یادداشت سردبیر رکنا درباره توهین به خبرنگار رکنا توسط معاون وزیر بهداشت / ادبِ قدرت، گمشدهی این روزهای صندلی های زودگذر
سردبیر رکنا درپی بی احترامی و توهین رئیسی معاون وزیر بهداشت در نشست خبری به خبرنگار رکنا این اقدام آقای معاون وزیر را مورد انتقاد قرار داد.

گاهی بحرانها نه در خیابانها رخ میدهند، نه در بیمارستانها، نه حتی در نهادهای رواندرمانی؛ بلکه درست پشت تریبونهایی پنهان شدهاند که قرار است از «آرامش» سخن بگویند.
ما سالهاست با مسئولانی روبهرو هستیم که هنوز نمیدانند ادب در قدرت، از خودِ قدرت مهمتر است. کسانی که تصور میکنند چون صندلی زیر پایشان رسمی است، میتوانند بر صدای پرسش، فریاد بزنند. فراموش کردهاند شأن قدرت، نه در ارتفاع میز، بلکه در عمق پاسخ است.جامعهای که مسئولش از پرسش میرنجد، باید نگران حال خودش باشد.وقتی سؤال، توهین تعبیر میشود و خبرنگار «جسور» نه «آگاه»، که «بیادب» خوانده میشود،
دیگر بحران فقط روانی نیست؛ اخلاقی است.
چقدر تلخ است دیدن کسانی که صندلی مسئولیت را با تاج سلطنت اشتباه گرفتهاند.کسانی که وقتی پرسشی میشنوند، به جای پاسخ، به توهین پناه میبرند.قدرتی که از پرسش بترسد، در حقیقت از خودش میترسد.بیادبی در قدرت، چهرهی واقعی ضعف است؛ نه اقتدار.مسئولی که صدای خبرنگار را تحقیر میکند، در واقع دارد به مردم میگوید:
«من پاسخگو نیستم و شما حق پرسیدن ندارید.»
اما خبرنگار سکوت نمیکند.هر بار که یک مسئول بیادب فریاد میزند، قلمی تیزتر بر صفحه فرود میآید.این قانون نانوشتهی رسانه است: هر توهینی، تیتر تازهای میسازد.قدرت، اگر پاسخ ندارد، باید سکوت کند، نه فریاد بزند.وقتی مسئولان به جای توضیح، تحقیر میکنند، یعنی چیزی برای گفتن ندارند.
ما خبرنگاران، مأمور ادبکردن قدرت با قلم هستیم؛و اگر لازم باشد، هر بار با یادداشت، با تیتر، با افشاگری،به آنها یادآوری میکنیم که شأن صندلی، از شأن مردم میآید، نه از عصبانیت.هیچ قدرتی آنقدر بزرگ نیست که از دایره احترام بیرون بایستد.هیچ مسئولی آنقدر مصون نیست که از نقد فرار کند.
اگر مسئولان ما گمان میکنند با تحقیر خبرنگار، حقیقت خاموش میشود، سخت در اشتباهاند؛حقیقت تنها شکلش را عوض میکند، از سؤال به سکوت میگریزد، اما در ذهن مردم زندهتر میشود.
ادب، نشانهی بلوغ است؛ چه در خانه، چه در اداره، چه در وزارتخانه. بیادبی در قدرت، نه نشانه اقتدار، که نشانه ترس است؛ ترس از پاسخ نداشتن، ترس از دیده شدنِ کاستیها، ترس از مواجهه با واقعیت.
رسانه دشمن نیست، آینه است. آینه اگر تصویر را نپسندیدید، نشکنیدش؛ خود را اصلاح کنید. بیاحترامی به رسانه، زخمی است بر صورت اعتماد عمومی، و هر زخمی از این دست، دیرتر التیام مییابد.
ما در روزگاری زندگی میکنیم که صندلیها زیادند، اما ظرفیتها کم. کاش پیش از آنکه به ما درس «سلامت روان» بدهند، کمی از سلامت گفتار، فروتنی، و ادب قدرت هم بگویند.
چرا که بیادبترین قدرت، بیمارترین قدرت است.بیادبی در قدرت، از بیعقلی خطرناکتر است. و آنکه هنوز نیاموخته چگونه با احترام سخن بگوید،
شایسته نیست حتی یک روز در جایگاهی بماند که باید با مردم سخن بگوید.
آقای رئیسی معاون وزیر واژه های یک الف بچه ...عوضی و .... که شما خبرنگار رکنا را با این واژه های سخیف خطاب قرار دادید در شان یک مسئول نیست کمی به خودتان تلنگر بزنید شاید نیاز به بازنگری اخلاقی و رفتاری دارید .
ارسال نظر