بازخوانی پرونده جنایی شاهرخ و سمیه پس از 29 سال / سرنوشت هرکدامشان بعد از آزادی چه شد؟
داستان «جنایت خیابان گاندی» که در ظهر ۱۲ دی ۱۳۷۵ رخ داد، پروندهای جنجالی و تلخ را رقم زد؛ دو نوجوان ۱۶ ساله، تحت فشارهای خانوادگی و محدودیتهای اجتماعی، تصمیمی گرفتند که مسیر زندگی خود و دیگران را برای همیشه تغییر داد.
به گزارش رکنا، ظهر چهارشنبه 12 دی 1375، حادثهای در یک خانه ویلایی در خیابان گاندی تهران رخ داد که بعدها با عنوان جنایت خیابان گاندی شناخته شد.
2 نوجوان 16ساله به نامهای شاهرخ وثوق و سمیه شهبازینیا در مرکز این پرونده قرار داشتند. با توجه به تعطیلات پایان هفته، رسانهها تا چند روز پس از وقوع حادثه به آن نپرداختند.
بر اساس گزارشهای قضایی و اعترافات متهمان، فشارهای شدید خانوادگی و مخالفت اطرافیان با رابطه عاشقانه، 2 نوجوان را به مسیر جرم عمدی کشاند.
در ابتدا شایع شد که فیلمها و موسیقی بر رفتار آنان تأثیر گذاشته است، اما سمیه شهبازینیا در مصاحبههای پس از بازداشت، این ادعا را رد کرد و تاکید کرد که فشار روانی و ممانعت خانوادهها عامل اصلی رفتار آنها بوده است.
پرونده با سرعت به دادگاه کیفری یک ارجاع شد و در 17 بهمن 1375، هر 2 نوجوان ابتدا به حکم قصاص محکوم شدند. با این حال، با گذشت پدر سمیه از حق قانونی خود، مسیر قضایی پرونده تغییر یافت و نهایتاً شاهرخ به 10 سال و سمیه به 12 سال حبس تعزیری محکوم شدند. هرچند، هیچیک دوره محکومیت کامل خود را طی نکردند و چند سال بعد، با رضایت اولیای دم، آزاد شدند.
پایان این پرونده نیز مانند آغاز آن غیرمنتظره بود؛ سمیه شهبازینیا پس از آزادی ازدواج کرد و زندگی عادی خود را از سر گرفت، در حالی که شاهرخ وثوق ایران را ترک کرد و با فاصله گرفتن کامل از ماجرای نوجوانی، مسیر جدیدی را آغاز کرد.
این پرونده، نمونهای شاخص از تأثیر فشارهای خانوادگی و محدودیتهای اجتماعی بر رفتار نوجوانان و پیامدهای حقوقی آن در نظام قضایی ایران است و همچنان در مطالعات حقوق کیفری و جرمشناسی مورد ارزیابی قرار میگیرد.
ارسال نظر