مردمی سازی آموزش و پرورش بهانه ای برای خصوصی سازی مدارس است

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، ابراهیم سحرخیز، معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش در گفت و گو با رکنا گفت: مردمی سازی در آموزش و پرورش، شعاری که آثار و‌ ردپای اولیه آن را در مرداد سال ۱۳۶۷ یعنی در تأسیس و راه اندازی مدارسی باید جست و جو کرد که قرار بود «غیرانتفاعی» باشند تا مردم، دولت درگیر شده در جنگ را در تامین بخشی از بودجه و منابع مالی مورد نیاز خود، کمک و یاری رسانند؛ اما امروز، عده ای با نگاهی متفاوت به مقوله مردمی سازی یا مشارکت پذیر شدن آموزش و پرورش، ابعاد و مختصات آن، به دلیل پیوستگی ساختارمند و ارگانیک میان مدرسه، خانه و جامعه، آنها را نوعی شرکای راهبردی برای آموزش و پرورش می دانند که در نبود این همکاری و مشارکت معنادار، نظام آموزشی به عنوان جزیی از نظام کلان اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی در رسیدن به آمال و آرزوهای خود یعنی بروندادها، ناکام و ابتر خواهدماند.

وی در ادامه افزود: وقتی صحبت از تعریف یا معین کردن حدود و ثغور «مردمی سازی»، مقصود و انگیزه ها، تبیین تنگناها و محدودیت ها به میان می آید اینجاست که با شروع اختلاف ها، بیان معاذیر، ممانعت ها یا خط قرمزها از اشتراک ها دور شده و به همان جایی می رسیم که چهل سال آزگار است آن را روی دست گرفته، دنبال چاره برایش می گردیم. باید دید چرا دنبال مردمی سازی هستیم و مقصودمان از آن چیست؟ تامین منابع مالی، کاهش تصدیگری و تقویت نقش تنظیم گرانه حاکمیت، خصوصی سازی، تمرکززدایی یا جدی گرفتن نقش خانواده و جامعه در فرآیند نظام آموزشی به عنوان یک بخشی از این پازل چند لایه و پیچیده  برای به سرانجام رساندن تحول در آموزش و پرورش؟ کدامیک را در سر می پرورانیم؟

ابراهیم سحرخیز همچنین افزود: واقعیت این است که کنار هم نشاندن این شرکای راهبردی آن هم در یک نظام آموزشی اقتدارگرا، متمرکز و بسته در شرایط نابرابر جغرافیایی و اقلیمی، شکاف فاجعه آمیز درآمدی و طبقاتی، بالا بودن شاخص فقر و بیکاری همراه با دیگر بایستگی ها از جمله مصلحت های قانونی، سیاسی و اجتماعی برای حفظ وحدت، تمامیت و یکپارچگی ایران به عنوان طیف رنگین کمانی از قومیت ها، گویش ها و گرایش ها تا تخصصی و پیچیده بودن مقوله آموزش وپرورش، امری ممتنع و دشوار است. اینکه انتظار داشته باشیم جامعه و فراگیران یا حتی معلمان به عنوان بخش فعالی از بازیگران و ذینفعان اصلی و ذی شعور در سپهر آموزش وپرورش،در کم یا زیاد کردن محتوای آموزشی و تولید کتاب های درسی، نوع جذب و به کارگیری معلم، آیین و مقرارت مدرسه داری، خنثی سازی آثار سوء سیاست های کلان و حاکمیتی بر اهداف آموزشی، عنصری کنش‌گر یا فعال مایشا باشند شاید توقعی عبث و بیهوده است چراکه رسیدن به نقاط مشترک یا وحدت بخش، در چنین پروژه‌ای، کاری سخت و طاقت فرساست!

معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش گفت: اینجاست که وقتی پای مردم یا مشارکت پذیر شدن آموزش و پرورش به میان می آید با فاصله گرفتن از مقام تئوری و نظر به همان جایی می رسیم که بودیم. ترغیب واقفان و خیرین مدرسه ساز به ساخت بیش از ۴۰ درصد فضاهای آموزشی، سپردن کارهای نرم افزاری به مدرسه یاران، اخذ کمک های پولی از والدین، برگزاری نشست های گفتار درمانی برای خانواده ها با موضوعاتی یکنواخت با آدم ها و مدرسان همیشه تکراری!

سحرخیز تاکید کرد: ناگفته نماند جریانی متشکل از صاحبان برخی از مدارس غیردولتی ، دولتمردان و رجال سیاسی نام آشنا در حوزه آموزش و پرورش، برغم داشتن نگاه و سلایق سیاسی متفاوت از اصلاح طلب و اعتدالی مسلک های دولت روحانی و پزشکیان بگیر تا برخی از وزیران ولایت مدار و راست گرای احمدی نژاد و...، برای شکستن حصار حاکمیتی آموزش و پرورش و تجزیه آن به جزایری از مدارس ملوک الطوایفی وقتی به سد بسته و محکمی مثل اصل «سی ام» قانون اساسی یا دیگر قوانین بالادستی برمی خورند، بی اعتنا به مقاومت مردم یا سیاست های ابلاغی از سوی مقام رهبری با بهانه قراردادن مسائلی مثل بحران کیفیت در آموزش و پرورش دولتی، احترام به آزادی انتخاب مردم، کاهش تصدی گری با هدف برجسته کردن نقش تنظیم گری دولت، مشارکت پذیر شدن آموزش و پرورش را حراج و برون‌ سپاری مدارس دولتی می داند و سالهاست که بر این خواسته به ناحق و نامردمی خود اصرار داشته و دارد.

معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش در پایان گفت: تا جایی که یکی از وزیران آموزش و پرورش دولت احمدی نژاد که یکی از چند یادگار او در آموزش وپرورش همان بازنشستگی پیش از موعد است، در مصاحبه با رسانه ها از ضرورت بازنگری در تفسیر اصل سی ام قانون اساسی توسط شورای نگهبان می گوید تا بتواند با باز شدن راه، بهانه برای گرفتن پول از مردم تا واسپاری مدارس دولتی به مردم هموار و هموارتر شود. درست چند روز پس از این مصاحبه بود که دیدم همین آقا، در دیدار سالانه رهبری با معلمان روی صندلی، شاهد نهیب چند باره مقام رهبری به بانیان و مروجان برون سپاری آموزش در ایران است.