چرا ناصرالدین شاه الماس دریای نور را از خود دور نمی کرد؟ / این الماس بی نظیر کجاست؟ + عکس

دریای نور درشت‌ترین و زیباترین الماس برلیان در میان گوهرهای سلطنتی ایران و یکی از گوهرهای معروف جهان است. گفته می‌شود این الماس هزار سال پیش کشف و استخراج شده‌است. وزن آن اکنون هفت مثقال و ۲۰ نخود، یعنی در حدود ۱۸۲ قیراط و صورتی است ولی پیش از تراش بیشتر از این بوده‌است. (پاییز ۱۳۹۵ بعد از چهل سال مجدداً وزن شد و ۱۸۰/۵۷ قیراط بدست آمد)

رنگ این الماس یکی از استثنایی‌ترین و کمیاب‌ترین رنگ‌ها میان الماس‌های برلیان شناخته شدهٔ جهان است. ارزش این الماس چنان است که به عنوان پشتوانهٔ پول ملی ایران، «ریال»، نیز بود.

دریای نور تا زمان ناصرالدین شاه در وسط یکی از بازوبندهای سلطنتی نصب می‌شد، ولی در زمان او که استفاده از بازوبند منسوخ شد، آن را به صورت پیش کلاه درآوردند و در قابی زرین با شیر و خورشید و تاج مرصع به ۴۵۷ قطعه برلیان ریز و عالی و چهار قطعه یاقوت قرار دادند. این الماس برلیان از دو سو تراش خورده و به شکل هرم مثلث‌القاعده‌ای است که قاعدهٔ آن چهار سانتی‌متر درازا و سه سانتی‌متر پهنا دارد و دو سوی دیگر حدود دو سانتی‌متر است. همهٔ سطوح دریای نور صاف و یک نواخت است، جز یک سمت آن که فتحعلی شاه با کندن عبارت «سلطان صاحبقران فتح‌علی‌شاه قاجار ۱۲۴۴»، آن را متمایز کرده‌است.

این سنگ علاوه بر مشخصات فیزیکی بینظیری که دارد، از لحاظ تاریخی نیز یکی از قدیمیترین الماسهای دنیا با پیشینه تاریخی بسیار طولانی می باشد و این مساله هم بر اهمیت این سنگ افزوده است.

این سنگ با ارزش همواره مورد توجه بیگانه ها بوده است تا جایی که در زمان محمدعلیشاه قاجار ، بعد از شکست او این سنگ بواسطه نفوذی که روسها در دربار محمد علیشاه قاجار داشتند سر از سفارت روسیه درآورد اما مشروطه خواهان متوجه شدند و طی نامه نگاری ها و اقداماتی آن را باز پس گرفتند و اکنون این الماس بینظیر که یکی از ده الماس معروف دنیا می باشد در خزانه ملی جواهرات ایران نگهداری می شود.

اطلاعات این پست از کتاب جواهرات سلطنتی ایران که توسط تیم تحقیق دانشگاه سلطنتی تورنتوی کانادا نوشته شده، برداشته شده است.