گلایه دادستان جنایی تهران از یک ایراد بزرگ در پرونده قتل بنیتا/متهم قاتل است؟+ عکس

کدخبر: 327265 ۱۳۹۶/۰۸/۲۲ ۱۲:۳۸:۱۴ ویرایش خبر

لینک کپی شد

حوادث رکنا: سرپرست دادسرای امور جنایی تهران نسبت به بی توجهی به بند «پ» ماده ۲۹۰ از سوی دادگاه رسیدگی کننده به پرونده قتل بنیتا گلایه کرده و آن را زجر آور خواند.

گلایه دادستان جنایی تهران از یک ایراد بزرگ در پرونده قتل بنیتا/متهم قاتل است؟+ عکس

29 تیر ماه امسال بود که خبر ربوده شدن دختربچه 8 ماهه‌ای در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد.

ماجرا از این قرار بود که پدر بنیتا برای باز کردن درب پارکینگ از خودرو پیاده می‌شود تا خودرو را داخل پارکینگ ببرد اما در همین حین، دو عابر پیاده‌‌ای که در حال گذر از آن خیابان بودند، با مشاهده خودروی روشن، پشت فرمان می‌نشینند و خودرو و بچه را با هم به سرقت Stealing می‌برند.

جست‌وجوها برای یافتن این کودک 8ماهه چند روز ادامه داشت تا اینکه پس از 6 روز و به‌رغم تمام تلاش‌ها، جسد دختربچه در خودروی به سرقت رفته در یکی از خیابان‌های پاکدشت ورامین پیدا می‌شود.

در نهایت پس از تکمیل تحقیقات در دادسرا، دادگاه متهمان این پرونده، 20 و 22 شهریور امسال در شعبه نهم دادگاه کیفری یک استان تهران برگزار شد و قاضی Judge محمدی کشکولی متهم ردیف اول پرونده قتل Murder بنیتا را به اتهام قتل عمد به قصاص، در ارتباط با آدم ربایی به 22 سال و 6 ماه حبس، در خصوص رها کردن طفل به 17 ماه حبس، در بحث مباشرت به 15 سال حبس، 111 ضربه شلاق، رد عین مال مسروقه، دیه و دو سال تبعید به دیوان‌دره محکوم کرد.

متهم ردیف دوم این پرونده نیز در ارتباط با عناوین اتهامی مختلف، جمعاً به 13 سال حبس، 111 ضربه شلاق Whip و دو سال اقامت اجباری در شهرستان ایذه محکوم شد.

قاضی شهریاری، سرپرست دادسرای جنایی تهران در آخرین پست اینستاگرامی خود عنوان کرده که در کیفرخواست 30 صفحه‌ای قتل بنیتا، در دادگاه و حتی در تحقیقات دادسرا تلاش کرده بود تا بند «پ» ماده 290 و تبصره 2 آن را ثابت کند اما وکلا و هیأت قضایی به این موضوع توجهی نکردند و گریه‌های خانواده بنیتا و استفاده از شیشه شیر در دادگاه مؤثرتر واقع شد.

اما سؤال اینجاست که بند «پ» ماده 290 و تبصره 2 چه چیزی را بیان می‌کند که نماینده دادستان در طی مراحل تحقیق و حتی در دادگاه قتل بنیتا به دنبال اثبات آن بوده است؟

ماده 290 قانون Law مجازات اسلامی مصوب سال 92 می گوید که قتل در موارد زیر قتل عمدی است:

الف- مواردی که قاتل The Murderer با انجام کاری قصد کشتن Killing شخص معین یا فرد یا افرادی غیر معین از یک جمع را دارد خواه آن کار نوعاً کشنده باشد خواه نباشد ولی درعمل سبب قتل شود.

ب- مواردی که قاتل عمداً کاری را انجام دهد که نوعاً کشنده باشد هر چند قصد کشتن شخص را نداشته باشد.

پ- مواردی که قاتل قصد کشتن را ندارد و کاری را که انجام می‌دهد نوعاً کشنده نیست ولی نسبت به طرف بر اثر بیماری و یا پیری یا ناتوانی یا کودکی و امثال آنها نوعاً کشنده باشد و قاتل نیز به آن آگاه باشد.

در این بند قصد قتل و نوعاً کشنده بودن فعل لازم نیست اما نوعاً کشنده بودن نسبت به شخصی خاص ملاک است و همچنین قاتل باید آگاه باشد که این فعل درباره این شخص خاص می‌تواند کشنده باشد.

مانند اینکه بیماری را که قادر به حرکت نیست به دریا بیندازد یا شخصی را که شنا بلد نیست به دریا بیندازد . می‌دانیم که به دریا افتادن نوعاً منجر به مرگ نمی‌شود اما اگر شخصی را که شنا بلد نیست به دریا بیندازید او غرق می‌شود، در اینجا در صورتی که شما بدانید این شخص شنا بلد نیست و با آگاهی به این مسأله باز هم او را به دریا بیندازید و او هم غرق شود این فعل شما قتل عمدی محسوب می‌شود.

همچنین در تبصره 2-در بند (پ) عنوان شده که باید آگاهی و توجه مرتکب به اینکه کار نوعاً نسبت به مجنیٌ علیه ، موجب جنایت Crime واقع شده یا نظیر آن می‌شود ثابت گردد و درصورت عدم اثبات، جنایت عمدی ثابت نمی‌شود.

در قسمت پایانی بند پ ماده 290 گفته شده که قاتل نیز به آن آگاه باشد، این آگاهی دقیقاً باید به چه چیز باشد؟

آیا این آگاهی باید نسبت به نوعاً کشنده بودن فعلی باشد که نسبت به آن شخص صورت می‌گیرد؟

یا باید نسبت به وضعیت خاص شخص مقتول باشد؟

به عنوان مثال الف، «ب» را به درون برکه ای می‌اندازد و «ب» غرق می‌شود.

حالت اول: الف مدعی می‌شود نمی‌دانسته فعل پرت کردن به برکه آب نوعاً کشنده است زیرا فکر می‌کرده برکه آب آن قدر عمیق نیست که بتواند منجر به غرق شود.

حالت دوم: الف مدعی می‌شود با اینکه می‌دانسته برکه عمیق است اما نمی‌دانسته «ب» شنا بلد نیست.

حال سوال این است که قسمت پایانی بند پ مربوط به کدام حالت می‌شود؟

به نظر می رسد بند «پ» مربوط به حالت دوم است زیرا همانطور که در قسمت اول بند «پ« آمده، کاری که انجام می‌شود به صورت عام نوعاً کشنده نیست یعنی در مثال فوق چه برکه عمیق باشد و چه نباشد فعل پرت کردن داخل برکه آب نوعاً کشنده تلقی نمی‌شود اما درخصوص شخصی که شنا بلد نیست نوعاً کشنده است و قاتل باید به همین مسأله آگاه باشد یعنی اینکه شخص شنا بلد نیست.

بنابراین آگاهی به نوعاً کشنده بودن به طور کلی و نوعی ملاک نیست بلکه آگاهی به نوعاً کشنده بودن به طور شخصی ملاک است یا آگاهی به شخصاً کشنده بودن ملاک است، هرچند به طریق اولی حالت اول هم اگر ثابت شود قتل عمدی دیگر محملی ندارد.

نوعاً کشنده بودن به معنای عام کلمه در خصوص بسیاری از حالات اصل است و ادعای خلاف آن باید ثابت شود اما نوعاً کشنده بودنی که مد نظر بند «پ» است خاص بوده و به همین جهت نا آگاهی از آن اصل است و کسی که مدعی است قاتل به آن آگاه بوده ( اولیای دم مقتول یا نماینده دادستان مدعی می‌شوند ) باید این ادعایش را اثبات کند.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.

اخبار اختصاصی سایت رکنا را از دست ندهید:

جزئیات بزرگترین زلزله تاریخ غرب کشور / بغداد برای نخستین بار لرزید + تصاویر و فیلم

زایمان پنهانی دختر 14 ساله در حمام!

فرار نو عروس 15 ساله از خانه داماد در مشهد / من فقط شوهر می خواستم..!

ناگفته های تلخ 3 پسر بچه تهرانی از آزار شیطانی 3 جوان پشت دیوار زمین فوتبال پارک

4 روز تجاوز وحشیانه به میلاد 8 ساله در مخفیگاه شیطانی بهرام

شرط عجیب دختر و پسر برای بخشیدن قاتل بی رحم مادر

دفن کردن نامزد 44 ساله در باغچه حیاط خانه + عکس

مرد بیمار خود را در حیاط یک بیمارستان درغرب تهران به دار آویخت

عباس دست و پای دختر همسایه را بست و او را به آتش کشید + عکس

این 12 مرد تهران را به هم ریختند + عکس

40 سال زندان برای زن بی رحم + عکس