پرستاران: به جای برگزاری جشن های پرهزینه صدای پرستار را بشنوید/ آمار بالای ترک کار،مهاجرت پرستاران و کاهش انگیزه در میان آنان، زنگ خطری است

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، اسماعیل شریعتی، رئیس نظام پرستاری شاهرود در گفت و گو با رکنا گفت:  روز پرستار ، امسال در تاریخ ۵ آبان‌ماه نیز فرا رسید؛ روزی که هر ساله به پاس قدردانی از ایثار و فداکاری قشری بزرگ از جامعه سلامت گرامی داشته می‌شود. پرستارانی که بی‌منت و بی‌چشم‌ داشت، با عشق به مردم این سرزمین، در دورترین نقاط ایران عزیز مشغول خدمت‌رسانی‌اند. اما امسال نیز این روز در حالی فرا رسید که بخش بزرگی از مطالبات پرستاران همچنان بی‌پاسخ مانده است.

وی افزود: پرستاران علیرغم مشکلات گسترده در زمینه‌های معیشتی، شغلی و رفاهی، و در حالی‌که با انواع تبعیض‌ها در نظام پرداخت و استخدام مواجه‌اند، همچنان با شرافت و وجدان کاری به خدمت خود ادامه می‌دهند. در آستانه برگزاری جشن روز پرستار که از طرف وزارت بهداشت و‌ معاونت پرستاری برگزار خواهد شد ، پرسش‌های روشنی از دولت و وزارت بهداشت مطرح است: آیا اجرای فوق‌العاده خاص پرستاران به سرانجام رسیده است؟ آیا مالیات پرستاران در مسیر اصلاح و کاهش قرار گرفته است؟ آیا نظام پرداخت میان پرستاران و پزشکان اصلاح شده و به عدالت نزدیک‌تر شده است؟ آیا تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری پس از سال‌ها اجرا، بالاخره از مسیر ناصحیح کنونی اصلاح شده است؟

اسماعیل شریعتی تاکید کرد: پرستاران امروز از مسئولان کشور انتظار دارند به جای برگزاری جشن‌های نمادین و پرهزینه، پاسخی شفاف درباره عملکرد خود در حوزه پرستاری ارائه دهند. واقعیت آن است که بدون دستاوردهای واقعی، برگزاری جشن‌ها و مراسم‌های پرزرق‌وبرق، چیزی جز رنج مضاعف برای جامعه پرستاری به همراه نخواهد داشت. امروز آمار بالای ترک کار و مهاجرت پرستاران و کاهش انگیزه در میان آنان، زنگ خطری جدی برای نظام سلامت کشور است.

وی در پایان گفت: انتظار می‌رود وزارت بهداشت و دولت محترم در این مقطع حساس، با رویکردی عمل‌گرایانه و تصمیماتی مؤثر، گره از مشکلات جامعه پرستاری بگشایند. از سوی دیگر، ضروری است سازمان نظام پرستاری و معاونت پرستاری وزارت بهداشت نیز صادقانه به این پرسش پاسخ دهند که در طول دوره ششم، چه دستاورد ملموسی برای جامعه پرستاری کشور حاصل شده است؟ با کدام دستاورد قرار است جشن روز پرستار، با هزینه‌های چند میلیاردی برگزار شود؟ در حالی‌که جیب پرستاران خالی است، انگیزه‌ها رو به کاهش است و عدالت شغلی همچنان گمشده نظام سلامت کشور است.