خواب زمستانی انسان‌های اولیه

به گزارش رکنا، تحقیقات تازه که بر روی بقایای به جا مانده از یک گور دسته‌جمعی متعلق به ۴۰۰ هزار سال پیش در غار «سیما د لوس هونوسوس» در شمال اسپانیا انجام شده است نشان می‌دهد که فسیل‌ استخوان‌ها دارای «آسیب فصلی» بوده‌اند.

دانشمندان می‌گویند الگوی ضایعات و سایر علائم آسیب در استخوان‌های فسیل انسان‌های اولیه همان الگوی ضایعات باقیمانده در استخوان خرس‌های غارنشینی است که در فصل سرد به خواب زمستانی فرو می‌روند.

خواب زمستانی پدیده‌ای رایج در میان جانورانی چون خرس‌ها، خفاش‌ها و جوجه‌تیغی‌های اروپایی است. با این حال این اولین بار است که شواهدی از این پدیده نزد اجداد انسان‌ها یافت می‌شود.

محققان در مقاله‌ای که در نشریه علمی «آنتروپولوژی» منتشر کرده‌اند گفته‌اند فسیل استخوان‌ها که به زمان نئاندرتال‌ها و اجداد پیشین آنان بازمی‌گردد نشان تغییرات فصلی را بر خود دارد، علامتی که نشان می‌دهد رشد استخوان برای چند ماه در هر سال مختل شده است.

این نتایج نشان می‌دهد اجداد اولیه انسان‌ها با خواب زمستانی و درنتیجه کاهش سرعت متابولیسم، فصل‌های سرد را از سر می‌گذرانده‌اند.

خواب طولانی‌مدت به بدن اجازه می‌دهد با استفاده از منابع محدود و ذخایر چربی خود زنده بماند، امری که به صورت اختلال در رشد استخوان ثبت می‌شود.

پژوهشگران استدلال می‌کنند هرچند این مفهوم ممکن است «علمی‌تخیلی» به نظر برسد، با این حال خواب زمستانی در میان جانوران پستاندار همچون شب‌دوستان یا لمورها دیده شده است.

غار «سیما د لوس هونوسوس» از مهم‌ترین گنجینه‌های دیرین‌شناسی کره زمین به شمار می‌رود و محققان بیش از سه دهه است که سرگرم کاوش و مطالعه درباره هزاران تکه استخوانی هستند که به نظر می‌رسد چهارصد هزار سال پیش به عمد در آن‌جا ریخته شده‌ باشند.

محققان از یافته جدید استقبال کرده‌اند، با این حال گفته‌اند که باید برای اثبات نهایی فرضیه تحقیقات بیشتری انجام شود.