اجرای معاهده راهبردی ایران و روسیه: تأثیرات آن بر روابط بین‌المللی
رکنا سیاسی: معاهده مشارکت جامع راهبردی بین جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه که با هدف تقویت همکاری‌های راهبردی و توسعه روابط همه‌جانبه در تاریخ ۲۷ دی ۱۴۰۳ به امضا رسید، از پنجشنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۴، به‌طور رسمی لازم‌الاجرا شد.
انعقاد معاهده مشارکت جامع راهبردی ایران و روسیه بیانگر تلاش رهبران دو کشور برای تقویت روابط و توسعه همکاری‌ها در تمامی زمینه‌های مورد علاقه است. این همکاری‌ها بر پایه اصول احترام متقابل، حسن هم‌جواری و منافع مشترک دو ملت انجام می‌شود.
نقطه عطف روابط ایران و روسیه
این معاهده نقطه عطفی در تاریخ روابط ایران و روسیه محسوب می‌شود و دورنمایی امیدوارکننده از بهبود مناسبات دوستانه دو کشور در زمینه‌های مختلف به ارائه می‌گذارد. این سند با تعیین اولویت‌های همکاری، زمینه‌ای مستحکم برای تعامل در حوزه‌های دیپلماتیک، اقتصادی، علمی، فناوری، سرمایه‌گذاری و دفاعی فراهم کرده است.
تأثیرات معاهده راهبردی بر صلح و امنیت جهانی
معاهده راهبردی با هدف هماهنگی و هم‌افزایی برای تأمین منافع مشترک، تلاش دارد تا با مواجهه با تهدیدها و چالش‌های موجود، شرایط مناسبی برای صیانت از صلح و امنیت بین‌المللی فراهم کند. اصول منشور ملل متحد به‌عنوان نقشه راه این همکاری مورد تأکید قرار گرفته است تا از حاکمیت قانون و اهداف بین‌المللی حمایت شود.
تلاش ایران و روسیه برای احترام به چندجانبه‌گرایی
در این بیانیه آمده است که دو کشور در جهت پاسداری از اصول منشور ملل متحد و حفظ حقوق بین‌الملل همکاری گسترده‌ای خواهند داشت. مشارکت و تعامل در سازمان‌های بریکس و شانگهای نیز بخشی از این تلاش‌ها برای تقویت چندجانبه‌گرایی است.
ارسال نظر