سحرخیز: مدارس خاص دولتی، فقر را به رخ دهک‌های پایین می‌کشند! / دولت به جای اصلاح نظام، مشغول مدرسه‌سازی از جیب مردم نیکوکار است

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا،  ابراهیم سحرخیز، معاون پیشین وزارت آموزش و پرورش در گفت و گو با رکنا گفت: قریب به اتفاق کارشناسان و صاحب نظران بر این باورند که در بین تمام نابرابری های ناموجه در حوزه های مختلف اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، تنها عاملی که می تواند به عنوان علت یا محرک نخستین،در تشدید نابرابری ها در جامعه، موثر و کارگر باشد چیزی نیست جز نابرابری در آموزش! با راه اندازی تبلیغات رسانه‌ای در موضوع عدالت آموزشی، آگاهانه یا به عمد با مشغول ساختن رئیس جمهور به «مدرسه سازی از جیب مردم نیکوکار»، پزشکیان را مجبور کرده اند تا مانند آدم های تازه کار، سرنا را از سر گشاد آن بنوازد. کیست که نداند در تهران بزرگ یا دیگر کلانشهرها، چه در مدارس ما می گذرد که هیچ یک از آنها در دستور رسیدگی دولت قرار ندارد. پس از رونمایی از شهریه مدرسه ۶۵۰ میلیونی در شیراز، بدک نیست تا اصحاب رسانه، بازدیدی هم از تنها مدرسه دولتی تطبیقی کشور در تهران داشته باشند.  همان جایی که فرزندان برخی از فوتبالیست های مشهور و نام آشنای کشور با دیگران در کنار بچه های کارکنان وزارت خارجه به دانش آموزی مشغولند و دیگر مردم عادی از رسیدن به چنین آرزویی آن محرومند!

وی گفت: دبیر پیشین و انگلیس درس خوانده شورایعالی انقلاب فرهنگی که در مسئله سهم تقریبا صفر درصدی مدارس عادی دولتی از رتبه های برتر کنکور، مدام سنگ سمپادی ها را به سینه می کوبید کجاست تا بگوید بر اساس کدام قانون نانوشته، این مدارس حق دارند به عنوان یک مدرسه دولتی از مردم شهریه ۱۰۰ میلیونی مطالبه کنند؟ اگر مجوز این ترک تازی، برغم نص اشکار و صریح در قانون اساسی از دبیرخانه شورایعالی انقلاب فرهنگی در اختیار سازمان استعدادهای درخشان قرار گرفته است، گذشته از تشکیک در جایگاه  آن شورا در قوانین بالادستی، چنین تصویب نامه ای فاقد محمل قانونی خواهدبود.

ابراهیم سحرخیز تاکید کرد: خشت های کجی که اغلب در دولت سیزدهم گذاشته شد تا سازمانی به نام استعدادهای درخشان به جای پرداختن به رسالت اصلی خویش یعنی کمک به شناسایی و هدایت تمامی استعدادهای برتر فارغ از خاستگاه نسبی، سببی یا خانوادگی و قومی به بنگاهی اقتصادی تبدیل شده تا علاوه بر هزینه از بودجه دولت و گرفتن زورکی شهریه های چند ده میلیونی از مردم به تربیت دانش آموزانی بپردازد که از همان اوان کودکی یا  نوجوانی در فکر مهاجرتند. اگر قرار باشد چنین مدارسی، دولتی به حساب آیند چرا باید سه یا چهار دهک پایین درآمدی جامعه، با به جان خریدن تمامی تحقیرها و انواعی از ترحم ها، دربرابر دیدگان همکلاسی های پولدار خود، بخواهد فقر و افلاس پدر خانواده را با التماس به مدیر مدرسه ثابت کنند؟

معاون پیشین وزارت آموزش و پرورش گفت: پزشکیان و دولتش که بیشتر از همیشه دستشان خالی است و قدرت هماوردی با دیگر بحران های دولت ساخته یا پیش آمده مثل گرانی لحظه به لحظه اقلام و کالاهای اساسی مردم را در کنار انواع و اقسامی از ناترازی ها از دست داده است گویا تنها جایی که منبر مفت و مجانی برای خطابه های بی حاصل و توخالی سراغ دارد آموزش و پرورش است! به گفته برخی از منتقدان «ساختن مدرسه از طریق فعالیت های نیکوکاری خوب است اما کار اصلی دولت در حوزه آموزش، امری فراتر از مدرسه سازی است! وظیفه مهم تر، اصلاح نظام آموزشی است.» همان تحول یا رنسانسی که بیش از سیزده سال است وعده اش را داده و می دهند!

وی افزود: از بد حادثه، پزشکیان این روزها با کسانی دور یک میز  به چاره اندیشی در باره مسائل آموزش وپرورش مشغول است که این پریشان حالی و آشفته بازاری ،حاصل مدیریت سی ساله همان‌هاست. با این گردش وضعی یا دورانی به دور خود ، آموزش وپرورش بی آنکه قدمی به جلو بگذارد در همان نقطه آغازین درجا زده است. فریب حرف های امثال حاجی میرزایی، فانی یا...، خسته و بی انگیزه آنها را در آموزش و پرورش خوردن، آن هم از سوی پزشکیانی  که در ایام  انتخابات و پس از آن بارها وعده دادند آموزش و سلامت مردم را وارد مناسبات پولی و کالایی نخواهند کرد خیلی دور از ذهن بود مگر اینکه بگوییم او نیز از جنس همین جماعت بوده و مردم را خدای ناکرده بازی داده است.

سحرخیز در پایان گفت: دربین مسائل که چه عرض شود ،مصائب امروز آموزش وپرورش باید پرداختن به مواردی مثل انتخاب و آموزش آموزگاران مجرب و با انگیزه ، مهارت در سواد پایه خواندن و نوشتن، حضور واقعی مردم و نخبگان جوان و پر انگیزه در مدرسه و در کنار معلم برای شکل گیری فرایند های آموزشی، دستور قاطع برای حذف مدارس خاص دولتی با هدف شکل گیری مدارس قدرتمند و فراگیر دولتی بدون هیچ شرط یا پسوندی در امر تربیت ، کنار زدن برخی از صاحبان ویژه خوار و آقا بالا سر مدارس غیردولتی از مصادر حساس و تصمیم گیر به حکم اجتناب از اتهامی مثل نفع بردن از تعارض منافع ، بازنگری عالمانه و نه دستوری ، احساسی یا موسمی در مفاد و محتوای کتاب های درسی مطابق با نیاز روز جامعه و فراگیران، بهره گیری درست و هوشمندانه از فناوریهای نوین آموزشی همگام با دنیا ،حذف سهمیه های بی سواد پرور و تبعیض آمیز از ساحت آموزش عالی یا....