفاده از فناوری دیجیتال برای بازسازی فسیل

این فسیل فقط به صورت قالب‌هایی سنگی از فک باقی مانده و استخوان اصلی آن از بین رفته است. با این حال، اُواین ایوانز، دانشجوی رشته دیرینه‌شناسی، موفق شد با تکنیک فتوگرامتری، این قالب‌ها را به صورت دیجیتالی بازسازی کند و جزئیات بیشتری از آن را کشف کند.
دایناسور

پژوهشگران با این بازسازی به یافته‌های شگفت‌انگیزی دست یافتند. جزئیات دقیق برآمدگی‌ها و شیارهای روی دندان‌ها و حتی دندانه‌های لبه‌ دندان‌ها، اطلاعاتی تازه درباره این موجود ماقبل تاریخ ارائه داد.

نامگذاری دایناسور Newtonsaurus

این فسیل در گذشته به عنوان Zanclodon cambrensis شناخته می‌شد، اما این نام علمی معتبر نبود. با توجه به سهم ادوین تولی نیوتن که در کشف آن نقش داشت، پژوهشگران این دایناسور را Newtonsaurus نامگذاری کردند. به گفته ایوانز، این نام‌گذاری نشان‌دهنده میزان تفاوت این دایناسور با دیگر گونه‌های هم‌عصرش است.

پروفسور مایکل جی. بنتون نیز اظهار کرد که قالب‌های طبیعی این فسیل، نمایی دقیق از ساختار اصلی استخوان این دایناسور ایجاد کرده و اسکن‌های دیجیتال به ارائه یک مدل سه‌بعدی کامل و دقیق از آن کمک کرده است.

یک شکارچی از خانواده تروپودها

بررسی‌های دقیق‌تر نشان داده که Newtonsaurus یک دایناسور گوشت‌خوار بزرگ از گروه تروپودها بوده که حدود ۲۵۰ میلیون سال پیش در منطقه‌ای که امروزه جنوب ولز است، زندگی می‌کرده است. دندان‌ها و فک این دایناسور چیدمانی مختص شکارچیان داشته و این موجود باید یکی از نخستین اعضای شاخه تروپودها باشد.

طول فک بازسازی‌شده این دایناسور حدود ۲۸ سانتی‌متر و طول کلی بدن آن بین ۵ تا ۷ متر تخمین زده شده است. این ابعاد برای دایناسورهای دوران تریاس بسیار بزرگ محسوب می‌شود، چرا که بیشتر موجودات هم‌دوره این دایناسور اندازه‌های کوچک‌تری داشتند.

نمونه‌های تاریخی، گنجینه‌های علمی

سندی هاولز از موزه ملی ولز در این رابطه گفت: «نمونه‌های تاریخی ارزش بسیاری دارند و حتی پس از گذشت سال‌ها می‌توانند نقش مهمی در کشف اطلاعات تازه ایفا کنند. کشف دوباره Newtonsaurus نشان‌دهنده اهمیت ولز در زمینه دیرینه‌شناسی است و احتمال وجود دایناسورهای ناشناخته بیشتر در این منطقه وجود دارد.»

اخبار تاپ حوادث

تبلیغات
تبلیغات
تبلیغات

وبگردی