این مطلب از گروه وب گردی تهیه شده و فقط جنبه سرگرمی دارد
نفد فیلم «قسطنطنیه»؛ طنزی شکست خورده که شما را نمی‌خنداند
فیلم کمدی «قسطنطنیه» به کارگردانی کریم امینی و با بازی پژمان جمشیدی، بیژن بنفشه‌خواه و بازیگران ترک، با روایتی کلیشه‌ای و طنزی ناکام، نتوانسته انتظارات مخاطبان را برآورده کند و تجربه‌ای ناامیدکننده از نقد اجتماعی و داستانی تازه ارائه می‌دهد.
قصه این فیلم درباره مردی بیمار که برای معالجه راهی ترکیه می‌شود اما اتفاقاتی در آنجا رخ می‌دهد که همه چیز تغییر می‌کند.
وقتی حرف از نمایش جامعه ایرانی در سینما می‌شود، مردسالاری از مفاهیمی که نقش مهمی در داستان‌ها دارد. برخی از فیلم‌ها تصویری ضد زن ارائه میدهند و برخی دیگر تلاش می‌کنند تا به مسائل و مشکلات بپردازند. با این حال برخی از آثار نیز وجود دارند که تصویری زشت و تحقیرآمیز از مردان نشان میدهند. نمایشی که مردان ایرانی را به خصوص در خارج از کشور، افرادی هوسباز و بی‌اراده در برابر زنان خارجی به تصویر می‌کشد. این تصویر ضد زن و ضد مرد در سال‌های اخیر در سینمای کمدی به وفور نشان داده شده و کلمه‌ای جز تحقیر به ذهن نمی‌رسد.
تکراری فرمولی نخ‌نما در قالبی جنسیت‌زده
«قسطنطنیه» از همان فرمولی بهره برده که مخاطب در آثاری مانند «فسیل» و «مرد عینکی» دیده، ترکیبی از بازیگران ثابت با داستانی پر از دیالوگ‌های جنسی که چیز جدیدی ارائه نمی‌دهد. فرمولی که در فیلم اول باعث جذب مخاطب شد اما تکرار بیش از حد باعث شده نه تنها بیننده از آن لذت نبرد بلکه حس دافعه‌‌ای نسبت به سینما رفتن به وجود آید. در نگاه اول با شنیدن نام بازیگران مخاطب حداقل این احساس را دارد که با یک کمدی در سطح سایر آثار سینمای ایران روبرو است در حالی که «قسطنطنیه» اثری به مراتب ضعیف‌تر و جنسیت‌زده تر است.
این فیلم ترکیبی از بازیگران که انگار یک چمدان آماده دارند تا از فیلمی به فیلم دیگر کوچ کنند. «قسطنطنیه» مدعی که کمدی متفاوت از سایر آثار نمایش می‌دهد با این حال هر چه داستان جلوتر می‌رود ضعف‌های جدی آن و سطحی بودن روایت‌ها مشخص می‌شود. در نهایت این فیلم هم مانند سایر آثار کمدی ایران در سال‌های اخیر، نه تنها چیز متفاوتی ارائه نمی‌دهد بلکه در ذهن هم ماندگار نمی‌شود.
ارسال نظر