ستاره‌ها برای پرواز ساخته شده‌اند + فیلم و جزییات پرتاب موشک اسپیس ایکس ایلان ماسک به فضا
رکنا: پرواز آزمایشی پس از شکست‌های انفجاری، تردیدها درباره اهداف ایلان ماسک برای رسیدن به مریخ و ماه را افزایش داده بود.
به گزارش گروه ترجمه رکنا به نقل از گاردین، سه بار تلاش در سه روز گذشته سرانجام موفق شد: روز سه‌شنبه، پرتاب مگاموشک استارشِپ اسپیس‌ایکس پس از دو بار لغو در دو روز متوالی با موفقیت انجام شد. موفقیت دهمین پرواز این فضاپیما نشان داد که این وسیله نقلیه، طراحی قابل استفاده مجدد خود برای مأموریت‌های مریخ را پس از شکست‌های گذشته بهبود داده است.
این غول فولادی ضدزنگ با ارتفاع ۱۲۳ متر (۴۰۳ فوت) از مرکز پرتاب استاربِیس شرکت در جنوب تگزاس ساعت ۱۸:۳۰ به وقت محلی (۲۳:۳۰ گرینویچ) به پرواز درآمد، که وبکست‌ها نشان داد تیم‌های مهندسی با شادی این صعود را جشن گرفتند. مأموریت این پرواز، آزمایش کاشی‌های جدید سپر حرارتی و قابلیت‌های پرتاب ماهواره‌ها، همراه با صدها ارتقاء دیگر نسبت به نسخه‌های پیشین بود.
نیمه بالایی موشک طبق برنامه از بوستر «سوپر هِوی» جدا شد؛ مرحله اول ۷۰ متری که معمولاً به کمک بازوهای غول‌پیکر برج پرتاب بازمی‌گردد، اما در این پرتاب به آب‌های خلیج مکزیک هدایت شد تا پیکربندی جدید موتور فرود آزمایش شود.
پس از رسیدن به فضا، سیستم پرتاب ماهواره استارشِپ – شبیه «پِز» – برای نخستین بار ماهواره‌های ساختگی استارلینک را رها کرد؛ مرحله‌ای که در پروازهای قبلی یا لغو شده بود و یا با شکست مواجه شده بود.
استارشِپ پس از تحمل گرمای شدید در هنگام بازگشت به جو، با موفقیت در اقیانوس هند فرود آمد – مرحله‌ای حیاتی که در پروازهای گذشته باعث نابودی موشک شده بود.
این دهمین پرواز آزمایشی پس از یک رشته شکست‌های انفجاری انجام شد که شک و تردیدهایی درباره توانایی قدرتمندترین وسیله پرتاب جهان برای تحقق دیدگاه موسس آن، ایلان ماسک، در خصوص سکونت بشر در مریخ یا کمک به بازگرداندن فضانوردان به ماه ایجاد کرده بود.
اسپیس‌ایکس در پرواز سه‌شنبه تلاش نکرد بوستر را بازداشت کند، زیرا این بخش برای آزمایش‌های در پرواز استفاده شد تا داده‌های واقعی عملکرد در پروفایل‌های پروازی آینده و سناریوهای غیرمعمول جمع‌آوری شود.
پرواز دوشنبه به دلیل وضعیت آب و هوایی لغو شد، زیرا ابرهای متراکم در طول روز مانع پرتاب شدند و تنها ۴۰ ثانیه به زمان شمارش معکوس باقی مانده بود. تلاش روز یکشنبه به دلیل نشت اکسیژن مایع در سکوی پرتاب موشک لغو شد، که ایلان ماسک شبانه در شبکه X اطلاع داد.
این مأموریت اهمیت زیادی داشت، زیرا سه پرواز پیشین مرحله بالایی موشک با انفجار پایان یافته بود: دوبار در کارائیب و یک بار پس از رسیدن به فضا. در ژوئن، یک مرحله بالایی در آزمایش زمینی منفجر شد.
«ما آزمایش‌های زیادی انجام داده‌ایم و هنوز موشک به طور قابل اعتماد ثابت نشده است»، دالاس کاسابوسکی، تحلیلگر فضایی در شرکت مشاوره‌ای Analysys Mason به خبرگزاری AFP گفت. «موفقیت‌ها هنوز نتوانسته‌اند شکست‌ها را جبران کنند.»
هدف این است که مرحله بالایی موشک – که در آینده قرار است خدمه و محموله حمل کند – نیمه مسیر کره زمین را طی کند و در آب‌های شمال غربی استرالیا فرود آید.
این بخش، مجهز به مواد نمونه سپر حرارتی، ماهواره‌های ساختگی استارلینک را رها کرده و مسیر پروازی طراحی‌شده برای آزمایش بال‌های عقبی خود را طی خواهد کرد.
بوستر موسوم به سوپر هِوی در خلیج مکزیک فرود خواهد آمد. در حالی که پیش‌تر اسپیس‌ایکس با بازداشت بوستر در بازوهای «چاپستیک» برج، توجهات را به خود جلب کرده بود، این پرواز تمرکز بر جمع‌آوری داده‌ها در شرایط پرواز کمتر ایده‌آل دارد.
امسال، دو پرواز استارشِپ پیش از رسیدن به ارتفاع موفقیت‌آمیز شکست خوردند، پروازی دیگر در فضای دهمین مأموریت با شکست مواجه شد و انفجار فاجعه‌بار سکوی آزمایشی در ژوئن، یک موشک استارشِپ را نابود کرد و قطعات آن را به مناطق مجاور مکزیک پرتاب کرد. این رویکرد سرمایه‌بر و مبتنی بر «آزمایش تا شکست» اسپیس‌ایکس، باعث شده پروتوتایپ‌های جدید موشک تا حد فنی خود پرواز داده شوند.
این فلسفه کاملاً متفاوت از رقبا مانند بلو اوریج جف بزوس است، که موشک نیو گلِن آن پس از سال‌ها توسعه زمینی در ژانویه عملیاتی شد. موشک ولکان جدید از United Launch Alliance، شریک مشترک بوئینگ و لاکهید مارتین، نیز قبل از پرواز نخستین خود در ۲۰۲۴ چنین روندی را طی کرد.
با وجود شکست‌های اخیر، استارشِپ در بحران نیست. فلسفه «شکست سریع، یادگیری سریع» اسپیس‌ایکس، این شرکت را در زمینه پرتاب با موشک فالکون و انتقال فضانوردان به ایستگاه فضایی بین‌المللی و شبکه استارلینک به رهبری رسانده است.
با این حال، استارشِپ چالش‌های جدیدی دارد. ماسک توسعه سپر حرارتی مداری کاملاً قابل استفاده مجدد را دشوارترین کار معرفی کرده است و اشاره کرد که بازسازی سپر حرارتی شاتل فضایی بین پروازها ۹ ماه طول می‌کشید.
او گفت: «هدف ما با استارشِپ این است که سپر حرارتی را طوری بسازیم که بتواند فوراً پس از پرتاب مجدداً مورد استفاده قرار گیرد.»
کسب‌وکار اینترنت ماهواره‌ای استارلینک، منبع عمده درآمد اسپیس‌ایکس، نیز به موفقیت استارشِپ وابسته است. ماسک قصد دارد از استارشِپ برای پرتاب دسته‌های بزرگ‌تر ماهواره‌های استارلینک استفاده کند، که تاکنون توسط موشک فالکون ۹ اسپیس‌ایکس به فضا فرستاده شده‌اند.
ماسک همچنان خوش‌بین باقی مانده است: «در حدود ۶ تا ۷ سال آینده، روزهایی خواهد بود که استارشِپ بیش از ۲۴ بار در ۲۴ ساعت پرتاب شود»، او یکشنبه در پاسخ به کاربری در شبکه X گفت.
چالش دیگر اثبات امکان سوخت‌گیری استارشِپ در مدار با سوخت فوق‌سرد است – مرحله‌ای حیاتی اما تاکنون آزمایش‌نشده برای انجام مأموریت‌های فرابُرداری.
زمان برای آماده‌سازی نسخه اصلاح‌شده برای فرودگر ماه ناسا در ۲۰۲۷ و تحقق وعده ماسک برای ارسال استارشِپ بدون سرنشین به مریخ در سال آینده رو به اتمام است.
ارسال نظر