ماجرای رشادت ۱۳ قهرمان در قله جاسوسان شهر سردشت

۱۳ شهریور سالروز شهادت جمعی از رزمندگان تیپ ویژه صابرین نیروی زمینی سپاه است که در سال ۱۳۹۰ به دنبال درگیری با گروهک تروریستی پژاک در شمال غرب و در منطقه ارتفاعات جاسوسان شهر سردشت به درجه رفیع شهادت رسیدند.

قله «جاسوسان» در ارتفاعات مرزی بین جمهوری اسلامی ایران و عراق قرار دارد که مدت‌ها به محل شرارت گروهک‌های ضدانقلاب و خصوصاً گروهک تروریستی پژاک تبدیل شده بود.

واقعیت امر این بود که از ابتدای سال ۱۳۹۰ نیروی زمینی سپاه سلسله عملیات‌هایی جهت برقراری امنیت و مقابله با شرارت‌های گروهک تروریستی پژاک در ارتفاعات مرزی شمال‌ غرب کشور آغاز کرد و مرحله نهایی آن در شهریورماه همین سال و در ارتفاعات جاسوسان شهر سردشت اجرا شد.

پژاک که شعبه ایرانی گروهک تروریستی پ.ک.ک محسوب می‌شود، از سال ۱۳۸۳ فعالیت خود را علیه جمهوری اسلامی ایران آغاز کرد. سپاه پاسداران با این گروهک به‌صورت مستقیم درگیر می‌شود که عملیات‌های مربوطه تا سال ۱۳۹۰ طول می‌کشد.

در همین سال و با گزارشی که فرماندهان سپاه خدمت فرمانده معظم کل قوا ارائه می‌کند، ایشان می‌فرمایند: «از حالت پدافندی بیرون بیایید و حالت تهاجمی به خود بگیرید. شما منتظر دشمن نباشید که بیاید و ضربه بزند و بعد دست‌به‌کار شوید، شما باید دشمن را دربه‌در و آواره کنید.»

پس از این تأکید رهبر معظم انقلاب اسلامی، نیروی زمینی سپاه قرارگاه‌های این گروهک تروریستی در جدار مرز را به‌عنوان اهداف اصلی عملیات خود انتخاب و سلسله عملیات‌هایی را برای پاک‌سازی این مناطق شروع می‌کند.

قرارگاه اصلی گروهک تروریستی پژاک در ارتفاعات قندیل قرار داشت و به همین منظور در مرحله اول سپاه به سراغ منطقه بورآلان رفت.این منطقه که در شمال استان آذربایجان شرقی قرار دارد، دارای غار‌های بزرگی است که محل مناسبی برای اختفای عناصر پژاک فراهم کرد.

با آغاز عملیات سپاه یگان‌های مهندسی نیروی زمینی کار احداث جاده و قرارگاه در این منطقه را شروع می‌کند که در نتیجه آن و با برپایی پایگاه سپاه در این منطقه عناصر پژاک از این منطقه فرار می‌کنند.

پس از این مرحله، سپاه به سراغ قرارگاه اصلی پژاک در قندیل می‌رود و با آزادسازی این ارتفاعات در ایام نیمه شعبان سال ۹۰ ضربه سنگینی به نیرو‌های پژاک وارد می‌کند.

هدف بعدی سپاه، ارتفاعات «مروان» بود. در جریان آزادسازی این ارتفاعات، آتش سنگین توپخانه و رشادت رزمندگان نیروی زمینی موجب می‌شود این ارتفاعات که نیرو‌های پژاک به‌وسیله تجهیزات مهندسی که آمریکایی‌ها در اختیار آن‌ها قرار داده و دژ مستحکمی در آن ایجاد کرده بودند، در اختیار رزمندگان اسلام قرار بگیرد.

ارتفاعات «جاسوسان» شاهرگ حیاتی گروهک پژاک

پس از آزادسازی ارتفاعات «مروان»، عملیات آزادسازی ارتفاعات «گوئیزه» آغاز می‌شود. با اجرای موفق این مرحله، عناصر پژاک درخواست آتش‌بس یک‌ماهه می‌کنند اما تنها نقطه مهم باقیمانده در دست پژاک ارتفاعات «جاسوسان» بود که در حقیقت شاهرگ حیاتی این گروهک محسوب می‌شد و به همین دلیل حاضر به عقب‌نشینی از این ارتفاعات نبود.

برای آزادسازی ارتفاعات جاسوسان، نیروی زمینی کار خود را از ارتفاعات مجاور آن یعنی ارتفاعات «قطمان» شروع کرد. ابتدا یگان‌های مهندسی سپاه کار احداث جاده در قطمان را شروع کردند که بر اثر تیراندازی نیرو‌های پژاک و شهادت دو نفر از نیرو‌های بومی، آتش‌بس نقض شده و سپاه عملیات جدی خود برای آزادسازی منطقه را با حجم بالای آتش توپخانه شروع می‌کند.

هرچند پژاک با اعزام نیرو به منطقه سعی می‌کند تا به‌نوعی از سقوط «قطمان» جلوگیری کند اما بالاخره این ارتفاعات به دست رزمندگان سپاه می‌افتد و از عصر همان روز هم برنامه‌ریزی برای آزادسازی قله جاسوسان یعنی آخرین و مهم‌ترین قرارگاه پژاک آغاز می‌شود.سحرگاه ۱۳ شهریور سال ۱۳۹۰ عملیات پاک‌سازی ارتفاعات جاسوسان آغاز شده و این کار سخت به نیرو‌های گردان قمربنی‌هاشم تیپ نیرو ویژه صابرین نیروی زمینی سپاه واگذار می‌شود.

طی این عملیات، دلاورمردان این یگان در اوج مجاهدت و گمنامی و تحمل سخت‌ترین شرایط اقلیمی و جوی، موفق به رسیدن به آخرین سنگر این عناصر تروریستی شده و 13 نفر از نیروهای این یگان طی درگیری با عناصر پژاک ضمن از بین بردن بقایای این گروهک تروریستی به درجه رفیع شهادت نائل شدند.

 منبع : فارس