این مطلب از گروه وب گردی تهیه شده و فقط جنبه سرگرمی دارد
ژاله صامتی: زمان بمباران تهران در زیرزمین پناه می گرفتم شب آخر آرزو کردم بمب بخوره تو خونه بمیرم تا راحت بتونم بخوابم!
پژمان جمشیدی خاطرات زمان جنگ انقلاب 57 و آژیر وضعیت قرمز را از زبان ژاله صامتی تعریف می کند.

ژاله صامتی متولد 14 فروردین ماه سال 1351 در تهران است و پدر و مادرش اصالتا اهل ازنا در استان لرستان هستند. او فارغالتحصیل رشته تئاتر از دانشگاه هنر تهران است. ژاله علاقمندی اش به بازیگری را در برگزیدن رشته تئاتر مؤثر میداند. طبق گفته خودش، از کودکی عاشق بازیگری بودم، 3 ساله بودم که هر کس میپرسید میخواهی چه کاره شوی، پاسخ میدادم بازیگر و این عشق هنوز درون من زنده است.
پژمان جمشیدی در توصیف ژاله صامتی گفت: کودک قصه ما در اوایل جنگ دوران دبستان بوده اون موقع ها بچه سرویس نداشتند هر وقت از سر کوچشون وانت و مینی بوس رد میشد میپریده پشت ماشین
میگه وقتی بمباران بود من کودک 11 12 ساله بودم در روز چند بار آژیر قرمز می زدند همه باید می رفتند در پناهگاه تا موقعی که بمب می زدند سرش آوار نشه موقعی که شب می شده آژیر قرمز می زدند و میبردنش پناهگاه تا میخواست دوباره خوابش ببره دوباره بلندش می کردند که هواپیما ها رفتند پاشین آخرین شب آرزو میکنه بمب بخوره خونشون تا راحت بتونه بخوابه
ارسال نظر